Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Stary człowiek i morze

„Stary człowiek i morze” – streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marl�ga

Pierwszy z rekinów zaatakował marlina od spodu, więc Santiago nie miał okazji, by go ugodzić. Drugi zaatakował w to samo miejsce, co wcześniej żarłacz. Santiago zadał mu dwa ciosy: w głowę i w oko. Rekin zdołał odgryźć kawałek ryby, ale po chwili opadł martwy na dno. Pierwszy drapieżnik wciąż znajdował się pod łodzią i bezkarnie obgryzał mięso marlina. Rybak wykonał manewr obrotu i ujrzał rekina. Wychylił się za burtę i zadał mu cios nożem. Zabolały go od tego całe ręce. Po chwili padlinożerca zatopił swoje kły w ciele ryby. Santiago zadawał mu wtedy liczne ciosy w głowę i oczy, lecz ten wciąż nie puszczał. Gdy wiedział już, że bestia jest martwa rozwarł jej szczęki za pomocą wiosła. Zaraz po tym rekin osunął się w głębię morza. Wiedział, że stracił już ćwierć swojego marlina. Zwrócił się do ryby: „Wolałbym, żeby to był sen i żebym jej nigdy nie złowił. Przykro mi z tego powodu, rybo. W ten sposób wszystko wychodzi na opak”. Żałował, że wypłynął tak daleko i przeprosił za to marlina.

Głos rozsądku nakazał mu sprawdzić, czy nóż wciąż trzyma się wiosła, ponieważ był przekonany, że to jeszcze nie koniec walki z rekinami. Rybak żałował, że nie wziął ze sobą osełki, ponieważ ostrze nieco się stępiło. Ponownie zganił się w myślach, że nie czas rozprawiać teraz nad tym, co powinien był zabrać ze sobą, ale skupić się na tym, co ma i jak potrafi to wykorzystać.

Wiedział, że taka ryba, jak marlin, mogłaby zapewnić mu dostatnie życie przez całą zimę, ale nie chciał o tym myśleć. Postanowił skupić się na obronie tego, co z niej zostało. Musiał często moczyć dłonie w wodzie, ponieważ wciąż krwawiły. Następny rekin był z gatunku płaskonosych. Santiago pozwolił mu ugryźć swoją rybę, ale zaraz po tym wbił drapieżnikowi w głowę nóż. Rekin zaczął się szarpać i kotłować, czego nie wytrzymało ostrze noża i pękło. Zostały mu już tylko osęk, rumpel, dwa wiosła i drewniana pałka.

Pomyślał: „Już mnie pobiły (…) Jestem za stary, żeby zatłuc rekina na śmierć. Ale spróbuję tego ...”. Zbliżał się wieczór, a rybak wciąż miał korzystny wiatr, dzięki któremu z każdą minutą był coraz bliżej lądu. Tuż przed zachodem słońca rekiny zaatakowały ponownie. Starzec zdecydował, że w walce z drapieżnikami użyje drewnianej pałki. Gdy pierwszy zacisnął swoje szczęki w ciele marlina, Santiago uderzył go z całej siły czubek głowy. Ponowił swój cios i rekin osunął się na dno. Z drugim już nie poszło mu tak łatwo. Pierwsze uderzenie było niecelne, drugie również nie wyrządziło drapieżnikowi wielkiej krzywdy. Dopiero kolejne dwa ciosy, gdy rekin po raz drugi kąsał jego rybę, poskutkowały. Nie udało mu się ich zabić, ale skutecznie je ogłuszył i zniechęcił. Santiago nie chciał spojrzeć na marlina. Widok jego rozerwanego ciała był dla niego zbyt ciężki.

„Stary człowiek i morze” – streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: