Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Proces

„Proces” - streszczenie szczegółowe

Autor: Dorota Blednicka

Nie chciał w tej chwili wychodzić z pokoju, lecz dziewczyna powiedziała, że jest zmęczona i żałuje, że zaprosiła go do swego pokoju. Mężczyzna postanowił pokazać jej, w jaki sposób odbyło się spotkanie z nadzorcą, ale nie zgodziła się, aby przesunął stolik nocny. Jej odmowa zirytowała K. W końcu panna B�rstner powiedziała, że może wysunąć stolik, który ustawił na środku pokoju i zasiadł za nim. Opowiedział jej o porannym zajściu ze szczegółami, a dziewczyna wysłuchała go, śmiejąc się. K., przejęty swoją rolą, naśladując nadzorcę, wykrzyknął swoje imię i nazwisko. Natychmiast z sąsiedniego pokoju rozległo się pukanie. Dziewczyna pobladła, a przestraszony mężczyzna ujął jej dłoń, prosząc, aby się uspokoiła. Był przekonany, że sąsiedni pokój jest wolny.

B�rstner odparła, że od wczoraj zajmuje go siostrzeniec pani Grubach, kapitan. Kiedy opadła zmęczona na poduszki, K. pocałował ją w czoło. Zerwała się natychmiast, nalegając, aby natychmiast wrócił do siebie. Aresztowany powiedział, że nie odejdzie, dopóki dziewczyna nie uspokoi się i zaprowadził ją w inny kąt pokoju, aby nie obawiała się, że są podsłuchiwani. Próbował wytłumaczyć, że nie ma żadnego niebezpieczeństwa, a gospodyni bardzo go szanuje i wierzy we wszystko, co mówi. Była poza tym zależna od niego, gdyż pożyczył jej większą kwotę. Postanowił wziąć odpowiedzialność za ich nocne spotkanie i był gotów potwierdzić pogłoskę, że napadł na współlokatorkę.

Panna B�rstner odpowiedziała, że nagłe pukanie przeraziło ją, lecz nie obawia się następstw. Nie zamierzała oskarżać K. i kazała mu odejść. Mężczyzna chwycił jej dłoń, pytając, czy nie gniewa się na niego. Odsunęła się, odpowiadając, że nigdy na nikogo nie była obrażona. Ponownie pochwycił jej rękę, a ona odprowadziła go do drzwi. Przystanął, nieco zdziwiony, że ma opuścić jej pokój, a dziewczyna wykorzystała to, aby uwolnić się z jego uścisku i wyjść na korytarz. Wskazała na drzwi pokoju kapitana, przez które przeświecała smuga światła. K. nieoczekiwanie pochwycił dziewczynę w ramiona, całując jej usta i twarz i dopiero na szelest, dobiegający z sąsiedniego pokoju, podniósł głowę. Chciał zwrócić się do panny B�rstner po imieniu, lecz nie znał go. Pożegnała go skinięciem głowy, po czym, zmęczona, odeszła do siebie.

Streszczenia	Opracowanie
„Proces” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Procesu” w pigułce	Franz Kafka – biografia Geneza „Procesu” Kafki Czas i miejsce akcji „Procesu” Problematyka „Procesu” Kafki Główny wątek „Procesu” Kafki Uniwersalizm powieści Franza Kafki Józef K. – tragizm postaci Interpretacje „Procesu” „Proces” jako powieść o idealnym aparacie władzy Labirynt Kafki - kreacja przestrzeni w „Procesie” Wyjaśnienie tytułu utworu Motywy literackie w „Procesie” Artyzm „Procesu” Franza Kafki Józef K. - everyman „Proces” – kompozycja, narracja i styl powieści „Proces” jako powieść absurdu W poszukiwaniu winy Józefa K. – problem winy niezawinionej Plan wydarzeń „Procesu” „Proces” – ekranizacje, sztuki teatralne, nawiązania w literaturze i sztuce Franz Kafka – kalendarium życia i twórczości Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Józefa K. Pozostali bohaterowie „Procesu”

„Proces” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: