Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Stary człowiek i morze

„Stary człowiek i morze” – streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marl�ga

Po raz kolejny głośno powiedział, że chciałby mieć przy sobie chłopca, a w myślach skarcił się: „Ale nie masz chłopca. Masz tylko siebie samego i lepiej od razu podsunąć się do ostatniej linki, i chociaż jest jeszcze ciemno, odciąć ją i złączyć oba zapasowe zwoje”. Tak też zrobił, lecz podczas tej czynności ryba zaczęła się szarpać, a starzec przewrócił się i rozciął sobie łuk brwiowy. Krew szybko zakrzepła, nie docierając nawet do brody. Zasiadł ponownie na dziobie i poprawił linkę na ramieniu. Był zadowolony, że usunął wszelkie przeszkody, które mogłyby utrudnić mu pokonanie marlina. Powiedział łagodnie do swojego przeciwnika: „Rybo, zostanę z tobą, póki nie umrę”.

Po miejscu, w którym wzeszło słońce, Santiago zorientował się, iż zwierzę ciągnie jego łódź na północ. Nic nie wskazywało na to, że ryba jest zmęczona. Jedynie kąt nachylenia linki wskazywał, że płynie trochę bliżej powierzchni, ale to nie musiało wcale oznaczać, że wyskoczy nad wodę. Staremu rybakowi zależało, by marlin choć raz wyskoczył nad lustro wody, wtedy powietrzem napełniłyby się pęcherze znajdujące się na jego grzbiecie, co nie pozwoliłoby mu zejść na dno. Próbował jeszcze bardziej napiąć linkę, ale poczuł, że nie może. Pomyślał: „Nie wolno mi nią szarpnąć. Każde szarpnięcie poszerza ranę zrobioną przez hak i kiedy ryba skoczy, może go wyrzucić. Tak czy owak lepiej się czuję przy słońcu i raz przynajmniej nie muszę w nie patrzeć”.

Po pewnym czasie do linki przyległy wodorosty, których ciężar dodatkowo musiał męczyć marlina. Santiago zwrócił się do swojego przeciwnika: „Rybo - powiedział. - Kocham cię i szanuję bardzo. Ale zabiję cię, nim ten dzień się skończy”. W duchu dodał, że miał nadzieję, iż właśnie tak się stanie.

Z północy nadleciał mały drozd. Zmęczony ptaszek przysiadł na lince łączącej starca z rybą. Rybak nie zmarnował okazji i porozmawiał ze skrzydlatym podróżnikiem. Uważał, iż nie może powiedzieć mu o jastrzębiach, które czyhają tylko na takie małe ptaki. Prosił drozda, by odpoczął sobie na jego łodzi. Mówienie przynosiło mu ulgę, ponieważ zapominał o fizycznym bólu, jaki odczuwał.

„Stary człowiek i morze” – streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: