Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Stary człowiek i morze

„Stary człowiek i morze” – streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marl�ga

Młodzieniec zapytał, co rybacy mają zrobić z głową ryby i jej mieczem. Starzec odparł, że głowę odda Pedricowi, by ją porąbał, a miecz podarował Manolinowi. Młodzieniec opowiadał przyjacielowi, że szukała go zarówno straż przybrzeżna, a nawet samoloty. Santiago wyznał, że bardzo mu brakowało chłopca. Zapytał go, co złowił przez czas, gdy jego nie było. Manolin odparł, że przez trzy dni udało mu się zdobyć cztery duże sztuki. Gdy chłopiec powiedział, że teraz już zawsze będą łowić razem, starzec odparł, że nie mogą, ponieważ on już w ogóle nie ma szczęścia. Młodzieniec odparł, że powodzenie przyniesie ze sobą oraz, iż nie obchodzi go, co o tym myśli jego rodzina. Santiago zastrzegł, że koniecznie muszą mieć metalowa lancę do obrony przed rekinami, która zawsze powinna być na łodzi.

Manolin prosił jedynie, by starzec wyleczył sobie ręce, a wtedy wypłyną na połów. Rybak odpowiedział, że zadba o to, ale ma jeszcze jeden problem: „W nocy wyplułem coś dziwnego i miałem takie uczucie, jakby mi coś trzasło w piersiach”. Młodzieniec był jednak przekonany, że i z tego się wyleczy. Wstał, by pójść po coś do jedzenia, Santiago porosił go, by przyniósł mu gazety z dni, w których go nie było. Manolin wyszedł zadowolony, że wrócił jego nauczyciel i że niedługo ponownie razem wypłyną na morze.

Turystka, siedząca na Tarasie, dostrzegła, iż przy brzegu, wśród odpadów i martwych ryb dryfuje niesłychanie długi szkielet zakończony pięknym ogonem. Zapytała kelnera, co to takiego. Mężczyzna odparł, iż jest to tiburon, chciał powiedzieć, że rekiny obgryzły jego mięso, ale zdążył powiedzieć jedynie: „(…) to rekin…”, ponieważ kobieta mu przerwała, mówiąc „Nie wiedziałam, że rekiny mają takie śliczne, pięknie ukształtowane ogony”. Jej towarzysz przyznał, iż on też tego nie wiedział.

„Przy drodze, w chacie, stary rybak spał znowu. Spał wciąż na brzuchu, a chłopiec siedział obok i wpatrywał się w niego. Staremu śniły się lwy”.

strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17

Szybki test:

Białe cumulusy zwiastowały:
a) nasilenie wiatru
b) deszcz
c) lekką bryzę
d) huragan
Rozwiązanie

Właściciel Tarasu nazywał się:
a) Fulgencio
b) Miguel
c) Martin
d) Diego
Rozwiązanie

Za drogowskaz Santiago:
a) służyły światła latarni morskiej
b) służyła łuna świetlna Hawany
c) służył zapach ognisk palonych nad morzem
d) służyły gwiazdy
Rozwiązanie

Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
Inne
Charakterystyka Santiago - „Był starym człowiekiem, który łowił ryby w Golfsztromie (…)”
„Stary człowiek i morze” – streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji opowiadania „Stary człowiek i morze”
Geneza „Starego człowieka i morze”
Charakterystyka pozostałych bohaterów opowiadania „Stary człowiek i morze”
„Stary człowiek i morze” jako opowiadanie - parabola
Problematyka opowiadania „Stary człowiek i morze”
„(…) człowiek nie jest stworzony do klęski - powiedział. - Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”
Motywy literackie w „Starym człowieku i morze”
Symbolika „Starego człowieka i morza”
Motyw przyjaźni w opowiadaniu „Stary człowiek i morze”
Problem dumy, zwycięstwa i klęski w opowiadaniu „Stary człowiek i morze”
Biografia Ernesta Hemingwaya
Kompozycja i struktura opowiadania „Stary człowiek i morze”
Styl i narracja opowiadania „Stary człowiek i morze”
Plan wydarzeń opowiadania „Stary człowiek i morze”
Kalendarium twórczości Ernesta Hemingwaya
Pierwowzór Santiago?
Ekranizacje opowiadanie "Stary człowiek i morze"
„Szczęście jest czymś, co przychodzi pod wieloma postaciami, więc któż je może rozpoznać?”
Kim był Joe DiMaggio?
Wielcy o Hemingwayu
Najważniejsze cytaty – „Stary człowiek i morze”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies