Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Zbrodnia i kara

Ponadczasowość „Zbrodni i kary” Fiodora Dostojewskiego i wpływ na kulturę

Oto kilka aspektów nowatorstwa pisarza, który zastosował wiele nowatorskich zabiegów kompozycyjnych, rozwiązań artystycznych:

- Wprowadził do literatury nowy typ bohatera: rozdartego między racjami rozumu a wiarą, o skomplikowanej osobowości, targanego przez demony snu i jawy.

- Odkrywał motywy działania człowieka.

- W powieści dokonał szczegółowej analizy psychologicznej Raskolnikowa, czym zyskał sobie miano „ojca” tego gatunku.

- Urozmaicił warstwę artystyczną wprowadzeniem polifonii, czyli wielogłosowości w obrębie wypowiedzi jednej osoby.

- Pokazał realia życia w latach sześćdziesiątych XIX-ego wieku w Petersburgu, nękanego skutkami rozwoju kapitalizmu, nędzą i prostytucją.

- Przyczynił się do rozwoju utworów podejmujących i analizujących zagadnienie walki dobra ze złem, prawdy z kłamstwem, anioła z demonem.

Nawiązania do powieści w kulturze

Literatura:

- Pozytywizm: Stendhal, Zola (opisywał rynsztoki, domy publiczne, nędzę i biologizm człowieka), Balzak (stosował milieu, czyli charakterystykę poprzez opis przestrzeni, mawiając: „Pokaż mi swój pokój, a powiem ci, kim jesteś”).

- Młoda Polska: Joseph Conrad – „Lord Jim” – problem winy i kary w utworze.

- XX-lecie międzywojenne: Zofia Nałkowska „Granica” – refleksje nad człowiekiem.

Film:

● Crime and Punishment (1935)
reżyseria: Josef von Sternberg
USA

● Crime et ch�timent (1935)
reżyseria: Pierre Chenal
Francja

● Crime et ch�timent (1956)
reżyseria: Georges Lampin
Francja

● Crime and Punishment (1979)
reżyseria: Michael Darlow
Wielka Brytania

● Rikos ja rangaistus (1983)
reżyseria: Aki Kaurism�ki
Finlandia

● Crime and Punishment (1998)
reżyseria: Joseph Sargent
USA, Węgry

● Zbrodnia i kara (2000)
reżyseria: Piotr Dumała
Polska

"Zbrodnia i kara" według Dumały to pełna gęstej, momentami wręcz hitchcockowskiej atmosfery opowieść o zbrodni i miłości, dziejących się na pograniczu jawy i snu. To jest - mówi Dumała - historia o miłości i o tym, jak może być ona zniszczona przez obsesję. W naszym życiu poddani jesteśmy dwóm sprzecznym dążeniom - bycia dobrym lub złym, kochania lub nienawidzenia – taką wizję przedstawił w swym filmie.

● Crime and Punishment (2002)
reżyseria: Menahem Golan
Polska, Rosja, USA

Szybki test:

Dostojewskiego nazywamy ojcem powieści:
a) egzystencjalnej
b) kryminalnej
c) psychologicznej
d) logicznej
Rozwiązanie

Polifonia to termin zaczerpnięty z języka greckiego, nieoznaczający:
a) wewnętrznego monologu
b) wielogłosowości
c) techniki kompozytorskiej polegającej na łączeniu w jedną całość muzyczną kilku jednocześnie brzmiących samodzielnych melodii
d) dialogu w obrębie jednej wypowiedzi bohatera
Rozwiązanie

Film „Zbrodnia i kara” Piotra Dumały został pokazany w roku:
a) 1995
b) 2000
c) 1973
d) 1978
Rozwiązanie

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Zbrodnia i kara” - streszczenie	Fiodor Dostojewski - biografia Czas i miejsce akcji, narracja „Zbrodni i kary” Ideowa koncepcja „Zbrodni i kary” Konstrukcja czasoprzestrzenna „Zbrodni i kary” Filozofia w „Zbrodni i karze” Struktura i kompozycja „Zbrodni i kary” Polifoniczność „Zbrodni i kary” Psychologizm w „Zbrodni i karze” Realizm w „Zbrodni i karze” Petersburg w „Zbrodni i karze” Sny w „Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego Religia w „Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego Ponadczasowość „Zbrodni i kary” Fiodora Dostojewskiego i wpływ na kulturę Cytaty z Dostojewskiego O Dostojewskim powiedzieli... Najważniejsze cytaty - „Zbrodnia i kara” Bibliografia
Bohaterowie
Rodion Romanowicz Raskolnikow - charakterystyka Zofia Siemionowna Marmieładowa (Sonia) - charakterystyka Dunia (Awdotia Romanowna) - charakterystyka Dymitr Prokoficz Razumichin - charakterystyka Pozostali bohaterowie „Zbrodni i kary”

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies