Stary człowiek i morze

Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Stary człowiek i morze

Biografia Ernesta Hemingwaya

Autor: Karolina Marl�ga

Ernest Miller Hemingway urodził się 21 lipca 1899 roku w Oak Park, w stanie Illinois.

Przyszedł na świat dokładnie o ósmej rano 21 lipca 1899 roku. Miało to miejsce w rodzinnym domu Hemingway’ów, zbudowanym przez dziadka późniejszego pisarza, Ernesta Halla. Budynek nosił wówczas adres 439 North Oak Park Avenue (dziś ma już inny numer, 339).

Był drugim z szóstki dzieci doktora Clarene’a i Grace Hall Hemingway’ów. Miał jednego brata i cztery siostry. Pierwsze imię dostał po dziadku, a drugie (Miller) po swoim wuju. Oak Park było protestanckim przedmieściem Chicago, zamieszkałym przez przedstawicieli tzw. klasy średniej. Pomimo, że osiedle znajdowało się tak blisko wielkiego miasta, to mentalnie dzieliła je przepaść. Miejscowi sprzeciwiali się liberalnemu sposobowi życia i hołdowali konserwatywnym zasadom. Hemingway dorastał więc w duchu silnych przekonań religijnych, wiary w ciężką pracę, sprawność fizyczną i determinację. Dzięki temu jako dorosły człowiek był twardy i pewny, że odniesie sukces w każdej dziedzinie, której się podejmie. Jako chłopiec spędzał czas na polowaniach i łowieniu ryb z ojcem. Natura stała się dla niego inspiracją w późniejszej pracy artystycznej. Jego matka była nauczycielką muzyki, lecz nie była w stanie nauczyć go gry na pianinie, ponieważ nigdy nie miał do tego talentu.

Uczęszczał do miejscowych szkół, zarówno podstawowej, jak i średniej, w tej drugiej dał się poznać jako atleta. Należał do sekcji footballowej, pływackiej i… wodnej koszykówki. Ponadto był reporterem szkolnej gazety i tak zaczęła się jego przygoda z pisarstwem. Dzięki wujowi, zaraz po otrzymaniu dyplomu, zamiast iść na studia, dostał pracę w gazecie. Miał wtedy siedemnaście lat. Pomimo, iż bardzo chciał zaciągnąć się do armii jako regularny żołnierz, by walczyć podczas pierwszej wojny światowej, komisja lekarska nie mogła się na to zgodzić, ze względu na uraz oka.

Hemingway cierpiał na ograniczoną zdolność widzenia w lewym oku, prawdopodobnie odziedziczył to po matce .

Wziął jednak udział w wojnie, niósł pomoc rannym, jako członek organizacji Czerwonego Krzyża. Służył w niej, jako kierowca ambulansu, do momentu, gdy sam nie został ciężko ranny.

Stało się to, gdy dostał odłamkiem austriackiego pocisku. W tym czasie rozdawał papierosy i czekoladę włoskim żołnierzom walczącym na froncie. Eksplozja zabiła jednego z walczących, drugiemu urwała obydwie nogi, a w nodze Hemnigwaya utkwiło blisko dwieście kawałków metalu. Pomimo tego przeniósł rannego do najbliższego punktu medycznego, a po drodze odniósł kolejne rany od pocisków wystrzeliwanych w jego kierunku. Za ten wyczyn otrzymał włoski Srebrny Medal za Odwagę. Te wydarzenia, a również powrót do zdrowia w mediolańskim szpitalu, jak i znajomość z pielęgniarką Agnes von Kurowsky, posłużyły w przyszłości za podstawy do napisania „Pożegnania z bronią” .

Nie miał wtedy nawet dziewiętnastu lat. Po rehabilitacji we Włoszech wyjechał do Stanów Zjednoczonych.

Po powrocie z wojny rodzinne Oak Park było dla niego zbyt nudnym miejscem. Dzięki odszkodowaniu za rany poniesione we Włoszech nie musiał pracować przez rok. Spędzał dużo czasu w bibliotekach, gdzie dzielił się z ludźmi sowimi doświadczeniami wojennymi. Podczas jednego z takich spotkań zauroczyła nim się pewna kobieta, która widziała w nim kogoś, doceniał życie i umiał z niego korzystać. Zaproponowała mu, by zaopiekował jej synem i zaraził go swoim entuzjazmem, podczas gdy ona z mężem będą na wakacjach. Hemingway zgodził się, ponieważ dzięki temu mógł wyjechać do wielkiego miasta, jakim bez wątpienia jest kanadyjskie Toronto.

Znalazł tam pracę w gazecie „Toronto Star Weekly”. W mieście spotkał Hadley Richardson, utalentowaną pianistkę. Młodzi od razu zakochali się w sobie i niedługo po tym wzięli ślub. Stało się to dokładnie 21 września. Miesiąc później Hemingway przyjął ofertę pracy jako europejski korespondent gazety. Wraz z żoną wyjechali do Paryża.

strona: 1 2 3 4

Szybki test:

Jako reporter Hemingway zdawał relacje z:
a) konferencji w Lozannie
b) wojny grecko-tureckiej
c) Konferencji Genewskiej
d) wszystkie odpowiedzi są poprawne
Rozwiązanie

Pierwsza z wielkich powieści Hemingwaya to:
a) „Pożegnanie z bronią”
b) „Słońce też wschodzi”
c) „Mężczyźni bez kobiet”
d) „Komu bije dzwon”
Rozwiązanie

Hemingway zmarł w wieku:
a) 61 lat
b) 59 lat
c) 63 lat
d) 60 lat
Rozwiązanie

Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
Inne
Charakterystyka Santiago - „Był starym człowiekiem, który łowił ryby w Golfsztromie (…)”
„Stary człowiek i morze” – streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji opowiadania „Stary człowiek i morze”
Geneza „Starego człowieka i morze”
Charakterystyka pozostałych bohaterów opowiadania „Stary człowiek i morze”
„Stary człowiek i morze” jako opowiadanie - parabola
Problematyka opowiadania „Stary człowiek i morze”
„(…) człowiek nie jest stworzony do klęski - powiedział. - Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”
Motywy literackie w „Starym człowieku i morze”
Symbolika „Starego człowieka i morza”
Motyw przyjaźni w opowiadaniu „Stary człowiek i morze”
Problem dumy, zwycięstwa i klęski w opowiadaniu „Stary człowiek i morze”
Biografia Ernesta Hemingwaya
Kompozycja i struktura opowiadania „Stary człowiek i morze”
Styl i narracja opowiadania „Stary człowiek i morze”
Plan wydarzeń opowiadania „Stary człowiek i morze”
Kalendarium twórczości Ernesta Hemingwaya
Pierwowzór Santiago?
Ekranizacje opowiadanie "Stary człowiek i morze"
„Szczęście jest czymś, co przychodzi pod wieloma postaciami, więc któż je może rozpoznać?”
Kim był Joe DiMaggio?
Wielcy o Hemingwayu
Najważniejsze cytaty – „Stary człowiek i morze”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies