Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nowele Prusa
Kamizelka jest piękną nowelą opowiadającą przede wszystkim o niezwykłej miłości dwójki zwykłych ludzi. W imię tego niezwykłego uczucia małżonkowie posunęli się do kłamstwa i oszustwa, aby przynieść ulgę i spokój ukochanej osobie. Ponieważ działali w szczytnej intencji nie można nazwać ich czynu inaczej niż dowodem bezwarunkowej miłości.
Prus, którego nazywano „piewcą codzienności” w typowy dla siebie sposób przedstawił historię dwójki zwykłych ludzi – drobnego urzędnika i nauczycielki, którzy żywili wobec siebie bezgraniczne uczucie. Autor częstokroć podkreślał zwyczajność tej pary poprzez warunki, w których przyszło im żyć, atrakcje i uciechy, którymi mogli cieszyć się w dniach wolnych od ciężkiej pracy oraz problemy, z którymi musieli się borykać.
Śmiertelną chorobę, która zaatakowała mężczyznę, można odczytywać jako swoisty egzamin, jakiemu los postanowił poddać małżeństwo bohaterów noweli. Zarówno mąż, jak i żona zachowują się w iście heroiczny sposób próbując zminimalizować cierpienia drugiej ze stron. Kobieta przejmuje na swoje barki utrzymanie rodziny, podejmuje się dodatkowych zajęć, aby opłacić czynsz i leczenie małżonka. Mąż oszukuje ją przesuwając sprzączkę na pasku u kamizelki, aby w ten sposób stworzyć wrażenie, iż tyje i wraca do zdrowia. Kobieta, chociaż widziała, że jej ukochany nigdy nie wyzdrowieje i wkrótce umrze, nigdy nie powiedziała mu tego, nawet nie dała mu odczuć, iż posiadała taką wiedzę.
W tym niezwykle trudnym okresie małżonków cechowała się wielka cierpliwość, wytrwałość i równowaga duchowa. Właśnie te moralne wartości bohaterów stanowią przesłanie utworu. Dzięki nim małżonkowie nie okazywali sobie swojego cierpienia i strachu, przez co dodawali sobie siły i otuchy. Zwykle kłamstwo czy oszustwo odbierane są przez nas jako wartości negatywne. W przypadku historii opowiedzianej w Kamizelce widzimy, iż nie zawsze tak jest, ponieważ kłamstwo i oszustwo w imię miłości i dobra drugiej osoby przybiera cechy pozytywne.
Prus w swojej noweli zwraca również uwagę czytelnika na niski poziom życia polskiej mieszczańskiej rodziny w drugiej połowie XIX wieku. Małżeństwo urzędnika najemnego i nauczycielki radziło sobie dobrze do momentu, gdy stan zdrowia mężczyzny nie pogorszył się na tyle, iż uniemożliwił mu wykonywanie zawodu. Wtedy też musieli zrezygnować z usług służki, a aby opłacić lekarza kobieta musiała nie tylko wziąć na siebie dodatkowe obowiązki w udzielaniu lekcji, ale podjąć również pracę krawcowej. Bohaterka pracowała niemal bez przerwy, by zarobić na opiekę medyczną dla nieuleczalnie chorego ukochanego. Problematyka „Kamizelki”
Kamizelka jest piękną nowelą opowiadającą przede wszystkim o niezwykłej miłości dwójki zwykłych ludzi. W imię tego niezwykłego uczucia małżonkowie posunęli się do kłamstwa i oszustwa, aby przynieść ulgę i spokój ukochanej osobie. Ponieważ działali w szczytnej intencji nie można nazwać ich czynu inaczej niż dowodem bezwarunkowej miłości.
Prus, którego nazywano „piewcą codzienności” w typowy dla siebie sposób przedstawił historię dwójki zwykłych ludzi – drobnego urzędnika i nauczycielki, którzy żywili wobec siebie bezgraniczne uczucie. Autor częstokroć podkreślał zwyczajność tej pary poprzez warunki, w których przyszło im żyć, atrakcje i uciechy, którymi mogli cieszyć się w dniach wolnych od ciężkiej pracy oraz problemy, z którymi musieli się borykać.
Śmiertelną chorobę, która zaatakowała mężczyznę, można odczytywać jako swoisty egzamin, jakiemu los postanowił poddać małżeństwo bohaterów noweli. Zarówno mąż, jak i żona zachowują się w iście heroiczny sposób próbując zminimalizować cierpienia drugiej ze stron. Kobieta przejmuje na swoje barki utrzymanie rodziny, podejmuje się dodatkowych zajęć, aby opłacić czynsz i leczenie małżonka. Mąż oszukuje ją przesuwając sprzączkę na pasku u kamizelki, aby w ten sposób stworzyć wrażenie, iż tyje i wraca do zdrowia. Kobieta, chociaż widziała, że jej ukochany nigdy nie wyzdrowieje i wkrótce umrze, nigdy nie powiedziała mu tego, nawet nie dała mu odczuć, iż posiadała taką wiedzę.
W tym niezwykle trudnym okresie małżonków cechowała się wielka cierpliwość, wytrwałość i równowaga duchowa. Właśnie te moralne wartości bohaterów stanowią przesłanie utworu. Dzięki nim małżonkowie nie okazywali sobie swojego cierpienia i strachu, przez co dodawali sobie siły i otuchy. Zwykle kłamstwo czy oszustwo odbierane są przez nas jako wartości negatywne. W przypadku historii opowiedzianej w Kamizelce widzimy, iż nie zawsze tak jest, ponieważ kłamstwo i oszustwo w imię miłości i dobra drugiej osoby przybiera cechy pozytywne.
Kamizelka opisuje również losy trzeciej postaci, czyli narratora. Postać ta zajmuje się kolekcjonowaniem przeróżnych przedmiotów, które z kolei wiążą się z ludzkimi dramatami i smutkami. Narrator sam przyznał: „(…) dziś chętnie odstąpiłbym komu ten szmat sukna, który mi robi trochę kłopotu (…) nie chciałbym znowu trzymać chorej kamizelczyny między własnymi rzeczami. Był jednak czas, żem ją kupił za cenę znakomicie wyższą od wartości, a dałbym nawet i drożej, gdyby umiano się targować”. Z tego fragmentu wynika, iż owe przedmioty związane z niedolą innych ludzi służyły narratorowi w pewnym procesie.
Dzięki nim uciekał być może od swojego cierpienia i smutku, skupiając się na losach innych nieszczęśników, a w ostateczności nabierał optymistycznego spojrzenia na świat: „Któż jednak powie, że za tymi chmurami nie ma słońca?”. Podobne przeżycia towarzyszą czytelnikowi, który po zapoznaniu się z treścią Kamizelki zamiast opłakiwać tragiczny los jej bohaterów zachwyca się istotą miłości.

Szybki test:
„Kamizelka” opowiada przede wszystkim o:a) niezwykłej miłości
b) przyjaźni
c) mezaliansie
d) romansie
Rozwiązanie
Za kłamstwa małżonków z noweli „Kamizelka” należy ich:
a) ganić
b) rozliczyć
c) podziwiać
d) potępiać
Rozwiązanie
Prus noweli w „Kamizelka” m.in. zwraca uwagę czytelnika na:
a) zubożenie arystokracji
b) los chłopów w II poł. XIX wieku
c) niski poziom życia mieszczańskiej rodziny
d) biedę na wsi
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:

kontakt | polityka cookies