Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Proces

„Proces” - streszczenie szczegółowe

Autor: Dorota Blednicka

Brama zawsze pozostawała otwarta i dopiero po śmierci człowieka, odźwierny mógł ją zamknąć. K. przyznał, że jest to dobre uzasadnienie i przekonał się, że to odźwierny był oszukany. Nie zmienił jednak swojego pierwszego wniosku – uznał, że odźwierny był ograniczony i tkwił w złudzeniu, które z konieczności musiał przenieść na człowieka. Owo złudzenie najbardziej szkodziło człowiekowi. Ksiądz wyjaśnił mu, że odźwierny jest sługą prawa, dzięki czemu zostaje wyniesiony ponad ludzki sąd. Zwątpienie w służbę odźwiernego oznaczałoby zwątpienie w prawo. K. nie mógł zgodzić się z takim wnioskiem, gdyż oznaczałoby to, że należy wszystko, co mówi odźwierny, uznać za prawdę. Duchowny odparł, że nie trzeba wszystkiego uważać za prawdę, lecz za konieczne. Bankier stwierdził, iż z kłamstwa robi się istotę porządku świata. Tym stwierdzeniem zakończył dyskusję.

Był zbyt zmęczony, aby zrozumieć wszystkie wnioski, wynikające z opowieści, bardziej nadające się do rozważania dla urzędników sądowych niż dla niego. Przez jakiś czas szli w milczeniu. W pewnym momencie ksiądz zapytał, czy K. chce już odejść. Bankier odparł, że tak, ponieważ musi wrócić do banku. Duchowny wskazał mu drogę powrotną i oddalił się. Nagle K. zatrzymał go. Zapytał, czy ksiądz nie chce już niczego od niego. Wcześniej był dla niego dobry, a teraz pozwalał mu odejść jakby mu na nim nie zależało. Mężczyzna odparł, że przecież musi odejść i poprosił, aby zrozumiał, kim jest. K. odpowiedział, że wie, iż jest kapelanem więziennym i podszedł do księdza. Ten odrzekł, że należy do sądu i nie chce od bankiera niczego, gdyż sąd nie chce niczego od niego. Sąd przyjmuje go, kiedy przychodzi i wypuszcza, kiedy odchodzi.

Rozdział X
Koniec

Rok później, w przeddzień trzydziestych pierwszych urodzin Józefa K., do jego mieszkania przychodzą dwaj mężczyźni ubrani na czarno. Choć ta wizyta jest niezapowiedziana, bankier czeka na nich ubrany na czarno. Zostaje wyprowadzony za miasto, do kamieniołomu. K. jest spokojny i przygotowany na to, co za chwilę ma się stać. Jeden z mężczyzn zaciska palce na jego gardle, a drugi wbija mu nóż w serce. K. umiera, czując się tak, jakby wstyd miał go przeżyć.

Streszczenia	Opracowanie
„Proces” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Procesu” w pigułce	Franz Kafka – biografia Geneza „Procesu” Kafki Czas i miejsce akcji „Procesu” Problematyka „Procesu” Kafki Główny wątek „Procesu” Kafki Uniwersalizm powieści Franza Kafki Józef K. – tragizm postaci Interpretacje „Procesu” „Proces” jako powieść o idealnym aparacie władzy Labirynt Kafki - kreacja przestrzeni w „Procesie” Wyjaśnienie tytułu utworu Motywy literackie w „Procesie” Artyzm „Procesu” Franza Kafki Józef K. - everyman „Proces” – kompozycja, narracja i styl powieści „Proces” jako powieść absurdu W poszukiwaniu winy Józefa K. – problem winy niezawinionej Plan wydarzeń „Procesu” „Proces” – ekranizacje, sztuki teatralne, nawiązania w literaturze i sztuce Franz Kafka – kalendarium życia i twórczości Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Józefa K. Pozostali bohaterowie „Procesu”

„Proces” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: