Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie

Tło historyczne wydarzeń przedstawionych w „Pieśni o Rolandzie”

Autor: Karolina Marl�ga

Historia, z którą mamy do czynienia w poemacie jest oparta na historycznym incydencie o stosunkowo niewielkim znaczeniu, a mianowicie bitwie w wąwozie Roncevaux (Roncevalles, Ronsewal). 17 sierpnia 778 roku wojska frankijskie Karola Wielkiego, na których czele stał hrabia Roland zostały zaatakowane przez górali baskijskich.

Historyk i biograf Einhrad opisał to zdarzenie w kronice z 830 roku, zatytułowanej Żywot Karola Wielkiego (Vita Caroli Magni). Z dzieła tego dowiadujemy się, że wojska frankijskie zostały całkowicie wymordowane, wśród nich był również prefekt Marchii Bretońskiej – „Hruodlandus”, czyli Roland.

U Wieława Soleckiego, autora wnikliwego opracowania Pieśni o Rolandzie, czytamy: „W roku 777 Sulejman ibn-Yagzan-ibn-al.-Arabi, gubernator Barcelony i Gerony, zbuntował się wraz z towarzyszami przeciwko emirowi Abd-el-Rahmanowi z Kordowy i w Padeborn oddał się w opiekę Karolowi Wielkiemu, wydał zakładników i obiecał poddać Saragossę oraz inne miasta północnej Hiszpanii”. Cesarz Franków, który był już zaangażowany w wojnę z Sasami, postanowił skorzystać z okazji do podboju ziem hiszpańskich. Chociaż swoją wyprawę motywował chęcią wyzwolenia Kościoła od „okrutnego jarzma Saracenów”, dużo bardziej zależało mu na realizacji celów politycznych.

W okresie od V do VIII wieku na terenach hiszpańskich leżało państwo Wizygotów, które zostało podbite przez Arabów. W 756 roku założyli na tym terytorium, a dokładnie w Kordowie, niezależny emirat, czyli muzułmańską prowincję zarządzaną przez jednego władcę.

Karol Wielki sformował dwie osobne armie, które miały na celu podbicie Hiszpanii. Jedną z nich dowodził sam cesarz. Władca Franków zaatakował Pampelunę, którą zdobył bez trudu. Druga armia frankijska, która podbiła Geronę, połączyła się pierwszym oddziałem, dowodzonym przez cesarza, pod Saragossą. Wspólne oblężenie miasta nie przynosiło efektów, ponieważ jeden z buntowników arabskich zdradził Karola Wielkiego i uprzedził władze miasta o planowanym ataku. Cesarz nie mógł długo oblegać Saragossy, ponieważ obawiał się ataku Sasów na Francję, dlatego zarządził odwrót. Przekonany, iż zdrajcą był ibn-al-Arabi, pojmał go jako swojego więźnia. Według trzynastowiecznego arabskiego historyka – Ibna al-Athira, synowie al-Arabiego wraz z kolaborującymi z nimi baskijskimi góralami zaatakowali tylną straż podczas przeprawy wojsk Karola Wielkiego przez wąwóz Roncevaux i uwolnili swojego ojca.

Szybki test:

Historyczny Roland to:
a) lord Halifax
b) rycerz irlandzki
c) prefekt Marchii Bretońskiej
d) namiestnik Kornwalii
Rozwiązanie

Zobacz inne artykuły:

Inne

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies