Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Balladyna
Niektóre ze wskazanych wątków poeta sparodiował, dodając do nich „szczyptę” ironii, przez co świat baśniowo – legendowy został ukazany nieco „na opak”, przybrał formę groteski, karykatury. Grabiec, prosty chłop (imię pochodzi od narzędzia – grabi), przemienił się za sprawą goplańskiej wiedźmy w wierzbę, a potem, w momencie alkoholowego zamroczenia, stał się królem. Podważa to baśniową motywację, gdzie zazwyczaj „ranga” królewska wiąże się ze spełnieniem „wielkiego” czynu, np. bohater (postać z ludu) musi podjąć niezwykłe wyzwanie, by zdobyć rękę księżniczki i w nagrodę otrzymać pół królestwa.
Grabiec odpowiada ludowemu wyobrażeniu „gościnności”, oczywiście z zabarwieniem satyrycznym. Wyobraża bliską sercu Polaka ideę życia – zabawy. Łatwo go namówić na szklanicę miodu, przy której „rozwiązują się języki” i wszystko można sobie opowiedzieć. Starzec – jeden ze świadków pożaru domu Wdowy mówi do niego:
„Chodź do karczmy, przy miodu szklanicy
Ja ci wszystko opowiem.”
Grabek to entuzjasta jedzenia i picia. W biesiadowaniu upatruje radości życia, traktując je jako wieczny „festyn”, za co zresztą zostaje ukarany – najpierw zostaje zamieniony w wierzbę, a ostatecznie ginie od noża Balladyny. Uosabia ludzką „przyziemność” oraz postawę ludyczną.:
„(...) Skoro w tym zamku biją, a karmią wspaniale,
Gdy z odkręconych dziobów u rynien w rynsztoki
Płynie jasna gorzałka; więc każą wyroki,
Abym przystał na służbę do kuchni Kirkora.”
Przesądy ludowe, wiarę w „tradycyjne” - etyczne rozwiązania ilustruje scena śmierci tytułowej bohaterki. Piorun, który zabija Balladynę symbolizuje karę za zło, wymierzoną przez boską rękę. Grom – rażąca, złośliwa rysa na srogim obliczu Stwórcy lub też „przyrodnicza”, niebezpieczna „zabawka” w Jego ręku, wymierza sprawiedliwość, całkowicie negując „zbrodniczy” kodeks postępowania i „podporządkowując” człowieka boskim wyrokom i osądom.
strona: 1 2 3
a) odwołania do legend
b) odwołania do baśni
c) groteski i humoru
d) faktów historycznych
Rozwiązanie
Wątki o Popielu zaczerpnął Słowacki z:
a) polskich kronik
b) mitów
c) przekazów ustnych
d) legend
Rozwiązanie
„Wróblów sejmy rozpędzić; ja sam będę rządził I wieszał, i nagradzał... (...)” - to słowa odnoszące się do:
a) kongresu wiedeńskiego
b) koronacji cara na króla Polski
c) Wielkiej Emigracji
d) przed powstaniem listopadowym
Rozwiązanie
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Motywy baśniowe, legendarne i historyczne w „Balladynie” Słowackiego
Autor: Ewa PetniakNiektóre ze wskazanych wątków poeta sparodiował, dodając do nich „szczyptę” ironii, przez co świat baśniowo – legendowy został ukazany nieco „na opak”, przybrał formę groteski, karykatury. Grabiec, prosty chłop (imię pochodzi od narzędzia – grabi), przemienił się za sprawą goplańskiej wiedźmy w wierzbę, a potem, w momencie alkoholowego zamroczenia, stał się królem. Podważa to baśniową motywację, gdzie zazwyczaj „ranga” królewska wiąże się ze spełnieniem „wielkiego” czynu, np. bohater (postać z ludu) musi podjąć niezwykłe wyzwanie, by zdobyć rękę księżniczki i w nagrodę otrzymać pół królestwa.
Grabiec odpowiada ludowemu wyobrażeniu „gościnności”, oczywiście z zabarwieniem satyrycznym. Wyobraża bliską sercu Polaka ideę życia – zabawy. Łatwo go namówić na szklanicę miodu, przy której „rozwiązują się języki” i wszystko można sobie opowiedzieć. Starzec – jeden ze świadków pożaru domu Wdowy mówi do niego:
„Chodź do karczmy, przy miodu szklanicy
Ja ci wszystko opowiem.”
Grabek to entuzjasta jedzenia i picia. W biesiadowaniu upatruje radości życia, traktując je jako wieczny „festyn”, za co zresztą zostaje ukarany – najpierw zostaje zamieniony w wierzbę, a ostatecznie ginie od noża Balladyny. Uosabia ludzką „przyziemność” oraz postawę ludyczną.:
„(...) Skoro w tym zamku biją, a karmią wspaniale,
Gdy z odkręconych dziobów u rynien w rynsztoki
Płynie jasna gorzałka; więc każą wyroki,
Abym przystał na służbę do kuchni Kirkora.”
Przesądy ludowe, wiarę w „tradycyjne” - etyczne rozwiązania ilustruje scena śmierci tytułowej bohaterki. Piorun, który zabija Balladynę symbolizuje karę za zło, wymierzoną przez boską rękę. Grom – rażąca, złośliwa rysa na srogim obliczu Stwórcy lub też „przyrodnicza”, niebezpieczna „zabawka” w Jego ręku, wymierza sprawiedliwość, całkowicie negując „zbrodniczy” kodeks postępowania i „podporządkowując” człowieka boskim wyrokom i osądom.
strona: 1 2 3
Szybki test:
W "Balladynie" brak:a) odwołania do legend
b) odwołania do baśni
c) groteski i humoru
d) faktów historycznych
Rozwiązanie
Wątki o Popielu zaczerpnął Słowacki z:
a) polskich kronik
b) mitów
c) przekazów ustnych
d) legend
Rozwiązanie
„Wróblów sejmy rozpędzić; ja sam będę rządził I wieszał, i nagradzał... (...)” - to słowa odnoszące się do:
a) kongresu wiedeńskiego
b) koronacji cara na króla Polski
c) Wielkiej Emigracji
d) przed powstaniem listopadowym
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:

kontakt | polityka cookies