Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Proces

„Proces” - streszczenie szczegółowe

Autor: Dorota Blednicka

Malarz zaczął go wypytywać, jakiego rodzaju uwolnienia oczekuje. Może to być uwolnienie prawdziwe, pozorne i przewleczone. Prawdziwe uwolnienie było najlepsze, lecz na takie rozwiązanie nie miał żadnego wpływu. K. mógłby zdać się wyłącznie na swoją niewinność, ale wówczas nie potrzebowałby żadnej pomocy. Bankier był zaskoczony słowami Titorellego i zarzucił mu, że przeczy sam sobie. Wyjaśnił, że w twierdzeniu, iż osoba niewinna nie potrzebuje pomocy istnieje sprzeczność. Druga sprzeczność wynikała z przekonania, że kiedykolwiek można osiągnąć rzeczywiste uwolnienie dzięki osobistym wpływom.

Malarz odpowiedział, że te sprzeczności można łatwo wyjaśnić. Mówił bowiem o dwóch różnych rzeczach – o tym, co jest zapisane w prawie i o tym, czego sam się dowiedział. W prawie powiedziane jest, że osobę niewinną należy uwolnić, lecz nie ma tam nic o tym, iż na sędziów można wpłynąć. Jego doświadczenie przeczyło tym twierdzeniom. Nie znał ani jednego przypadku prawdziwego uwolnienia i wiedział o wielu przypadkach wpłynięcia na sąd. Już jako dziecko przysłuchiwał się opowieściom ojca, który wspominał o różnych procesach, słyszał o nich od sędziów, którzy przychodzili do ich domu, śledził wiele jawnych procesów i nigdy nie spotkał się z prawdziwym uwolnieniem. K. zapytał, czy malarz słyszał o uwolnieniach w dawniejszych czasach. Mężczyzna odparł, że dawniej takie uwolnienia miały miejsce. Decyzje sądów nie są ogłaszane, więc nie można potwierdzić takich rzeczy.

K. uznał, że skoro nie można się powołać na istnienie takich uwolnień, to rozmowa o nich jest bezcelowa. Chciał nadal wierzyć w zapewnienia Titorellego, choć zaczynał uważać je za nieprawdopodobne. Poprosił, aby mężczyzna opowiedział mu o uwolnieniach pozornych i przewleczonych.

W pokoju było duszno i K. dopiero teraz uświadomił sobie, że nieustannie myśli o tym, aby malarz otworzył okno. Uczucie braku powietrza przyprawiało go o zawrót głowy. Malarz odparł, że nie może otworzyć okna, ponieważ trzyma ono ciepło. Mógł zamiast tego uchylić drzwi, które mieściły się za łóżkiem. Przez te drzwi wchodził do pracowni sędzia, którego teraz malował. K. postanowił zdjąć surdut, a kiedy to uczynił, jedna z dziewczynek za drzwiami poinformowała o tym fakcie swoje towarzyszki. Malarz zaczął mówić o uwolnieniu pozornym i przewleczonym, dodając, że wybór zależy od K. W obu przypadkach mógł mu pomóc.

Streszczenia	Opracowanie
„Proces” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Procesu” w pigułce	Geneza „Procesu” Kafki Franz Kafka – biografia Czas i miejsce akcji „Procesu” Problematyka „Procesu” Kafki Wyjaśnienie tytułu utworu Główny wątek „Procesu” Kafki Uniwersalizm powieści Franza Kafki Józef K. – tragizm postaci Interpretacje „Procesu” „Proces” jako powieść o idealnym aparacie władzy Labirynt Kafki - kreacja przestrzeni w „Procesie” Motywy literackie w „Procesie” Artyzm „Procesu” Franza Kafki Józef K. - everyman „Proces” – kompozycja, narracja i styl powieści „Proces” jako powieść absurdu W poszukiwaniu winy Józefa K. – problem winy niezawinionej Plan wydarzeń „Procesu” „Proces” – ekranizacje, sztuki teatralne, nawiązania w literaturze i sztuce Franz Kafka – kalendarium życia i twórczości Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Józefa K. Pozostali bohaterowie „Procesu”

„Proces” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: