Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Balladyna
„Życie romantycznego poety powinno być romantyczne i choć nie potrzebuje wielu wypadków, chce, aby te wypadki były czyste i wznoszące duszę...” (z Pamiętnika Juliusza Słowackiego)
Juliusz Słowacki urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu, na Wołyniu. Jego ojcem był Euzebiusz Słowacki - nauczyciel wymowy w Liceum Krzemienieckim, a od 1811 do 1814 roku (do momentu śmierci) profesor literatury polskiej Uniwersytetu Wileńskiego. Matka Salomea pochodziła z rodu Januszewskich, biorąc ślub z Euzebiuszem Słowackim nie miała nawet siedemnastu lat, a małżonek był od niej dziewiętnaście lat starszy. Często gościła u państwa Słowackich elita intelektualna. Pani Salomea prowadziła salonik literacki, czytała francuskie dzieła i była świetną towarzyszką rozmów.
Po śmierci męża zdławionego dziedziczną chorobą – gruźlicą, ponownie wyszła za mąż, za lekarza – profesora Augusta Becu. Drugi mąż pani Salomei pochodził z rodziny protestanckiej. Był wdowcem i posiadał dwie nieletnie córki: Aleksandrę i Hersylię. Prawdopodobnie troska o ich wychowanie zadecydowała o powtórnym ożenku. Becu stąpał po drodze kariery i sympatyzował z Rosjanami, współpracował z Nowosilcowem – wrogiem polskich ruchów niepodległościowych.
W 1818 roku państwo Becu wyjechali na stałe z Krzemieńca do Wilna. 1 września 1819 roku rozpoczął Słowacki naukę w wileńskim gimnazjum. Ukończył je w 1825 roku. W międzyczasie - w 1824 roku grom śmiertelnie raził ojczyma poety. Profesor Becu zginął we własnym łóżku podczas drzemki.
Po ukończeniu gimnazjum młody Juliusz rozpoczął studia na tutejszym uniwersytecie - na Wydziale Nauk Moralnych i Politycznych. Jesienią tegoż roku (1825) Słowacki zakochał się w starszej od niego o siedem lat Ludwice Śniadeckiej – córce uczonego (Jędrzeja Śniadeckiego), ta niestety darzyła uczuciem syna gubernatora – Włodzimierza Korsakowa.
W jednym z listów do matki (z 26 maja 1832 roku), Słowacki wspominał ten wielki afekt, choć już upłynęło sporo czasu: „Ja ciebie, Mamo, upewniam, że już dosyć kochałem się – i nie proście Boga, ażeby wasz Julek był kiedy drugi raz takim wariatem, jak wtenczas, kiedy miał 17 lat, bo nie wie, czyby wyszedł z tego paroksyzmu (...)” Nieszczęśliwa miłość przyczyniła się do podjęcia pierwszych prób literackich.
W 1827 roku wstrząsnęła poetą samobójcza śmierć przyjaciela – Ludwika Spitznagla. Jej echa pojawiają się na przykład w „Kordianie”. Tytułowy bohater mówi tam: „Zabił się - młody”. Biografia Juliusza Słowackiego
Autor: Ewa Petniak„Życie romantycznego poety powinno być romantyczne i choć nie potrzebuje wielu wypadków, chce, aby te wypadki były czyste i wznoszące duszę...” (z Pamiętnika Juliusza Słowackiego)
Juliusz Słowacki urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu, na Wołyniu. Jego ojcem był Euzebiusz Słowacki - nauczyciel wymowy w Liceum Krzemienieckim, a od 1811 do 1814 roku (do momentu śmierci) profesor literatury polskiej Uniwersytetu Wileńskiego. Matka Salomea pochodziła z rodu Januszewskich, biorąc ślub z Euzebiuszem Słowackim nie miała nawet siedemnastu lat, a małżonek był od niej dziewiętnaście lat starszy. Często gościła u państwa Słowackich elita intelektualna. Pani Salomea prowadziła salonik literacki, czytała francuskie dzieła i była świetną towarzyszką rozmów.
Po śmierci męża zdławionego dziedziczną chorobą – gruźlicą, ponownie wyszła za mąż, za lekarza – profesora Augusta Becu. Drugi mąż pani Salomei pochodził z rodziny protestanckiej. Był wdowcem i posiadał dwie nieletnie córki: Aleksandrę i Hersylię. Prawdopodobnie troska o ich wychowanie zadecydowała o powtórnym ożenku. Becu stąpał po drodze kariery i sympatyzował z Rosjanami, współpracował z Nowosilcowem – wrogiem polskich ruchów niepodległościowych.
W 1818 roku państwo Becu wyjechali na stałe z Krzemieńca do Wilna. 1 września 1819 roku rozpoczął Słowacki naukę w wileńskim gimnazjum. Ukończył je w 1825 roku. W międzyczasie - w 1824 roku grom śmiertelnie raził ojczyma poety. Profesor Becu zginął we własnym łóżku podczas drzemki.
Po ukończeniu gimnazjum młody Juliusz rozpoczął studia na tutejszym uniwersytecie - na Wydziale Nauk Moralnych i Politycznych. Jesienią tegoż roku (1825) Słowacki zakochał się w starszej od niego o siedem lat Ludwice Śniadeckiej – córce uczonego (Jędrzeja Śniadeckiego), ta niestety darzyła uczuciem syna gubernatora – Włodzimierza Korsakowa.
W jednym z listów do matki (z 26 maja 1832 roku), Słowacki wspominał ten wielki afekt, choć już upłynęło sporo czasu: „Ja ciebie, Mamo, upewniam, że już dosyć kochałem się – i nie proście Boga, ażeby wasz Julek był kiedy drugi raz takim wariatem, jak wtenczas, kiedy miał 17 lat, bo nie wie, czyby wyszedł z tego paroksyzmu (...)” Nieszczęśliwa miłość przyczyniła się do podjęcia pierwszych prób literackich.
Po skończeniu nauk w Wilnie, opuścił Słowacki Litwę i powrócił do Krzemieńca. Przebywał tam w okresie od lipca 1828 do lutego 1829 roku. Spędzał czas razem z matką. Odwiedzali znajomych i wypoczywali na łonie natury, ale młodego twórcę dręczyła nuda małego miasteczka. Starał się urozmaicać czas: czytał, tworzył, malował pejzaże. Dość intensywnie uczył się angielskiego. W lutym 1829 roku przybył do Warszawy, gdzie nawiązał znajomości z literackim środowiskiem. W marcu tego roku objął posadę aplikanta w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Wspierali go wówczas Jan Śniadecki i książę Adam Czartoryski.
Słowacki nie lubił swoich urzędniczych obowiązków, nie czerpał z nich satysfakcji. Ponadto jako aplikant urzędu państwowego musiał złożyć przysięgę „na wierność Najjaśniejszemu Panu” oraz zadeklarować „zrzeczenie się tajnych towarzystw”. Notował w pamiętniku: „Wszedłem do biura... zająłem się nudną finansową pracą – i przy zielonym stoliku Komisji Skarbu większą część dnia przepędzałem... – Pamiętam, że mnie wtedy jakaś rozpacz ogarnęła... zdawało mi się, ż jestem skazany aż do śmierci w tym biurze pracować...”
Zwyczajny rytm życia urzędniczego, kontakty towarzyskie oraz marzenia Słowackiego o poetyckiej sławie przerwał wybuch powstania listopadowego (1830). Niebawem miał „drukować wiersze”, lecz ów zamiar musiał przesunąć w czasie: „Rewolucja (...) przerwała wszystkie literackie zamiary – zawód mój rozpocznę, kiedy Polska wolność odzyska.” W styczniu 1831 roku zrezygnował z posady aplikanta, uzasadniając swój wybór „innym przeznaczeniem”. Zaraz też podjął pracę, z polecenia księcia Adama Czartoryskiego w jego powstańczym Biurze Dyplomatycznym. W marcu tegoż roku wyjechał jako kurier z misją dyplomatyczną do Londynu. Opuszczał Polskę na zawsze.
strona: 1 2 3 4
Szybki test:
August Becu zmarł:a) rozstrzelany z rozkazu namiestnika
b) śmiercią naturalną
c) zastrzelony przez powstańców
d) rażony piorunem
Rozwiązanie
W 1827 roku wstrząsnęła poetą:
a) śmierć ojczyma
b) samobójstwo ukochanej
c) samobójstwo przyjaciela
d) śmierć matki
Rozwiązanie
Słowacki:
a) czerpał satysfakcję ze swoich obowiązków w Warszawie
b) poświęcał się swojej pracy w Warszawie
c) nie lubił swoich urzędniczych obowiązków w Warszawie
d) sprawdzał się jako aplikant urzędu państwowego w Warszawie
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies