Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Inny świat
Narracja w utworze jest pierwszoosobowa. Autor pisze z własnej perspektywy. Większość opisywanych zdarzeń utrzymana jest w takiej konwencji.
„Opowiadanie B.” jest również pisane z perspektywy „ja” narratora. Występuje jako cytat - dokładne przytoczenie wypowiedzi. Świadczy to o tym, że autor jest nie tylko obserwatorem i uczestnikiem zdarzeń, ale i precyzyjnym kronikarzem.
W „Innym świecie” przytoczone są również dialogi pomiędzy bohaterami oraz autorem. Na przykład fragment nocnej rozmowy z Kostylewem, który desperacko „opalał” rękę w ogniu:
„ – Widziałeś? – szepnął cicho.
Skinąłem głową w milczeniu.
- Nie doniesiesz?”
Grudziński cytuje również fragment listu od znajomego z obozu – Stefana (Niemca). Otrzymał go jeszcze w czasie pobytu w łagrze. Zapis jest w języku niemieckim.
Proza o tematyce wojennej skupia się na okupacyjnej codzienności i doświadczeniach obozowych. Dominują w niej formy reportażowe, zbiory opowiadań i cykle wspomnieniowe. Chodziło o to, by „uprawomocnić” to, co się wydarzyło. Zapisać nie tylko w pamięci, ale też w literaturze.
Powieść nie była wówczas zbyt popularnym gatunkiem. Jeśli już po nią sięgano, to najczęściej wybierano perspektywę narracyjnego „ja”. Narrator był jednocześnie bohaterem – współuczestnikiem zdarzeń, świadkiem oraz osobą relacjonującą swoje przeżycia. W takim stylu napisany jest „Inny świat”.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Narracja „Innego świata”
Autor: Ewa PetniakNarracja w utworze jest pierwszoosobowa. Autor pisze z własnej perspektywy. Większość opisywanych zdarzeń utrzymana jest w takiej konwencji.
„Opowiadanie B.” jest również pisane z perspektywy „ja” narratora. Występuje jako cytat - dokładne przytoczenie wypowiedzi. Świadczy to o tym, że autor jest nie tylko obserwatorem i uczestnikiem zdarzeń, ale i precyzyjnym kronikarzem.
W „Innym świecie” przytoczone są również dialogi pomiędzy bohaterami oraz autorem. Na przykład fragment nocnej rozmowy z Kostylewem, który desperacko „opalał” rękę w ogniu:
„ – Widziałeś? – szepnął cicho.
Skinąłem głową w milczeniu.
- Nie doniesiesz?”
Grudziński cytuje również fragment listu od znajomego z obozu – Stefana (Niemca). Otrzymał go jeszcze w czasie pobytu w łagrze. Zapis jest w języku niemieckim.
Proza o tematyce wojennej skupia się na okupacyjnej codzienności i doświadczeniach obozowych. Dominują w niej formy reportażowe, zbiory opowiadań i cykle wspomnieniowe. Chodziło o to, by „uprawomocnić” to, co się wydarzyło. Zapisać nie tylko w pamięci, ale też w literaturze.
Powieść nie była wówczas zbyt popularnym gatunkiem. Jeśli już po nią sięgano, to najczęściej wybierano perspektywę narracyjnego „ja”. Narrator był jednocześnie bohaterem – współuczestnikiem zdarzeń, świadkiem oraz osobą relacjonującą swoje przeżycia. W takim stylu napisany jest „Inny świat”.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies