Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Inny świat
„Inny Świat. Zapiski sowieckie”- tak brzmi w całości tytuł utworu Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Podtytuł świadczy o kronikarskim charakterze powieści. Są to zapiski, więc zbiór luźnych wspomnień i przemyśleń. Przymiotnik „sowieckie” świadczy, że dotyczą okresu, który autor spędził w Związku Radzieckim.
W momencie przekroczenia zadrutowanej zony w Jercewie pisarz stał się więźniem radzieckiego obozu pracy. Było to przekroczenie granicy innej rzeczywistości – „innego świata”, świata rządzącego się własnymi prawami, gdzie panował inny system wartości i obowiązywały swoiste reguły. Panowały w niej odrębne zasady, dlatego autor nazwał ją „innym światem”.
Pomysł na taki tytuł może sugerować motto utworu zaczerpnięte z powieści Fiodora Dostojewskiego: „Tu otwierał się inny, odrębny świat, do niczego niepodobny; tu panowały inne, odrębne prawa, inne obyczaje inne nawyki i odruchy; tu trwał martwy za życia dom, a w nim życie jak nigdzie i ludzie niezwykli. Ten oto zapomniany zakątek zamierzam tutaj opisać.”.
Takim tytułem opatrzył osobiste wspomnienia z tamtego okresu.
Głównym tematem i zamiarem autora było ukazanie prawdy dotyczącej obozowych realiów. Zacierały się tam wszelkie granice, a zwłaszcza granice człowieczeństwa. „Inny świat”opowiada o granicach moralności, poszukiwaniu humanitaryzmu. Powieść ukazuje wymiar ludzkiego cierpienia w sensie indywidualnym. Dokumentuje przeżycia jednostek w sytuacjach ekstremalnych.
Autor mówi o sensie egzystencji tam, gdzie etyka „zamierała”, traciła znaczenie. Rzeczywistości obozowej nie sposób przyrównać do normalnego świata. Nie można więc także oceniać ludzkich decyzji i wyborów z powojennej perspektywy. Grudziński jednak wierzy w zachowanie godności w „innym świecie”. Jego postawa to potwierdza.
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
„Inny świat” - wyjaśnienie tytułu
Autor: Jakub Rudnicki„Inny Świat. Zapiski sowieckie”- tak brzmi w całości tytuł utworu Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Podtytuł świadczy o kronikarskim charakterze powieści. Są to zapiski, więc zbiór luźnych wspomnień i przemyśleń. Przymiotnik „sowieckie” świadczy, że dotyczą okresu, który autor spędził w Związku Radzieckim.
W momencie przekroczenia zadrutowanej zony w Jercewie pisarz stał się więźniem radzieckiego obozu pracy. Było to przekroczenie granicy innej rzeczywistości – „innego świata”, świata rządzącego się własnymi prawami, gdzie panował inny system wartości i obowiązywały swoiste reguły. Panowały w niej odrębne zasady, dlatego autor nazwał ją „innym światem”.
Pomysł na taki tytuł może sugerować motto utworu zaczerpnięte z powieści Fiodora Dostojewskiego: „Tu otwierał się inny, odrębny świat, do niczego niepodobny; tu panowały inne, odrębne prawa, inne obyczaje inne nawyki i odruchy; tu trwał martwy za życia dom, a w nim życie jak nigdzie i ludzie niezwykli. Ten oto zapomniany zakątek zamierzam tutaj opisać.”.
Takim tytułem opatrzył osobiste wspomnienia z tamtego okresu.
Głównym tematem i zamiarem autora było ukazanie prawdy dotyczącej obozowych realiów. Zacierały się tam wszelkie granice, a zwłaszcza granice człowieczeństwa. „Inny świat”opowiada o granicach moralności, poszukiwaniu humanitaryzmu. Powieść ukazuje wymiar ludzkiego cierpienia w sensie indywidualnym. Dokumentuje przeżycia jednostek w sytuacjach ekstremalnych.
Autor mówi o sensie egzystencji tam, gdzie etyka „zamierała”, traciła znaczenie. Rzeczywistości obozowej nie sposób przyrównać do normalnego świata. Nie można więc także oceniać ludzkich decyzji i wyborów z powojennej perspektywy. Grudziński jednak wierzy w zachowanie godności w „innym świecie”. Jego postawa to potwierdza.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies