Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie
24.
Król Karol rzekÅ‚: „Ganelonie, zbliż siÄ™ i przejmij laskÄ™ i rÄ™kawicÄ™. SÅ‚yszaÅ‚eÅ› sam: Frankowie ciÄ™ wybrali.”, a Ganelon odparÅ‚, że pojedzie do Saragossy, skoro otrzymuje taki rozkaz. DodaÅ‚ też, że nie nawiedzi Rolanda, druha Oliwiera i jego dwunastu parów. OÅ›wiadczyÅ‚, że pojedzie na teren wroga bez straży, tak jak niegdyÅ› Bazyli i jego brat Bazan.
25.
Cesarz daÅ‚ Ganelonowi swÄ… prawÄ… rÄ™kawicÄ™, która w czasie podawania upadÅ‚a na ziemiÄ™. Frankowie, widzÄ…c tÄ™ scenÄ™, rzekli: „Ten znak wróży nam wielkÄ… stratÄ™!”.
26.
Król Karol rozgrzeszył Ganelona, przeżegnał znakiem krzyża świętego, po czym dał mu laskę i pismo do króla Marsyla.
27.
Ganelon udaÅ‚ siÄ™ do swej kwatery, ubraÅ‚ w najpiÄ™kniejszy rynsztunek: zaÅ‚ożyÅ‚ na nogi zÅ‚ote ostrogi, do pasa przypiÄ…Å‚ miecz „zwany Murglejem”, po czym siadÅ‚ na rumaka i wyruszyÅ‚ w drogÄ™. Rycerze przy pożegnaniu towarzysza zaczÄ™li pÅ‚akać, a Ganelon poprosiÅ‚ ich, by, gdy wrócÄ… do Francji, pozdrowili jego żonÄ™, druha Pinabela, a syna Baldwina uznali za swego pana.
28.
Ganelon przybyÅ‚ do posłów saraceÅ„skich. Gdy Blankandryn zapytaÅ‚ go, co król Karol chce od jego kraju, odparÅ‚: „Taka jest jego ochota. Nie bÄ™dzie czÅ‚owieka takiego jak on.”
29.
Blankandryn powiedziaÅ‚ Ganelonowi, że Frankowie to ludzie szlachetni, lecz majÄ…cy zÅ‚ych królewskich doradców, pragnÄ…cych zguby swej ojczyzny. Wówczas posÅ‚aniec odrzekÅ‚, że najgorszym doradcÄ… cesarza jego siostrzeniec – czÅ‚owiek dumny aż do przesady. Ganelon powiedziaÅ‚, że spokój nastanie, gdy Roland zginie.
30.
Blankandryn odrzekł, że Roland chce zniewolić wszystkie narody i rościć sobie prawa do wszystkich ziem. Wówczas ojczym rycerza stwierdził, że Francuzi kochali Rolanda, bo dawał im złoto i srebra, muły i rumaki. Cesarz także dostawał od niego wszystko, czego tylko pragnął. Rycerz zdobywał dla niego nowe ziemie i bogactwa.
31.
Blankandryn i Ganelon uknuli w drodze do Saragossy plan zgÅ‚adzenia Rolanda przy najbliższej okazji. W Saragossie tymczasem, w cieniu sosny siedziaÅ‚ wÅ‚adca Hiszpanii – król Marsyl. DookoÅ‚a niego czekaÅ‚o dwadzieÅ›cia tysiÄ™cy Saracenów, rzÄ™dnych nowych wiadomoÅ›ci i decyzji.
32.
Blankandryn i Ganelon stanęli przed królem Marsylem. Pierwszy z nich zameldował, że wykonał swe poselstwo, po czym przedstawił towarzysza jako wysłannika cesarza.
33.„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie
Autor: Karolina Marlêga24.
Król Karol rzekÅ‚: „Ganelonie, zbliż siÄ™ i przejmij laskÄ™ i rÄ™kawicÄ™. SÅ‚yszaÅ‚eÅ› sam: Frankowie ciÄ™ wybrali.”, a Ganelon odparÅ‚, że pojedzie do Saragossy, skoro otrzymuje taki rozkaz. DodaÅ‚ też, że nie nawiedzi Rolanda, druha Oliwiera i jego dwunastu parów. OÅ›wiadczyÅ‚, że pojedzie na teren wroga bez straży, tak jak niegdyÅ› Bazyli i jego brat Bazan.
25.
Cesarz daÅ‚ Ganelonowi swÄ… prawÄ… rÄ™kawicÄ™, która w czasie podawania upadÅ‚a na ziemiÄ™. Frankowie, widzÄ…c tÄ™ scenÄ™, rzekli: „Ten znak wróży nam wielkÄ… stratÄ™!”.
26.
Król Karol rozgrzeszył Ganelona, przeżegnał znakiem krzyża świętego, po czym dał mu laskę i pismo do króla Marsyla.
27.
Ganelon udaÅ‚ siÄ™ do swej kwatery, ubraÅ‚ w najpiÄ™kniejszy rynsztunek: zaÅ‚ożyÅ‚ na nogi zÅ‚ote ostrogi, do pasa przypiÄ…Å‚ miecz „zwany Murglejem”, po czym siadÅ‚ na rumaka i wyruszyÅ‚ w drogÄ™. Rycerze przy pożegnaniu towarzysza zaczÄ™li pÅ‚akać, a Ganelon poprosiÅ‚ ich, by, gdy wrócÄ… do Francji, pozdrowili jego żonÄ™, druha Pinabela, a syna Baldwina uznali za swego pana.
28.
Ganelon przybyÅ‚ do posłów saraceÅ„skich. Gdy Blankandryn zapytaÅ‚ go, co król Karol chce od jego kraju, odparÅ‚: „Taka jest jego ochota. Nie bÄ™dzie czÅ‚owieka takiego jak on.”
29.
Blankandryn powiedziaÅ‚ Ganelonowi, że Frankowie to ludzie szlachetni, lecz majÄ…cy zÅ‚ych królewskich doradców, pragnÄ…cych zguby swej ojczyzny. Wówczas posÅ‚aniec odrzekÅ‚, że najgorszym doradcÄ… cesarza jego siostrzeniec – czÅ‚owiek dumny aż do przesady. Ganelon powiedziaÅ‚, że spokój nastanie, gdy Roland zginie.
30.
Blankandryn odrzekł, że Roland chce zniewolić wszystkie narody i rościć sobie prawa do wszystkich ziem. Wówczas ojczym rycerza stwierdził, że Francuzi kochali Rolanda, bo dawał im złoto i srebra, muły i rumaki. Cesarz także dostawał od niego wszystko, czego tylko pragnął. Rycerz zdobywał dla niego nowe ziemie i bogactwa.
31.
Blankandryn i Ganelon uknuli w drodze do Saragossy plan zgÅ‚adzenia Rolanda przy najbliższej okazji. W Saragossie tymczasem, w cieniu sosny siedziaÅ‚ wÅ‚adca Hiszpanii – król Marsyl. DookoÅ‚a niego czekaÅ‚o dwadzieÅ›cia tysiÄ™cy Saracenów, rzÄ™dnych nowych wiadomoÅ›ci i decyzji.
32.
Blankandryn i Ganelon stanęli przed królem Marsylem. Pierwszy z nich zameldował, że wykonał swe poselstwo, po czym przedstawił towarzysza jako wysłannika cesarza.
Ganelon pozdrowiÅ‚ króla Marsyla i przedstawiÅ‚ mu ofertÄ™ cesarza: „Oto co ci przekazuje waleczny Karol: przyjm Å›wiÄ™tÄ… wiarÄ™ chrzeÅ›cijaÅ„skÄ…, a da ci poÅ‚owÄ™ Hiszpanii w lenno. JeÅ›li nie chcesz przyjąć tej zgody, bÄ™dziesz pojmany i zwiÄ…zany siÅ‚Ä…; zawiedziony bÄ™dziesz do miasta Akwizgranu, tam wyrokiem sÄ…du zakoÅ„czysz swój żywot, umrzesz Å›mierciÄ… haniebnÄ… i szpetnÄ…!”.
Władca po usłyszeniu tych słów zadrżał ze złości. Gdyby nie zebrani wokół niego ludzie, ugodził by posłańca grotem trzymanym w ręku.
34.
Król Marsyl potrząsał grotem, gdy Ganelon dobył swój miecz. Poganie postanowili przeszkodzić w walce.
35.
Saraceni uprosili w końcu swego króla, by zachował spokój, tłumacząc, że jego gniew doprowadzi naród do zguby. Mówili mu, że musi wysłuchać słów Francuza.
Tymczasem Ganelon trzymał dalej swój miecz, a w końcu podał Blankandrynowi sobolowy płaszcz pokryty jedwabiem będący darem od cesarza dla króla Marsyla.
36.
Ganelon powiedział Marsylowi, z jakim poselstwem przybył. Król miał przyjąć wiarę chrześcijańską, za co w lennie pozostanie przy nim połowa Hiszpanii (druga przypadnie Rolandowi, siostrzeńcowi cesarza). Ganelon zakończył przemowę groźbą zdobycia Saragossy przez króla Karola, który miałby w takim wypadku wywieźć Marsyla do kaplicy w Akwizgranie, gdzie ucięto by mu głowę z wyroku sądu. Ganelon oddał królowi pismo i rękawicę od cesarza.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Szybki test:
Słynący ze swojego daru przemawiania oraz umiłowania do herbu rodzinnego Pinabel był krewnym:a) Ganelona
b) Tierego
c) Rolanda
d) Oliwiera
RozwiÄ…zanie
Oliwiera śmiertelnie ranił:
a) król Marsyl
b) Marganis
c) Malkinat - Afrykanin przybyły z Afryki, syn króla
d) Grandwin - syn Kapuela, króla Kapadocji
RozwiÄ…zanie
Rycerze – Roland, Gotier i arcybiskup Turpin - walczyli we trójkÄ™ przeciw:
a) dwudziestu tysiącom Saracenów
b) dziesięciu tysiącom Saracenów
c) czterdziestu tysiącom Saracenów
d) sześćdziesięciu tysiącom Saracenów
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies