Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Kamienie na szaniec

Gatunek literacki, narracja, język i styl „Kamieni na szaniec”

Autor: Karolina Marlga

Siedem rozdziałów powieści (SŁONECZNE DNI, W BURZY I WE MGLE, W SŁUŻBIE MAŁEGO SABOTAŻU, DYWERSJA, POD ARSENAŁEM, CELESTYNÓW, WIELKA GRA) przedstawia wydarzenia ułożone pod względem chronologicznym, lecz bez zachowania reguły przyczyna-skutek. Ta afabularność i fragmentaryczność akcji jest uwypuklona przez luźną kompozycję.

Pod względem stylu „Kamienie” nawiązują do tradycji harcerskiej gawędy:
„Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach. o niezapomnianych czasach 1939-1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy.
Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO i SŁUŻBĘ”


Ten bezpośredni zwrot skierowany do zbiorowości w pierwszym rozdziale „SŁONECZNE DNI” przypomina wieczór przy ognisku, podczas którego drużynowy opowiada harcerzom ciekawe historie.

Prócz tego nie należącego do świata przedstawionego, czyli środowiska Szarych Szeregów narratora w utworze występuje jeszcze jeden opowiadacz. Uczestnicząc w opisywanych wydarzeniach, używając często formy gramatycznej „my” czy stosując wiele subiektywnych komentarzy i ocen, okazuje się być świadkiem wydarzeń, które relacjonuje.

Poprzez zastosowanie dwóch typów narracji – reporterskiej oraz tej prowadzonej przez uczestnika wydarzeń, Kamiński stworzył dzieło, w którym na zmianę opowiadacz skraca lub wydłuża dystans między prowadzoną fabułą a czytelnikiem, w którym książkowy tok narracji zbliża się miejscami do potocznego języka mówionego.

Wierność faktom, konkretyzacja czasu i przestrzeni akcji oraz pogłębiona warstwa psychologiczna utworu sprawiają, że powieść Kamińskiego jest przykładem literatury faktu i dokumentem epoki, w której widać cechy powieści autobiograficznej oraz reportażu. Można w niej odnaleźć ponadto cechy opowieści oraz elementy gawędy harcerskiej.




strona:    1    2  

Szybki test:

Kamieni na szaniec nie możemy zaliczyć do:
a) literatury eseistycznej
b) literatury reportażowej
c) powieści historycznej
d) literatury faktu
Rozwiązanie

Kamienie na szaniec mają:
a) dwa typy narracji
b) cztery typy narracji
c) trzy typy narracji
d) jeden typ narracji
Rozwiązanie

W Kamieniach na szaniec występują elementy:
a) gawędy harcerskiej
b) fikcji literackiej
c) ballady
d) eposu
Rozwiązanie

Zobacz inne artykuły:

Inne
Charakterystyka Alka
Geneza tytułu „Kamieni na szaniec”
Biografia Aleksandra Kamińskiego
Szczegółowe streszczenie „Kamieni na szaniec”
Charakterystyka Rudego
Geneza „Kamieni na szaniec”
„Kamienie na szaniec” - krótkie streszczenie
Charakterystyka Zośki
Akcja pod Arsenałem – streszczenie
Dokument epoki, czyli problematyka „Kamieni na szaniec”
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Kamieni na szaniec”
Gatunek literacki, narracja, język i styl „Kamieni na szaniec”
„Kamienie na szaniec” - plan wydarzeń
Szczegółowy plan wydarzeń „Kamieni na szaniec”
Losy Macieja Aleksego Dawidowskiego („Glisty”, „Alka”, „Kopernickiego”, „Koziorożca”)
Losy Jana Bytnara („Rudego”, „Janka”, „Krokodyla”)
Krytyka literacka o „Kamieniach na szaniec”
Wartości artystyczne argumentem za ponadczasowością „Kamieni na szaniec”
Losy Tadeusza Zawadzkiego („Zośki”, „Tadeusza”, „Kotwickiego”, „Kajmana”, „Lecha Pomarańczowego”)
Słowniczek najważniejszych pojęć związanych z „Kamieniami na szaniec”
Czas i miejsce akcji „Kamieni na szaniec”
Kalendarium twórczości Aleksandra Kamińskiego
Bibliografia
Najważniejsze cytaty „Kamieni na szaniec”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies