Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Stary człowiek i morze

Charakterystyka Santiago - „Był starym człowiekiem, który łowił ryby w Golfsztromie (…)”

Autor: Karolina Marl�ga

Bohater cieszył się doskonałą pamięcią. Dzięki niej dodawał sobie otuchy i sił podczas walki z wielkim marlinem. Przypominał sobie lata swojej świetności, dawne podróże oraz inne połowy, na których wraz z Manolinem, pokonywali duże ryby. Rybak w bardzo ciekawy sposób posługiwał się swoją pamięcią, mianowicie wydawał sobie polecenia, które później miał realizować, na przykład: „Pamiętaj, żeby się przespać” czy „Muszę pamiętać, żeby zjeść tuńczyka, zanim się zepsuje, bo trzeba zachować siły. Pamiętaj, że choćbyś nie bardzo miał ochotę, musisz go zjeść rano. Pamiętaj!”. Innym zadaniem, jakie spełniała pamięć rybaka było rejestrowanie prędkości, z jaką poruszała się łódź. Są to kolejne dowody na to, iż bohater był wyśmienitym rybakiem, człowiekiem morza. Niesłychana zaradność to kolejna z cech Santiago. Stary rybak doskonale dawał sobie radę sam na otwartym morzu. Do przeżycia całego dnia wystarczała mu zaledwie butelka wody. Podczas niespodziewanie długiego połowu jadł małe ryby, dzięki czemu miał siły na walkę z marlinem. Bohaterowi udało się nawet przespać na dziobie, nie wypuszczając z rąk linki, którą holował swojego wielkiego przeciwnika. Jego upór i zawziętość są godne podziwu, bohater zawsze walczył do końca: „Powiedziałem chłopcu, że ze mnie dziwny staruch - rzekł. - Teraz właśnie muszę tego dowieść”.

Wśród innych rybaków i mieszkańców wioski Santiago cieszył się szacunkiem, lecz z powodu prześladującego go pecha nie okazywali go mu. Mimo to, starzec nie żywił do nikogo urazy. Gdy jego pobyt na otwartym morzu znacznie się przedłużył, tak myślał o mieszkańcach swojej wioski: „Wielu starszych rybaków będzie się martwiło. I wielu innych też. Mieszkam w zacnym mieście”.

Na uwagę zasługuje jego niecodzienna przyjaźń z Manolinem. Santiago darzy chłopca wręcz ojcowskim uczuciem: „Gdybyś ty był mój, wziąłbym cię z sobą i zaryzykował (…) Aleś ojca i matki (…)”. Rybak kochał chłopca, ten odwdzięczał mu się podobnym uczuciem. Strzec ubolewał, że ojciec młodzieńca zabronił mu wypływać z nim w morze w obawie, iż przejmie od niego pecha. Jednak nie miał tego za złe rodzicowi Manolina, uważał, że to normalne podejście. Na morzu wielokrotnie powtarzał: „Chciałbym tu mieć chłopca”, ponieważ potrzebował wsparcia, także psychicznego. Młodzieniec był dla niego najbliższą osobą, w jego pobliżu nie czuł się osamotniony. Santiago nie tylko nauczył go wszystkiego, co wiedział o fachu rybaka, ale zaraził również pasją do baseballa.

Charakterystyka Santiago - „Był starym człowiekiem, który łowił ryby w Golfsztromie (…)”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: