Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie

Problematyka „Pieśni o Rolandzie”

Autor: Karolina Marl�ga

Problematykę Pieśni o Rolandzie rozpatruje się zazwyczaj w trzech płaszczyznach: uczuciowej, ideologicznej i społecznej.

Pierwszy z nich zawiera się w wątkach wielkiej przyjaźni Rolanda z Oliwerem oraz śmierci Ody na wieść o utracie ukochanego. Męska przyjaźń, z jaką mamy do czynienia w utworze, była wpisana w średniowieczny kanon powinności rycerskich. Więzy, jakie łączyły Rolanda i Oliwiera zostały rozerwane dopiero przez śmierć. Mężczyźni za życia mogli na sobie polegać w każdej sytuacji. Dwaj parowie uzupełniali się wzajemnie: „Roland jest mężny, a Oliwier roztropny; obaj mężowie wspaniałego serca”. Narrator zwracał uwagę, iż w walce nie cofali się przed niczym: „Skoro są na koniu i pod bronią, nigdy ze strachu przed śmiercią nie umkną się od bitwy. Tędzy to są hrabiowie, a słowa ich są harde”. Niezwykle wzruszająca jest scena śmierci Oliwiera, w której konający rycerz wzywał do siebie przyjaciela: „Cny towarzyszu, przybądź tu do mnie, przybądź blisko; z wielką mą boleścią przyjdzie nam się rozstać dzisiaj!”. Roland odpowiedział na to: „Boże (…) nie wiem już, co robić! Cny towarzyszu, jakże mi żal twego męstwa. Nigdy nie znajdę równego tobie. Ach, słodka Francjo, zostaniesz i ty dziś sierotą po dobrych wasalach, upokorzona i uboga!”. Jak pisze Wiesław Solecki: „Przyjaźń tych dwóch parów na trwałe weszła do kultury europejskiej jako znaczący wykładnik obyczaju rycerskiego średniowiecza”.

Wątkowi miłosnemu anonimowy autor nie poświęcił wiele miejsca. Miłość nie wpisywała się w problematykę chansons de geste. Utwory te opiewały w znacznie większym stopniu bohaterskie czyny postaci historycznych. Pieśń o Rolandzie jest „zbyt przesycona (…) oparami krwi, by znalazło się w niej miejsce na miłość i kobietę” (W. Solecki). O Odzie wiemy tylko tyle, że była siostrą Oliwiera, która kochała Rolanda tak bardzo, że na wieść o jego śmierci umarła na miejscu.

Druga, najważniejsza i najobszerniejsza płaszczyzna, ideologiczna, składa się problemów odwiecznej walki dobra ze złem, pochwały ojczyzny i władcy oraz wiary chrześcijańskiej. W Pieśni o Rolandzie mamy do czynienia z sytuacją, w której namiestnik Boga, Karol Wielki, staje naprzeciwko poganom. Czytelnik od razu domyśla się, iż cesarz reprezentuje siły dobra, a Saraceni to ucieleśnienie zła.

Problematyka „Pieśni o Rolandzie”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: