Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Inny świat

Obozowa topografia „Innego świata”

Autor: Ewa Petniak

„Barak pieriesylny” - barak tranzytowy. Spotykali się w nim więźniowie czekający na kolejny etap. Pełnił funkcję integracyjno-informacyjną. Był czymś w rodzaju „kawiarni europejskiej”.

„Barak chudożestwiennoj samodjejatjelnosti” – barak przeznaczony do realizacji kulturalno-oświatowych założeń. Miał spełniać funkcję zarówno edukacyjną, jak i rozrywkową. Odbywały się tu występy teatralne i pokazy filmowe. Swym zasięgiem obejmował również bibliotekę. Rezydował w nim tzw. „kawecze”, w tym przypadku Kunin i jego przyjaciel Paweł Iljicz.

„Barak techniczny” – zamieszkiwali w nim więźniowie posiadający np. wyższe wykształcenie lub odpowiednie kwalifikacje zawodowe (tzw. inteligencja. „Jego mieszkańcy uważali wszystko to, co się z nimi i obok nich działo za kiepski żart sceniczny, w którym bandyci grają rolę policjantów, a policjanci siedzą pod ścianami w kajdankach na rękach.”

„Dom swidanij” - dom widzeń. Miejsce, w którym więźniowie spotykali się ze swoimi krewnymi. Miejsce czyste, schludne i zadbane. Miało zapewnić pozory estetyki i dbałości o więźniów.

„Trupiarnia” - miejsce, do którego odsyłano więźniów, czasowo bądź całkowicie niezdolnych do pracy, („słabosiłka” - kategoria więźniów będących jeszcze potencjalnym „materiałem” roboczym, kierowana do lżejszych prac jako „słabkomanda”; „aktirowka” - obejmowała osoby całkowicie już niezdolne do pracy). Teoretycznie miała regenerować siły skazańców, w rzeczywistości była terenem dodatkowych cierpień - męki głodu.

„Lazariet” - obozowy szpital. Sterylny i zadbany. By się do niego dostać więźniowie dokonywali samookaleczeń. Stanowił namiastkę luksusu. Śmierć w nim była marzeniem wielu więźniów.

„Izolator” - miejsce odosobnienia - izolacji. Przeniesienie do izolatora było karą za nieodpowiednie zachowanie i próby buntu. Zaciemnione pomieszczenie, w którym temperatura była niewiele wyższa niż na zewnątrz.

Biblioteka obozowa – tutaj można było wypożyczać książki. Wszystkie objęte były cenzurą. Najbardziej poczytną pozycją miały być „Woprosy leninizma”. Bibliotekę prowadził Paweł Iljicz. Mieściła się w „baraku chudożestwiennoj samodjejatelnosti”.

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Inny świat” - krótkie streszczenie „Inny świat” - streszczenie szczegółowe	„Inny świat” a biografia autora Geneza „Innego świata” Obozowa rzeczywistość „Innego świata” Praca w „Innym świecie” Mechanizm zbrodni i terroru ukazane w „Innym świecie” Człowiek a normy moralne w powieści „Inny świat” „Inny świat” w kontekście historycznym Kompozycja i poetyka „Innego świata” Obozowa topografia „Innego świata” „Inny świat” - plan wydarzeń Struktura „Innego świata” Narracja „Innego świata” „Inny świat” - wyjaśnienie tytułu „Inny świat” - krótki plan wydarzeń Odwołania do Dostojewskiego w „Innym świecie” Terminologia łagrowa w „Innym świecie” Motyw głodu w „Innym świecie” Motyw choroby w „Innym świecie” „Inny świat” a dzieła kultury o podobnej tematyce Opis dnia pracy w Jercewie Opis pracy w „lesopowale” Bibliografia
Bohaterowie
Bohaterowie „Innego świata”

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies