Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Balladyna

Motywy baśniowe, legendarne i historyczne w „Balladynie” Słowackiego

Autor: Ewa Petniak

Niektóre ze wskazanych wątków poeta sparodiował, dodając do nich „szczyptę” ironii, przez co świat baśniowo – legendowy został ukazany nieco „na opak”, przybrał formę groteski, karykatury. Grabiec, prosty chłop (imię pochodzi od narzędzia – grabi), przemienił się za sprawą goplańskiej wiedźmy w wierzbę, a potem, w momencie alkoholowego zamroczenia, stał się królem. Podważa to baśniową motywację, gdzie zazwyczaj „ranga” królewska wiąże się ze spełnieniem „wielkiego” czynu, np. bohater (postać z ludu) musi podjąć niezwykłe wyzwanie, by zdobyć rękę księżniczki i w nagrodę otrzymać pół królestwa.

Grabiec odpowiada ludowemu wyobrażeniu „gościnności”, oczywiście z zabarwieniem satyrycznym. Wyobraża bliską sercu Polaka ideę życia – zabawy. Łatwo go namówić na szklanicę miodu, przy której „rozwiązują się języki” i wszystko można sobie opowiedzieć. Starzec – jeden ze świadków pożaru domu Wdowy mówi do niego:

„Chodź do karczmy, przy miodu szklanicy
Ja ci wszystko opowiem.”

Grabek to entuzjasta jedzenia i picia. W biesiadowaniu upatruje radości życia, traktując je jako wieczny „festyn”, za co zresztą zostaje ukarany – najpierw zostaje zamieniony w wierzbę, a ostatecznie ginie od noża Balladyny. Uosabia ludzką „przyziemność” oraz postawę ludyczną.:

„(...) Skoro w tym zamku biją, a karmią wspaniale,
Gdy z odkręconych dziobów u rynien w rynsztoki
Płynie jasna gorzałka; więc każą wyroki,
Abym przystał na służbę do kuchni Kirkora.”

Przesądy ludowe, wiarę w „tradycyjne” - etyczne rozwiązania ilustruje scena śmierci tytułowej bohaterki. Piorun, który zabija Balladynę symbolizuje karę za zło, wymierzoną przez boską rękę. Grom – rażąca, złośliwa rysa na srogim obliczu Stwórcy lub też „przyrodnicza”, niebezpieczna „zabawka” w Jego ręku, wymierza sprawiedliwość, całkowicie negując „zbrodniczy” kodeks postępowania i „podporządkowując” człowieka boskim wyrokom i osądom.




strona:    1    2    3  

Szybki test:

Wątki o Popielu zaczerpnął Słowacki z:
a) przekazów ustnych
b) mitów
c) legend
d) polskich kronik
Rozwiązanie

„Wróblów sejmy rozpędzić; ja sam będę rządził I wieszał, i nagradzał... (...)” - to słowa odnoszące się do:
a) Wielkiej Emigracji
b) koronacji cara na króla Polski
c) przed powstaniem listopadowym
d) kongresu wiedeńskiego
Rozwiązanie

W "Balladynie" brak:
a) groteski i humoru
b) odwołania do legend
c) odwołania do baśni
d) faktów historycznych
Rozwiązanie

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Balladyna” streszczenie szczegółowe Streszczenie „Balladyny” w pigułce	Geneza „Balladyny” Czas i miejsce akcji w „Balladynie” Problematyka władzy w „Balladynie” Motywy baśniowe, legendarne i historyczne w „Balladynie” Słowackiego Biografia Juliusza Słowackiego Melodyjność i plastyczność „Balladyny” Styl „Balladyny” „Balladyna” jako dramat romantyczny – kompozycja i struktura Konflikty moralne w „Balladynie” „Balladyna” jako antybaśń i antydramat Groteska i ironia w „Balladynie” Fantastyka w „Balladynie” Symbolika „Balladyny” „Szekspiryzm” w „Balladynie” Juliusza Słowackiego Kalendarium twórczości Słowackiego Nawiązania do „Balladyny” Najważniejsze inscenizacje „Balladyny” Opinie i komentarze o „Balladynie” Bibliografia Korona Lecha (Popielów) - historia i znaczenie Motywy literackie w Balladynie J. Słowackiego Kogo, dlaczego i jak zabiła Balladyna?
Bohaterowie
„Balladyna” – charakterystyka tytułowej postaci Grabiec - charakterystyka postaci (Balladyna)

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies