Pieśń o Rolandzie

Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie

„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

190.
Wielkie wojsko emira płynęło na pomoc królowi Marsylowi.

191.
Poganie po przepłynięciu morza płynęli słodkimi wodami w górę Ebru z całą flotą. Nie tracili czasu na odpoczynek. Rankiem przybyli do Saragossy.

192.
Emir Baligant opuścił swój statek ze swoją świtą. Wśród przybocznych znaleźli się Espanelis, kroczący po prawej stronie emira, siedemnastu, hrabiowie i diuki. Pod lasem na trawie rozłożono biały dywan, a na nim ustawiono tron z kości słoniowej. Baligant zasiadłszy na honorowym miejscu rzekł: „Słuchajcie, zacni i dzielni rycerze! Król Karol, cesarz Francuzów, nie ma prawa jeść, o ile ja nie każę. W całej Hiszpanii wydał mi wielką wojnę; wzajem pójdę go szukać w słodkiej Francji. Nie spocznę w życiu, póki go nie ubiję lub póki nie uzna się zwyciężonym!”.

193.
Baligant oświadczył zebranym, że czeka ich wyprawa do Akwizgranu. Wysłał dwóch posłów: Klaryfana oraz Klariana z misją do Marsyla. Nakazał im zakomunikować królowi przybycie emira z pomocą przeciw Francuzom. Powiedział też do nich: „I zanieście mu tę laskę ze szczerego złota, i niechaj przyjdzie tutaj uznać się mym lennikiem. Pójdę do Francji wojować z Karolem. Jeśli nie będzie błagał zmiłowania, leżąc u moich stóp, i jeśli nie zaprze się wiary chrześcijańskiej, zedrę mu z głowy koronę!”.

194.
Posłowie emira przybyli do Saragossy. Przebyli dziesięć bram, cztery mosty, a gdy stanęli pod pałacem Marsyla usłyszeli krzyki dobiegające z budowli. Były to odgłosy opłakiwania bogów Terwaganta, Mahometa i Apollina przez wiernych im pogan.

195.
Posłowie emira zsiedli z koni i weszli do wnętrza pałacu. Powitali pogan słowami „Niechaj Mahomet, który ma nas w swojej mocy, i Terwagant, i Apollo, nasz pan, chronią króla i strzegą królowej!”. Królowa Bramimonda odpowiedziała na to, iż wymienieni przez nich bogowie zawiedli. Pozwolili „wyciąć” saraceńskich rycerzy i dotkliwie zranić króla. W dodatku Karol miał zagarnąć całą Hiszpanię dla siebie. Kobieta nie wiedziała, jaki czeka ją los.

196.
Posłowie przekazali Marsylowi, że emir będzie go bronił. Wręczyli królowi laskę i rękawicę od swojego pana i zapewniali o sile jego armii: „Mamy na Ebrze cztery tysiące galarów, okrętów, barek i chybkich łodzi i tyle statków, że nie umiem ich zliczyć. Emir jest silny i potężny; pójdzie do Francji poszukać Karola; czuje w sobie moc, aby go zabić albo zmusić, by błagał o łaskę”. Bramimonda wątpiła, czy znajdzie się ktoś, kto będzie mógł pokonać Karola Wielkiego.

197.
Marsyl rozpaczał, ponieważ nie posiadał dziedzica po tym, jak jego syn zginął podczas bitwy w wąwozie. Zraniony władca zgodził się oddać emirowi prawa do Hiszpanii, ale jednocześnie zastrzegł: „niechaj jej broni przeciw Francuzom!”. Marsyl przekazał na ręce posłańców klucze do Saragossy.

198.
Marsyl narzekał, że król Karol spustoszył jego ziemie, gwałtem podbił jego naród. Przekazał posłańcom wiadomość, iż cesarz nocował ze swoimi wojskami ostatniej nocy nad brzegiem Ebro, po czym dodał: „Powiedzcie emirowi, aby tam zawiódł całe swoje wojsko”.

199.
Posłowie powrócili do emira, przekazali mu relację króla Marsyla z niedawnej bitwy w wąwozie. Opowiedzieli również o ranie, jaką odniósł władca saracenów z ręki Rolanda i jego miecza Durendala. Gdy wspomnieli również o tym, iż na polu bitwy poległ syn Marsyla, emir pogrążył się w żalu.

200.
Poseł Klarian przekazał relacje o bitwie, która odbyła poprzedniego dnia w wąwozie Ronsewal. Opowiedział o obecnej kondycji króla Marsyla, śmierci Rolanda, klęsce Hiszpanów. Rozżalony emir krzyknął: „Baronowie, nie ociągajcie się! Wychodźcie ze statków! Na koń i jedźcie! Jeśli stary Karol Wielki nie ucieknie, król Marsyl będzie wnet pomszczony; za jego stradaną prawą pięść ja mu wydam głowę cesarza”.

strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Szybki test:

Ukochaną Rolanda była:
a) Oda
b) Larysa
c) Izolda
d) Ginewra
Rozwiązanie

Karą za zdradę Ganelona było:
a) wypicie trucizny
b) publiczne ścięcie głowy
c) rozerwanie przez cztery konie
d) powieszenie
Rozwiązanie

Dziedzictwo króla Karola to:
a) Bretonia
b) Bretania
c) Karelia
d) Gaskonia
Rozwiązanie

Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
Inne
Charakterystyka Rolanda
„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie
Czas i miejsce akcji „Pieśni o Rolandzie”
Oliwier - charakterystyka
Streszczenie „Pieśni o Rolandzie” w pigułce
Problematyka „Pieśni o Rolandzie”
Problem autorstwa „Pieśni o Rolandzie”
Ganelon - charakterystyka
Karol Wielki – charakterystyka
Średniowieczne wzorce osobowe na przykładzie „Pieśni o Rolandzie”
Prawda historyczna a fikcja literacka w „Pieśni o Rolandzie”
Środki stylistyczne i artystyczne zawarte w „Pieśni o Rolandzie”
Narracja „Pieśni o Rolandzie”
Budowa, struktura i kompozycja „Pieśni o Rolandzie”
Chansons de geste
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Pieśni o Rolandzie”
Obraz obyczajów epoki w „Pieśni o Rolandzie”
Plan wydarzeń „Pieśni o Rolandzie”
Tło historyczne wydarzeń przedstawionych w „Pieśni o Rolandzie”
Motywy literackie w „Pieśni o Rolandzie”
Najważniejsze cytaty z „Pieśni o Rolandzie”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies