253.
Walka wciąż trwała. Emir wzywał pogańskich bogów: „Moi panowie bogowie, długo wam służyłem. Zrobię wam posągi ze szczerego złota!...”. Gemalfin przyniósł emirowi złe nowiny. Zameldował, że jego syn poległ z ręki diuka Naima, a brata zabił sam Karol Wielki. Ból, jaki pojawił się na twarzy emira był tak ogromny, iż wydawał się być śmiertelny.

254.
Baligant przywołał do siebie Jangleja z Zamorza. Emir chciał dowiedzieć się od tego dzielnego rycerza, czy jego zdaniem pokonają Francuzów. Janglej odpowiedział: „Zginąłeś, Baligancie, bogi twoje nie ocalą cię. Karol jest dumny, ludzie jego waleczni. Nigdy nie widziałem plemienia tak śmiałego w boju. Ale wezwij na pomoc baronów z Okcjanu, Turków, Enfrunów, Arabów i Olbrzymów. Co bądź się stanie, nie ociągaj się!”.

255.
Emir zatrąbił w róg po pomoc. Na ten sygnał podlegli mu okcyjańscy i argoilscy rzucili się niczym „psy” na francuskich żołnierzy.

256.
Hrabia Ogier Duński, gdy zorientował się, że szyki wojsk Karola Wielkiego się łamią, zwrócił się do cesarza bardzo ostrymi słowami: „Patrz na tych pogan, jak oni zabijają twoich! Nie daj Bóg, aby twoja głowa nosiła koronę, jeśli nie natrzesz w tej chwili, aby pomścić nasz wstyd!”.

257.
Zarówno Karol Wielki, jak i diuk Naim, Ogier Duńczyk i Gotfryd Andegaweński, który dzierżył sztandar, walczyli niezwykle dzielnie. Na szczególną uwagę zasłużył wśród nich Ogier, który jednym potężnym ciosem powalił poganina trzymającego smoka oraz innych niosących sztandar i chorągiew. Widząc to emir zrozumiał, że nie ma szans w starciu z armią Karola Wielkiego.

258.
Zbliżał się wieczór, a bitwa wciąż trwała. Słychać było krzyki emira, który zagrzewał wciąż swoich pogan do walki. Gdy Baligant wznosił gromki okrzyk: „Szacowny!”, Karol Wielki natychmiast dopingował swoich podwładnych jeszcze głośniejszym: „Montjoie!”. Wkrótce obydwaj władcy odnaleźli siebie nawzajem na polu bitwy i stanęli do bezpośredniej konfrontacji. Najpierw starli się na kopie, a następnie zeskoczyli z koni i dobyli mieczy.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24  

Szybki test:

Wysyłając Ganelona jako posła do króla Marsyla cesarz dał mu:
a) diadem
b) prawą rękawicę
c) gałązkę oliwną
d) pierścień
Rozwiązanie

Król Marsyl zgodził się oddać emirowi Baligantowi:
a) stolicę swego państwa
b) koronę
c) połowę Francji
d) prawa do Hiszpanii
Rozwiązanie

Cesarz Karol ofiarował królowi Marsylowi:
a) ozdobną zbroję
b) złoty diadem
c) sobolowy płaszcz
d) łuk
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne

Charakterystyka Rolanda „Pieśń o Rolandzie” – streszczenie Czas i miejsce akcji „Pieśni o Rolandzie” Oliwier - charakterystyka Streszczenie „Pieśni o Rolandzie” w pigułce Problematyka „Pieśni o Rolandzie” Problem autorstwa „Pieśni o Rolandzie” Ganelon - charakterystyka Karol Wielki – charakterystyka Średniowieczne wzorce osobowe na przykładzie „Pieśni o Rolandzie” Prawda historyczna a fikcja literacka w „Pieśni o Rolandzie” Środki stylistyczne i artystyczne zawarte w „Pieśni o Rolandzie” Narracja „Pieśni o Rolandzie” Budowa, struktura i kompozycja „Pieśni o Rolandzie” Chansons de geste Charakterystyka pozostałych bohaterów „Pieśni o Rolandzie” Obraz obyczajów epoki w „Pieśni o Rolandzie” Plan wydarzeń „Pieśni o Rolandzie” Tło historyczne wydarzeń przedstawionych w „Pieśni o Rolandzie” Motywy literackie w „Pieśni o Rolandzie” Najważniejsze cytaty z „Pieśni o Rolandzie” Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies