Pieśń o Rolandzie

Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie

„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

278.
Przed królem stanął Pinabel, który był „wielki i silny, dzielny i zwinny”. Krewny Ganelona szczycił się tym, iż „kogo jego cios kiedy dosięgnął, ten zakończył życie”. Pinabel zwrócił się do cesarza mówiąc, że skoro Tiery nie zgadza się z wyrokiem sądu, to on chętnie stoczy z nim pojedynek. Na dowód tego wręczył na ręce króla skórzaną rękawicę. Pinbel zaoferował trzydziestu swoich krewnych jako zakładników cesarzowi. Mieli oni być trzymani pod strażą do momentu „uczynienia sprawiedliwości”.

279.
Tiery przyjął propozycję pojedynku i, podobnie jak Pinabel, wręczył królowi rękawicę. W zamian za nią otrzymał od cesarza „rękojmię”. Karol Wielki zarządził, aby przeciwnicy siedli naprzeciw siebie i wypowiedzieli sobie pojedynek, aby wszystko było „wedle prawideł”.

280.
Przed pojedynkiem dwaj przeciwnicy wyspowiadali się. Obydwaj otrzymali od kapłanów rozgrzeszenie i błogosławieństwo. Następnie uczestniczyli w nabożeństwie i przyjęli komunię świętą. Pinabel i Tiery wrócili do cesarza, aby przywdziać swoje zbroje: „Przypięli ostrogi, wdziewaj ą białe kolczugi, silne i lekkie, wiążą na głowie jasne hełmy, przypasują miecze o rękojeści z czystego złota, wieszają na szyi tarcze, biorą w prawe ręce ostre kopie, po czym dosiadają swych szybkich rumaków”. Sto tysięcy Francuzów miało nadzieję, iż Bóg stanie po stronie Tierego.

281.
Pojedynek rozpoczął się, gdy przeciwnicy starli się na kopie: „Tarcze się łamią, lecą w sztuki, kolczugi się drą, popręgi pękają, łęki skręcają się, siodła spadają na ziemię”.

282.
Obydwaj rycerze spadli na ziemię i dobyli mieczy. Zaczęli okładać się nawzajem potężnymi ciosami żelaznym orężem.

283.
Pinabel zażądał, aby przeciwnik się poddał, lecz Tiery miał zamiar wymierzyć tego dnia sprawiedliwość Ganelonowi i jego rodzinie.

284.
Tiery krzyknął w trakcie walki do przeciwnika, aby ten poddał się. W zamian za to obiecał, że doprowadzi do zgody, ale bez śmierci Ganelona się nie obejdzie. Pinabel nie mógł zgodzić się na takie warunki rozejmu.

285.
Pinabel z Sorencji bardzo mocnymi ciosami wreszcie rozłupał hełm przeciwnika i zranił go w czoło. Chociaż Tiery natychmiast cały zbroczył się krwią, to rana nie była śmiertelna.

286.
Tiery zdawał sobie sprawę, iż przez taką groźną ranę może wkrótce przegrać pojedynek, dlatego zdecydował się na desperacki cios. Z całych sił uderzył swoim mieczem w hełm Pinabela i rozciął go na pół, uśmiercając przeciwnika.

287.
Tiery wygrał pojedynek z Pinabalem. Cesarz Karol wraz z czterema baronami: diukiem Naimem, Ogierem Duńczykiem, Gotfrydem z Andegawenii i Wilhelmem z Blaj, podszedł do zwycięzcy. Król wziął Tierego w ramiona. Wkrótce słudzy zdjęli zbroje z dzielnego rycerza. Podczas gdy Tiery cieszył się ze zwycięstwa wraz z wszystkimi Francuzami, rozpoczęła się egzekucja trzydziestu członków rodziny Ganelona, których Pinabel oddał cesarzowi za zakładników.

288.
Karol zapytał swoich diuków i hrabiów: „Co radzicie o tych, których zatrzymałem? Przyszli na sąd nad Ganelonem; oddali mi się jako zakładnicy za Pinabela”. Frankowie odparli, że żaden z nich nie ma prawa żyć, dlatego król rozkazał swojemu rządcy, Bastrunowi: „Idź i powieś wszystkich na drzewie z przeklętego drewna. Na tę brodę, której włos jest siwy, jeśli ujdzie śmierci bodaj jeden, zginąłeś ty i przyszedł dzień twojej zguby!”. Ganelon pogrążył swoich krewnych, ponieważ: „Kto zdradza, gubi innych z sobą”.

289.
Bawarowi, Alemanowie, Puatweni, Bretonowie, Normanowie, ale Frankowie jako pierwsi, zgodzili się, iż Ganelon musi umrzeć w „osobliwych mękach”. Zarządzili oni, iż zdrajca zostanie rozerwany przez cztery konie. Przywiązano pasierba Rolanda za cztery kończyny do siodeł rumaków, które na sygnał zaczęły ciągnąć je w oddzielnych kierunkach. Ganelon umarł w wielkim cierpieniu, lecz „Kiedy człowiek jeden zdradzi drugiego, nie jest słuszna, aby się tym mógł chełpić”.

strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Szybki test:

Dziedzictwo króla Karola to:
a) Bretania
b) Karelia
c) Gaskonia
d) Bretonia
Rozwiązanie

Umierając, Roland twarz miał zwróconą ku:
a) Francji
b) ziemi
c) niebu
d) Hiszpanii
Rozwiązanie

Emira Baliganta nazywano:
a) Najmężniejszym
b) Szanowanym
c) Szanownym
d) Szacownym
Rozwiązanie

Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
Inne
Charakterystyka Rolanda
„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie
Czas i miejsce akcji „Pieśni o Rolandzie”
Oliwier - charakterystyka
Streszczenie „Pieśni o Rolandzie” w pigułce
Problematyka „Pieśni o Rolandzie”
Problem autorstwa „Pieśni o Rolandzie”
Ganelon - charakterystyka
Karol Wielki – charakterystyka
Średniowieczne wzorce osobowe na przykładzie „Pieśni o Rolandzie”
Prawda historyczna a fikcja literacka w „Pieśni o Rolandzie”
Środki stylistyczne i artystyczne zawarte w „Pieśni o Rolandzie”
Narracja „Pieśni o Rolandzie”
Budowa, struktura i kompozycja „Pieśni o Rolandzie”
Chansons de geste
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Pieśni o Rolandzie”
Obraz obyczajów epoki w „Pieśni o Rolandzie”
Plan wydarzeń „Pieśni o Rolandzie”
Tło historyczne wydarzeń przedstawionych w „Pieśni o Rolandzie”
Motywy literackie w „Pieśni o Rolandzie”
Najważniejsze cytaty z „Pieśni o Rolandzie”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies