Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie
24.
Król Karol rzekł: „Ganelonie, zbliż się i przejmij laskę i rękawicę. Słyszałeś sam: Frankowie cię wybrali.”, a Ganelon odparł, że pojedzie do Saragossy, skoro otrzymuje taki rozkaz. Dodał też, że nie nawiedzi Rolanda, druha Oliwiera i jego dwunastu parów. Oświadczył, że pojedzie na teren wroga bez straży, tak jak niegdyś Bazyli i jego brat Bazan.
25.
Cesarz dał Ganelonowi swą prawą rękawicę, która w czasie podawania upadła na ziemię. Frankowie, widząc tę scenę, rzekli: „Ten znak wróży nam wielką stratę!”.
26.
Król Karol rozgrzeszył Ganelona, przeżegnał znakiem krzyża świętego, po czym dał mu laskę i pismo do króla Marsyla.
27.
Ganelon udał się do swej kwatery, ubrał w najpiękniejszy rynsztunek: założył na nogi złote ostrogi, do pasa przypiął miecz „zwany Murglejem”, po czym siadł na rumaka i wyruszył w drogę. Rycerze przy pożegnaniu towarzysza zaczęli płakać, a Ganelon poprosił ich, by, gdy wrócą do Francji, pozdrowili jego żonę, druha Pinabela, a syna Baldwina uznali za swego pana.
28.
Ganelon przybył do posłów saraceńskich. Gdy Blankandryn zapytał go, co król Karol chce od jego kraju, odparł: „Taka jest jego ochota. Nie będzie człowieka takiego jak on.”
29.
Blankandryn powiedział Ganelonowi, że Frankowie to ludzie szlachetni, lecz mający złych królewskich doradców, pragnących zguby swej ojczyzny. Wówczas posłaniec odrzekł, że najgorszym doradcą cesarza jego siostrzeniec – człowiek dumny aż do przesady. Ganelon powiedział, że spokój nastanie, gdy Roland zginie.
30.
Blankandryn odrzekł, że Roland chce zniewolić wszystkie narody i rościć sobie prawa do wszystkich ziem. Wówczas ojczym rycerza stwierdził, że Francuzi kochali Rolanda, bo dawał im złoto i srebra, muły i rumaki. Cesarz także dostawał od niego wszystko, czego tylko pragnął. Rycerz zdobywał dla niego nowe ziemie i bogactwa.
31.
Blankandryn i Ganelon uknuli w drodze do Saragossy plan zgładzenia Rolanda przy najbliższej okazji. W Saragossie tymczasem, w cieniu sosny siedział władca Hiszpanii – król Marsyl. Dookoła niego czekało dwadzieścia tysięcy Saracenów, rzędnych nowych wiadomości i decyzji.
32.
Blankandryn i Ganelon stanęli przed królem Marsylem. Pierwszy z nich zameldował, że wykonał swe poselstwo, po czym przedstawił towarzysza jako wysłannika cesarza.
33.„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie
24.
Król Karol rzekł: „Ganelonie, zbliż się i przejmij laskę i rękawicę. Słyszałeś sam: Frankowie cię wybrali.”, a Ganelon odparł, że pojedzie do Saragossy, skoro otrzymuje taki rozkaz. Dodał też, że nie nawiedzi Rolanda, druha Oliwiera i jego dwunastu parów. Oświadczył, że pojedzie na teren wroga bez straży, tak jak niegdyś Bazyli i jego brat Bazan.
25.
Cesarz dał Ganelonowi swą prawą rękawicę, która w czasie podawania upadła na ziemię. Frankowie, widząc tę scenę, rzekli: „Ten znak wróży nam wielką stratę!”.
26.
Król Karol rozgrzeszył Ganelona, przeżegnał znakiem krzyża świętego, po czym dał mu laskę i pismo do króla Marsyla.
27.
Ganelon udał się do swej kwatery, ubrał w najpiękniejszy rynsztunek: założył na nogi złote ostrogi, do pasa przypiął miecz „zwany Murglejem”, po czym siadł na rumaka i wyruszył w drogę. Rycerze przy pożegnaniu towarzysza zaczęli płakać, a Ganelon poprosił ich, by, gdy wrócą do Francji, pozdrowili jego żonę, druha Pinabela, a syna Baldwina uznali za swego pana.
28.
Ganelon przybył do posłów saraceńskich. Gdy Blankandryn zapytał go, co król Karol chce od jego kraju, odparł: „Taka jest jego ochota. Nie będzie człowieka takiego jak on.”
29.
Blankandryn powiedział Ganelonowi, że Frankowie to ludzie szlachetni, lecz mający złych królewskich doradców, pragnących zguby swej ojczyzny. Wówczas posłaniec odrzekł, że najgorszym doradcą cesarza jego siostrzeniec – człowiek dumny aż do przesady. Ganelon powiedział, że spokój nastanie, gdy Roland zginie.
30.
Blankandryn odrzekł, że Roland chce zniewolić wszystkie narody i rościć sobie prawa do wszystkich ziem. Wówczas ojczym rycerza stwierdził, że Francuzi kochali Rolanda, bo dawał im złoto i srebra, muły i rumaki. Cesarz także dostawał od niego wszystko, czego tylko pragnął. Rycerz zdobywał dla niego nowe ziemie i bogactwa.
31.
Blankandryn i Ganelon uknuli w drodze do Saragossy plan zgładzenia Rolanda przy najbliższej okazji. W Saragossie tymczasem, w cieniu sosny siedział władca Hiszpanii – król Marsyl. Dookoła niego czekało dwadzieścia tysięcy Saracenów, rzędnych nowych wiadomości i decyzji.
32.
Blankandryn i Ganelon stanęli przed królem Marsylem. Pierwszy z nich zameldował, że wykonał swe poselstwo, po czym przedstawił towarzysza jako wysłannika cesarza.
Ganelon pozdrowił króla Marsyla i przedstawił mu ofertę cesarza: „Oto co ci przekazuje waleczny Karol: przyjm świętą wiarę chrześcijańską, a da ci połowę Hiszpanii w lenno. Jeśli nie chcesz przyjąć tej zgody, będziesz pojmany i związany siłą; zawiedziony będziesz do miasta Akwizgranu, tam wyrokiem sądu zakończysz swój żywot, umrzesz śmiercią haniebną i szpetną!”.
Władca po usłyszeniu tych słów zadrżał ze złości. Gdyby nie zebrani wokół niego ludzie, ugodził by posłańca grotem trzymanym w ręku.
34.
Król Marsyl potrząsał grotem, gdy Ganelon dobył swój miecz. Poganie postanowili przeszkodzić w walce.
35.
Saraceni uprosili w końcu swego króla, by zachował spokój, tłumacząc, że jego gniew doprowadzi naród do zguby. Mówili mu, że musi wysłuchać słów Francuza.
Tymczasem Ganelon trzymał dalej swój miecz, a w końcu podał Blankandrynowi sobolowy płaszcz pokryty jedwabiem będący darem od cesarza dla króla Marsyla.
36.
Ganelon powiedział Marsylowi, z jakim poselstwem przybył. Król miał przyjąć wiarę chrześcijańską, za co w lennie pozostanie przy nim połowa Hiszpanii (druga przypadnie Rolandowi, siostrzeńcowi cesarza). Ganelon zakończył przemowę groźbą zdobycia Saragossy przez króla Karola, który miałby w takim wypadku wywieźć Marsyla do kaplicy w Akwizgranie, gdzie ucięto by mu głowę z wyroku sądu. Ganelon oddał królowi pismo i rękawicę od cesarza.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Szybki test:
Wysyłając Ganelona jako posła do króla Marsyla cesarz dał mu:a) pierścień
b) prawą rękawicę
c) diadem
d) gałązkę oliwną
Rozwiązanie
Najlepszym doradcą Karola Wielkiego był:
a) Pinabel
b) Galeon
c) Naim
d) Roland
Rozwiązanie
Brimamonda, po przyjęciu sakramentu siłą zmieniła imię na:
a) Katarzyna
b) Julianna
c) Joanna
d) Barbara
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies