Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Proces
Po tej rozmowie bohater musi samodzielnie szukać drogi w absolutnej ciemności, co symbolizuje obraz ludzkiej egzystencji – samotny człowiek szukający w ciemnościach drogi do Prawa. K. dopiero teraz rozumie pojęcie wolności i jej ciężar. W scenie śmierci przestrzeń jest nieskończona – akcja przenosi się ze zurbanizowanego miasta w scenerię natury, oświetlonej poświatą księżyca, spokojną i kojącą. Wędrówka po labiryncie zakończyła się – oskarżony zrozumiał, że samotność nie była dobrym wyborem i zatęsknił za obecnością drugiego człowieka. Po raz pierwszy poczuł wstyd, który był ciężarem winy.
Przestrzeń w powieści Franza Kafki staje się przestrzenią wewnętrzną, emocjonalnym światem głównego bohatera. Nabierając groteskowych i odrealnionych kształtów, staje się symbolicznym wyrazem tego, co dzieje się w psychice Józefa K., odbiciem jego lęków, zagubienia i samotności. Dzięki takiej kreacji przestrzeni świat przedstawiony w utworze zyskuje cechy sennego koszmaru i rzeczywistości subiektywnej.
strona: 1 2
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Labirynt Kafki - kreacja przestrzeni w „Procesie”
Autor: Dorota BlednickaPo tej rozmowie bohater musi samodzielnie szukać drogi w absolutnej ciemności, co symbolizuje obraz ludzkiej egzystencji – samotny człowiek szukający w ciemnościach drogi do Prawa. K. dopiero teraz rozumie pojęcie wolności i jej ciężar. W scenie śmierci przestrzeń jest nieskończona – akcja przenosi się ze zurbanizowanego miasta w scenerię natury, oświetlonej poświatą księżyca, spokojną i kojącą. Wędrówka po labiryncie zakończyła się – oskarżony zrozumiał, że samotność nie była dobrym wyborem i zatęsknił za obecnością drugiego człowieka. Po raz pierwszy poczuł wstyd, który był ciężarem winy.
Przestrzeń w powieści Franza Kafki staje się przestrzenią wewnętrzną, emocjonalnym światem głównego bohatera. Nabierając groteskowych i odrealnionych kształtów, staje się symbolicznym wyrazem tego, co dzieje się w psychice Józefa K., odbiciem jego lęków, zagubienia i samotności. Dzięki takiej kreacji przestrzeni świat przedstawiony w utworze zyskuje cechy sennego koszmaru i rzeczywistości subiektywnej.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies