„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie - strona 20
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie

„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie

Autor: Karolina Marlêga

244.
Na polu bitwy rozgorzaÅ‚a walka wszystkich chorÄ…gwi. TowarzyszyÅ‚ temu ogromny huk Å‚amanych drzewców, mieczy, tarcz i zbroi. Emir zawoÅ‚aÅ‚ do swoich ludzi: „Bijcie, baronowie, bijcie to nasienie chrzeÅ›cijaÅ„skie!”. Nikt nigdy nie widziaÅ‚ tak zaciekÅ‚ej i wspaniaÅ‚ej bitwy.

245.
Emir obiecywał sowim poddanym kobiety, ziemie i bogactwa w zamian za męstwo i ścięte głowy Francuzów. Poganie na te słowa porzucili drewniane włócznie i chwycili za miecze.

246.
Cesarz nawoływał Francuzów do tego, aby walczyli w imieniu Rolanda i innych poległych poprzedniego dnia pod Rosenwal.

247.
Malpramis siał postrach wśród Francuzów. Dopiero dzielny diuk Naim zasadził się na dzielnego poganina i celnym ciosem nie tylko zrzucił go z konia, ale również pozbawił życia.

248.
Król Kanabej, brat emira, który widział śmierć swojego bratanka, dobył miecza. Wuj Malpramisa powalił silnym ciosem diuka Naima na ziemię. Kanabej miał właśnie pozbawić życia diuka, gdy na ratunek przybył mu sam cesarz.

249.
Diuk Naim był bliski porażki, lecz Karol Wielki położył trupem Kanabeja, szykującego się do zadania ostatecznego ciosu przeciwnikowi.

250.
Widok rannego diuka Naim przejÄ…Å‚ cesarza Karola. WÅ‚adca zwróciÅ‚ siÄ™ do poddanego: „MiÅ‚y panie Naimie, jedź przy moim boku! ZginÄ…Å‚ ladaco, który na ciebie nastawaÅ‚; na ten raz wbiÅ‚em mu w ciaÅ‚o swÄ… włóczniÄ™”. Diuk podziÄ™kowaÅ‚ z caÅ‚ego serca królowi za pomoc i wysÅ‚uchaÅ‚ jego polecenia.

251.
Emir celnym ciosem w klatkÄ™ piersiowÄ… zabiÅ‚ hrabiego Gwinemanta. NastÄ™pnie zabiÅ‚ Gebwina, Loranta oraz Ryszarda Starego. Ten widok sprawiÅ‚, że poganie zakrzyczeli na cześć „Szacownego”.

252.
Rycerze arabscy i okcyjańscy oraz ci z Argoli oraz z Baskli swoimi włóczniami dali się mocno we znaki Francuzom. Jednak podwładni Karola Wielkiego nie mieli zamiaru się poddawać. Bitwa szalała aż do wieczora.
253.
Walka wciąż trwaÅ‚a. Emir wzywaÅ‚ pogaÅ„skich bogów: „Moi panowie bogowie, dÅ‚ugo wam sÅ‚użyÅ‚em. ZrobiÄ™ wam posÄ…gi ze szczerego zÅ‚ota!...”. Gemalfin przyniósÅ‚ emirowi zÅ‚e nowiny. ZameldowaÅ‚, że jego syn polegÅ‚ z rÄ™ki diuka Naima, a brata zabiÅ‚ sam Karol Wielki. Ból, jaki pojawiÅ‚ siÄ™ na twarzy emira byÅ‚ tak ogromny, iż wydawaÅ‚ siÄ™ być Å›miertelny.

254.
Baligant przywoÅ‚aÅ‚ do siebie Jangleja z Zamorza. Emir chciaÅ‚ dowiedzieć siÄ™ od tego dzielnego rycerza, czy jego zdaniem pokonajÄ… Francuzów. Janglej odpowiedziaÅ‚: „ZginÄ…Å‚eÅ›, Baligancie, bogi twoje nie ocalÄ… ciÄ™. Karol jest dumny, ludzie jego waleczni. Nigdy nie widziaÅ‚em plemienia tak Å›miaÅ‚ego w boju. Ale wezwij na pomoc baronów z Okcjanu, Turków, Enfrunów, Arabów i Olbrzymów. Co bÄ…dź siÄ™ stanie, nie ociÄ…gaj siÄ™!”.

255.
Emir zatrÄ…biÅ‚ w róg po pomoc. Na ten sygnaÅ‚ podlegli mu okcyjaÅ„scy i argoilscy rzucili siÄ™ niczym „psy” na francuskich żoÅ‚nierzy.

256.
Hrabia Ogier DuÅ„ski, gdy zorientowaÅ‚ siÄ™, że szyki wojsk Karola Wielkiego siÄ™ Å‚amiÄ…, zwróciÅ‚ siÄ™ do cesarza bardzo ostrymi sÅ‚owami: „Patrz na tych pogan, jak oni zabijajÄ… twoich! Nie daj Bóg, aby twoja gÅ‚owa nosiÅ‚a koronÄ™, jeÅ›li nie natrzesz w tej chwili, aby pomÅ›cić nasz wstyd!”.

257.
Zarówno Karol Wielki, jak i diuk Naim, Ogier Duńczyk i Gotfryd Andegaweński, który dzierżył sztandar, walczyli niezwykle dzielnie. Na szczególną uwagę zasłużył wśród nich Ogier, który jednym potężnym ciosem powalił poganina trzymającego smoka oraz innych niosących sztandar i chorągiew. Widząc to emir zrozumiał, że nie ma szans w starciu z armią Karola Wielkiego.

258.
ZbliżaÅ‚ siÄ™ wieczór, a bitwa wciąż trwaÅ‚a. SÅ‚ychać byÅ‚o krzyki emira, który zagrzewaÅ‚ wciąż swoich pogan do walki. Gdy Baligant wznosiÅ‚ gromki okrzyk: „Szacowny!”, Karol Wielki natychmiast dopingowaÅ‚ swoich podwÅ‚adnych jeszcze gÅ‚oÅ›niejszym: „Montjoie!”. Wkrótce obydwaj wÅ‚adcy odnaleźli siebie nawzajem na polu bitwy i stanÄ™li do bezpoÅ›redniej konfrontacji. Najpierw starli siÄ™ na kopie, a nastÄ™pnie zeskoczyli z koni i dobyli mieczy.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24  

Szybki test:

Durendal to:
a) koń
b) hełm
c) miecz
d) twierdza
RozwiÄ…zanie

Dziedzictwo króla Karola to:
a) Bretania
b) Gaskonia
c) Karelia
d) Bretonia
RozwiÄ…zanie

Brimamonda, po przyjęciu sakramentu siłą zmieniła imię na:
a) Barbara
b) Joanna
c) Katarzyna
d) Julianna
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie
Czas i miejsce akcji „PieÅ›ni o Rolandzie”
Charakterystyka Rolanda
Problematyka „PieÅ›ni o Rolandzie”
Problem autorstwa „PieÅ›ni o Rolandzie”
Oliwier - charakterystyka
Streszczenie „PieÅ›ni o Rolandzie” w piguÅ‚ce
Ganelon - charakterystyka
Karol Wielki – charakterystyka
Åšredniowieczne wzorce osobowe na przykÅ‚adzie „PieÅ›ni o Rolandzie”
Prawda historyczna a fikcja literacka w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Åšrodki stylistyczne i artystyczne zawarte w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Narracja „PieÅ›ni o Rolandzie”
Budowa, struktura i kompozycja „PieÅ›ni o Rolandzie”
Chansons de geste
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „PieÅ›ni o Rolandzie”
Obraz obyczajów epoki w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Plan wydarzeÅ„ „PieÅ›ni o Rolandzie”
TÅ‚o historyczne wydarzeÅ„ przedstawionych w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Motywy literackie w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Najważniejsze cytaty z „PieÅ›ni o Rolandzie”
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies