Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie
37.
Król Marsyl zbladł. Odczytawszy list, w którym król Karol wypomniał mu gniew spowodowany śmiercią posłów Bazylego i Bazana i postawił warunek ocalenia życia (posłanie swego wuja Algalifa jako zakładnika), zaczął się zastanawiać.
38.
Król Marsyl zwołał do sadu na naradę swych wasali. Wówczas Blankandryn zaproponował, by dołączył do nich Ganelon, który podczas drogi poprzysiągł im wierną służbę. Po chwili do sadu przyprowadzono zdradliwego posła.
39.
Król Marsyl przyznał się, że decyzja o ugodzeniu Ganelona była pochopna. Władca rzekł do posłańca: „ Daję ci w zakład te skóry sobolowe, warte więcej niż pięćset funtów złota, że nim przyjdzie jutrzejszy wieczór, zapłacę ci piękną grzywnę”. Ganelon nie odmówił.
40.
Król Marsyl poprosił, by Ganelon odpowiedział o królu Karolu, który dotychczas podporządkował sobie już wszystkie kraje, czyniąc z królów żebraków. Chcieli wiedzieć, czy zamierzał przekazać tron komuś innemu.
Posłaniec scharakteryzował władcę jako człowieka odważnego, męskiego i niezamierzającegoustąpić miejsca nikomu innemu, by tylko nie zawieść swego ludu.
41.
Ganelon oznajmił, iż mimo podeszłego wieku króla, nie zrezygnuje on z prowadzenia wojen, dopóki żyje jego siostrzeniec Roland, druh Oliwier i dwunastu parów, których bardzo miłował. Obecnie cesarz nie czuł strachu przed nikim.
42.
Król Marsyl zapytał Ganelona, kiedy cesarzowi znudzi się wojowanie. Francuz odparł, że dopóki Roland żyje, Karol Wielki nie przestanie toczyć bitew. Posłaniec opowiedział także o druhu Oliwierze, dwunastu parach i dwudziestu tysiącach Francuzów, tworzących przednią straż cesarza.
43.
Król Marsyl zapytał Ganelona, czy istnieje szansa zaatakowania cesarza i Francuzów, na co usłyszał, że nie może się kierować szaleństwem, ponieważ straci swych pogan. Ganelon doradził, by Marsyl dał Karolowi obiecane bogactwa, dwudziestu zakładników. Wówczas cesarz odjedzie do Francji, zostawiając za sobą tylną straż, w której być może będą Roland i Oliwier. Ganelon przewidywał, że wraz ze śmiercią tych dwóch rycerzy cesarz straci ochotę do dalszych walk.
44.
Marsyl zapytał posłańca: „Miły panie Ganelonie, jak mógłbym zgubić Rolanda?, na co usłyszał, że gdy cesarz zapuści się w wąwozy, zostawi tylną straż z Rolandem, Oliwierem i dwudziestoma tysiącami wojska. Wtedy Marsyl miał posłać w tamto miejsce sto tysięcy swych pogan i rozpocząć bitwę. Wówczas Francuzi ucierpią, Roland zginie i wojna zostanie zakończona.
45. „Pieśń o Rolandzie” – streszczenie
37.
Król Marsyl zbladł. Odczytawszy list, w którym król Karol wypomniał mu gniew spowodowany śmiercią posłów Bazylego i Bazana i postawił warunek ocalenia życia (posłanie swego wuja Algalifa jako zakładnika), zaczął się zastanawiać.
38.
Król Marsyl zwołał do sadu na naradę swych wasali. Wówczas Blankandryn zaproponował, by dołączył do nich Ganelon, który podczas drogi poprzysiągł im wierną służbę. Po chwili do sadu przyprowadzono zdradliwego posła.
39.
Król Marsyl przyznał się, że decyzja o ugodzeniu Ganelona była pochopna. Władca rzekł do posłańca: „ Daję ci w zakład te skóry sobolowe, warte więcej niż pięćset funtów złota, że nim przyjdzie jutrzejszy wieczór, zapłacę ci piękną grzywnę”. Ganelon nie odmówił.
40.
Król Marsyl poprosił, by Ganelon odpowiedział o królu Karolu, który dotychczas podporządkował sobie już wszystkie kraje, czyniąc z królów żebraków. Chcieli wiedzieć, czy zamierzał przekazać tron komuś innemu.
Posłaniec scharakteryzował władcę jako człowieka odważnego, męskiego i niezamierzającegoustąpić miejsca nikomu innemu, by tylko nie zawieść swego ludu.
41.
Ganelon oznajmił, iż mimo podeszłego wieku króla, nie zrezygnuje on z prowadzenia wojen, dopóki żyje jego siostrzeniec Roland, druh Oliwier i dwunastu parów, których bardzo miłował. Obecnie cesarz nie czuł strachu przed nikim.
42.
Król Marsyl zapytał Ganelona, kiedy cesarzowi znudzi się wojowanie. Francuz odparł, że dopóki Roland żyje, Karol Wielki nie przestanie toczyć bitew. Posłaniec opowiedział także o druhu Oliwierze, dwunastu parach i dwudziestu tysiącach Francuzów, tworzących przednią straż cesarza.
43.
Król Marsyl zapytał Ganelona, czy istnieje szansa zaatakowania cesarza i Francuzów, na co usłyszał, że nie może się kierować szaleństwem, ponieważ straci swych pogan. Ganelon doradził, by Marsyl dał Karolowi obiecane bogactwa, dwudziestu zakładników. Wówczas cesarz odjedzie do Francji, zostawiając za sobą tylną straż, w której być może będą Roland i Oliwier. Ganelon przewidywał, że wraz ze śmiercią tych dwóch rycerzy cesarz straci ochotę do dalszych walk.
44.
Marsyl zapytał posłańca: „Miły panie Ganelonie, jak mógłbym zgubić Rolanda?, na co usłyszał, że gdy cesarz zapuści się w wąwozy, zostawi tylną straż z Rolandem, Oliwierem i dwudziestoma tysiącami wojska. Wtedy Marsyl miał posłać w tamto miejsce sto tysięcy swych pogan i rozpocząć bitwę. Wówczas Francuzi ucierpią, Roland zginie i wojna zostanie zakończona.
Ganelon dalej rozprawiał. Przewidywał, że wraz ze śmiercią Rolanda cesarz straci swą prawą rękę, nie zbierze już tak wielkiej i silnej armii, wojsko ulegnie rozproszeniu. Król Marsyl ucałował posłańca w szyję, po czym zajął się gromadzeniem bogactw dla cesarza.
46.
Król Marsyl zażądał, by Ganelon przysiągł mu zdradę Rolanda (chodziło o spisek, który uknuł). Posłaniec przyrzekł na relikwie swego miecza Murgleja, dokonując „wiarołomstwa”.
47.
Król Marsyl przysiągł na księgę, w której spisane było prawo Mahometa i Terwaganta, że jeśli w tylnej straży króla Karola odnajdzie Rolanda, wytoczy bitwę i zabije rycerza. Słysząc to, Ganelon rzekł: „Oby się twoja wola spełniła!”.
48.
Do króla Marsyla zbliżył się poganin Waldabron. Ofiarował Ganelonowi swój miecz w zamian za załatwienie, by Roland jechał w tylnej straży. Posłaniec rzekł: „Tak się stanie - odpowiada hrabia Ganelon. Za czym ucałowali się w twarz i w brodę”.
49.
Kolejnym poganinem przybyłym z prezentem (hełm) okazał się Klimoryn. Zażądał w zamian, by Francuz pomógł im pohańbić Rolanda.
50.
Królowa Bramimonda ofiarowała Ganelonowi dwa naszyjniki ze złota dla jego żony, warte więcej niż wszystkie bogactwa Rzymu.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Szybki test:
Słynący ze swojego daru przemawiania oraz umiłowania do herbu rodzinnego Pinabel był krewnym:a) Tierego
b) Oliwiera
c) Rolanda
d) Ganelona
Rozwiązanie
Emira Baliganta nazywano:
a) Szanowanym
b) Szanownym
c) Szacownym
d) Najmężniejszym
Rozwiązanie
Umierający Roland ostatkiem sił modlił się do Boga za swych parów, a do anioła Gabriela za:
a) zdrowie cesarza
b) pokonanie pogan
c) zwycięstwo Francji
d) samego siebie
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies