Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Stary człowiek i morze
Kompozycja utworu nie jest skomplikowana. Opowiadania przedstawia kilka dni z życia starego kubańskiego rybaka, który od osiemdziesięciu czterech dni nie złowił żadnej ryby. Czytelnik poznaje Santiago na dzień przed tym, zanim ten wypływa bardzo daleko od brzegu w nadziei na udany połów i przerwanie złej passy. Następnie autor opisuje trzydniową walkę starca z wielkim marlinem oraz próbę przyholowania go do lądu. W międzyczasie, podczas pobytu na morzu główny bohater wspomina lata swojej młodości oraz tęskni za swoim jedynym przyjacielem – Manolinem. Opowieść kończy się następnego dnia po powrocie wycieńczonego Santiago go wioski z pustymi rękami.
W odróżnieniu od większości utworów autora Stary człowiek i morze nie posiada podziału na rozdziały. Można by sądzić, iż jest to związane z tym, że dzieło jest relatywnie krótkie, ale istnieje jeszcze inny powód. Od początku do końca czytelnik ma do czynienia z następującymi po sobie kolejami życia Santiago, zupełnie niczym w filmie dokumentalnym opisującym pięć dni z życia rybaka. Ramy czasowe przedstawiają się następująco: jeden dzień przed wypłynięciem, trzy dni spędzone na morzu oraz jeden dzień po powrocie. Doby spędzone na wodzie można z kolei podzielić na: czas spędzony zanim marlin chwycił za przynętę Santiago, walkę z rybą i zabicie jej, powrót do portu.
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Kompozycja i struktura opowiadania „Stary człowiek i morze”
Kompozycja utworu nie jest skomplikowana. Opowiadania przedstawia kilka dni z życia starego kubańskiego rybaka, który od osiemdziesięciu czterech dni nie złowił żadnej ryby. Czytelnik poznaje Santiago na dzień przed tym, zanim ten wypływa bardzo daleko od brzegu w nadziei na udany połów i przerwanie złej passy. Następnie autor opisuje trzydniową walkę starca z wielkim marlinem oraz próbę przyholowania go do lądu. W międzyczasie, podczas pobytu na morzu główny bohater wspomina lata swojej młodości oraz tęskni za swoim jedynym przyjacielem – Manolinem. Opowieść kończy się następnego dnia po powrocie wycieńczonego Santiago go wioski z pustymi rękami.
W odróżnieniu od większości utworów autora Stary człowiek i morze nie posiada podziału na rozdziały. Można by sądzić, iż jest to związane z tym, że dzieło jest relatywnie krótkie, ale istnieje jeszcze inny powód. Od początku do końca czytelnik ma do czynienia z następującymi po sobie kolejami życia Santiago, zupełnie niczym w filmie dokumentalnym opisującym pięć dni z życia rybaka. Ramy czasowe przedstawiają się następująco: jeden dzień przed wypłynięciem, trzy dni spędzone na morzu oraz jeden dzień po powrocie. Doby spędzone na wodzie można z kolei podzielić na: czas spędzony zanim marlin chwycił za przynętę Santiago, walkę z rybą i zabicie jej, powrót do portu.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies