Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Biblia
Miły mój śnieżnobiały i rumiany,
znakomity spośród tysięcy.
Głowa jego - najczystsze złoto,
kędziory jego włosów jak gałązki palm,
czarne jak kruk.
Oczy jego jak gołębice
nad strumieniami wód.
Zęby jego wymyte w mleku
spoczywają w swej oprawie.
Jego policzki jak balsamiczne grzędy,
dające wzrost wonnym ziołom.
Jak lilie wargi jego,
kapiące mirrą najprzedniejszą.
Ręce jego jak walce ze złota,
wysadzane drogimi kamieniami.
Tors jego - rzeźba z kości słoniowej,
pokryta szafirami.
Jego nogi - kolumny z białego marmuru,
wsparte na szczerozłotych podstawach.
Postać jego [wyniosła] jak Liban,
wysmukła jak cedry.
Usta jego przesłodkie
i cały jest pełen powabu.
Taki jest miły mój, taki jest przyjaciel mój,
córki jerozolimskie!
Na pozór zapisany dialog kochanków można uważać za wspaniałą hebrajską pieśń miłosną lub weselną, szczególnie, że odnajdziemy wiele odniesień do wzajemnej fascynacji ciałem i urodą wybranków. Oblubienica oprócz krasy jest także płodna: jej łono to „snop przenicy”, a pępek zostaje porównany do „czaszy pełnej wina”. Obok doznań wzrokowych pojawiają się w tekście także zapachy ciała i szat. Mamy obok wykorzystania narządu wzroku i słuchu odniesienia do smaku – takie wyrazy jak wino, owoc wyborny, owoc granatu oraz mleko i miód użyte zostały w kontekście smaku warg. Przede wszystkim dominuje zmysłowość, fascynacja i pożądanie.
Współczesna interpretacja każe w poemacie szukać afirmacji całej, także cielesnej rzeczywistości związku dwojga ludzi. Utwór porusza kwestie głębszego wymiaru fizycznego kontaktu między dwojgiem ludzi. Głosi wielką siłę miłości, podkreśla rolę partnerstwa i równouprawnienia. Podkreśla takie wartości, jak wierność i wyłączność (Oblubienica to „zamknięty ogród”). Miłość jest wiecznym poszukiwaniem i dążeniem do pełni. Można w tych słowach odnaleźć nawiązanie do drugiego rozdziału „Księgo Rodzaju”, gdzie mowa jest o połączeniu mężczyzny i niewiasty w jedno ciało. Miłość pochodzi od Boga, więc jest dobra we wszystkich jej przejawach. Łączy istoty, które wzajemnie się uzupełniają. Chrześcijanie od wieków uważali Oblubieńca za Chrystusa, a Oblubienicę za Kościół i całą zbawioną ludzkość. Za pogłębioną możliwością interpretacji przemawiać mogą podkreślane bardzo często przymioty: czystość i niewinność. Pod postaciami Oblubieńca i Oblubienicy może kryć się Bóg i Kościół, Bóg i człowiek, który nie może żyć bez swego Stworzyciela, głosi jego chwałę. Oblubienica-człowiek chce zespolić się ze swym Oblubieńcem-Chrystusem.
strona: 1 2
a) kochankiem Oblubienicy
b) wszystkie odpowiedzi są poprawne
c) Chrystusem
d) Bogiem-Jahwe
Rozwiązanie
Pieśń nad Pieśniami nie jest
a) zbiorem pieśni
b) pieśnią weselną
c) pieśnią żałobną
d) pieśnią religijną
Rozwiązanie
Autorstwo „Pieśń nad pieśniami” przypisuje się:
a) Koheletowi
b) Salomonowi
c) Dawidowi
d) Izajaszowi
Rozwiązanie
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Pieśń nad Pieśniami – analiza i interpretacja
Autor: Jakub RudnickiMiły mój śnieżnobiały i rumiany,
znakomity spośród tysięcy.
Głowa jego - najczystsze złoto,
kędziory jego włosów jak gałązki palm,
czarne jak kruk.
Oczy jego jak gołębice
nad strumieniami wód.
Zęby jego wymyte w mleku
spoczywają w swej oprawie.
Jego policzki jak balsamiczne grzędy,
dające wzrost wonnym ziołom.
Jak lilie wargi jego,
kapiące mirrą najprzedniejszą.
Ręce jego jak walce ze złota,
wysadzane drogimi kamieniami.
Tors jego - rzeźba z kości słoniowej,
pokryta szafirami.
Jego nogi - kolumny z białego marmuru,
wsparte na szczerozłotych podstawach.
Postać jego [wyniosła] jak Liban,
wysmukła jak cedry.
Usta jego przesłodkie
i cały jest pełen powabu.
Taki jest miły mój, taki jest przyjaciel mój,
córki jerozolimskie!
Na pozór zapisany dialog kochanków można uważać za wspaniałą hebrajską pieśń miłosną lub weselną, szczególnie, że odnajdziemy wiele odniesień do wzajemnej fascynacji ciałem i urodą wybranków. Oblubienica oprócz krasy jest także płodna: jej łono to „snop przenicy”, a pępek zostaje porównany do „czaszy pełnej wina”. Obok doznań wzrokowych pojawiają się w tekście także zapachy ciała i szat. Mamy obok wykorzystania narządu wzroku i słuchu odniesienia do smaku – takie wyrazy jak wino, owoc wyborny, owoc granatu oraz mleko i miód użyte zostały w kontekście smaku warg. Przede wszystkim dominuje zmysłowość, fascynacja i pożądanie.
Współczesna interpretacja każe w poemacie szukać afirmacji całej, także cielesnej rzeczywistości związku dwojga ludzi. Utwór porusza kwestie głębszego wymiaru fizycznego kontaktu między dwojgiem ludzi. Głosi wielką siłę miłości, podkreśla rolę partnerstwa i równouprawnienia. Podkreśla takie wartości, jak wierność i wyłączność (Oblubienica to „zamknięty ogród”). Miłość jest wiecznym poszukiwaniem i dążeniem do pełni. Można w tych słowach odnaleźć nawiązanie do drugiego rozdziału „Księgo Rodzaju”, gdzie mowa jest o połączeniu mężczyzny i niewiasty w jedno ciało. Miłość pochodzi od Boga, więc jest dobra we wszystkich jej przejawach. Łączy istoty, które wzajemnie się uzupełniają. Chrześcijanie od wieków uważali Oblubieńca za Chrystusa, a Oblubienicę za Kościół i całą zbawioną ludzkość. Za pogłębioną możliwością interpretacji przemawiać mogą podkreślane bardzo często przymioty: czystość i niewinność. Pod postaciami Oblubieńca i Oblubienicy może kryć się Bóg i Kościół, Bóg i człowiek, który nie może żyć bez swego Stworzyciela, głosi jego chwałę. Oblubienica-człowiek chce zespolić się ze swym Oblubieńcem-Chrystusem.
strona: 1 2
Szybki test:
Oblubieniec może być:a) kochankiem Oblubienicy
b) wszystkie odpowiedzi są poprawne
c) Chrystusem
d) Bogiem-Jahwe
Rozwiązanie
Pieśń nad Pieśniami nie jest
a) zbiorem pieśni
b) pieśnią weselną
c) pieśnią żałobną
d) pieśnią religijną
Rozwiązanie
Autorstwo „Pieśń nad pieśniami” przypisuje się:
a) Koheletowi
b) Salomonowi
c) Dawidowi
d) Izajaszowi
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies