Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie
64.
Do Rolanda dołączyli jego wierni przyjaciele i druhowie: Oliwier, Geryn, hrabia Gerier, Oton, Beranżer, Astor, Anzeis, Gerard z Rusylonu, Gajfer, Gotier oraz dwadzieścia tysięcy wojska.
65.
Roland rozkazał Gotierowi z Hum, by wybrał stu Francuzów i obsadził nimi wąwozy, wzgórza, by zapewnić bezpieczeństwo cesarzowi i jego ludziom.
66.
Frankowie z mozołem przebyli góry, wąwozy, aż dotarli do Ziemi Przodków, ujrzeli Gaskonię – dziedzictwo króla Karola. Wówczas przypomnieli sobie swe lenna i małżonki pozostawione w kraju. Płakali, a wraz z nimi ich pan, obawiający się o siostrzeńca, pozostawionego u wrót Hiszpanii.
67.
W Hiszpanii pozostało dwunastu parów z dwudziestoma tysiącami wojska cesarza.
Par to średniowieczne określenie członka grupy feudalnej podległej seniorowi.
Król Karol odczuwał silny niepokój. Gdy diuk Naim zapytał go o powód złego samopoczucia, ten opowiedział mu o swych snach, w których tracił Rolanda, wystawionego na śmierć przez Ganelona – zdrajcę Francji.
68.
Cesarz ze stoma tysiącami Francuzów płakał. Ogarnął go dziwny lęk. Domyślił się zdrady Ganelona, którego przekupił bogactwem, srebrem, złotem i mułami król Marsyl.
Król Hiszpanii przywołał do siebie baronów, hrabiów, diuków, emirów. W trzy dni zebrał czterysta tysięcy ludzi. Na wieżę wystawiono Mahometa, do którego codziennie modlili się poganie. Potem wszyscy wyruszyli przez doliny, góry, aż dotarli do tylnej straży dowodzonej przez Rolanda.
69.
Bratanek Marsyla poprosił go o „łaskę zadania Rolandowi pierwszego ciosu”. Władca zgodził się i podarował mu swą rękawicę.
70.
Bratanek, trzymając rękawicę, podziękował królowi Marsylowi za wielki dar. Poprosił także wuja o dwunastu baronów, którzy pójdą z nim walczyć przeciwko dwunastu parom. Brat Marsyla – Falsaron, zaoferował, że pójdzie razem z bratankiem walczyć przeciw armii cesarza.
71. „Pieśń o Rolandzie” – streszczenie
64.
Do Rolanda dołączyli jego wierni przyjaciele i druhowie: Oliwier, Geryn, hrabia Gerier, Oton, Beranżer, Astor, Anzeis, Gerard z Rusylonu, Gajfer, Gotier oraz dwadzieścia tysięcy wojska.
65.
Roland rozkazał Gotierowi z Hum, by wybrał stu Francuzów i obsadził nimi wąwozy, wzgórza, by zapewnić bezpieczeństwo cesarzowi i jego ludziom.
66.
Frankowie z mozołem przebyli góry, wąwozy, aż dotarli do Ziemi Przodków, ujrzeli Gaskonię – dziedzictwo króla Karola. Wówczas przypomnieli sobie swe lenna i małżonki pozostawione w kraju. Płakali, a wraz z nimi ich pan, obawiający się o siostrzeńca, pozostawionego u wrót Hiszpanii.
67.
W Hiszpanii pozostało dwunastu parów z dwudziestoma tysiącami wojska cesarza.
Par to średniowieczne określenie członka grupy feudalnej podległej seniorowi.
Król Karol odczuwał silny niepokój. Gdy diuk Naim zapytał go o powód złego samopoczucia, ten opowiedział mu o swych snach, w których tracił Rolanda, wystawionego na śmierć przez Ganelona – zdrajcę Francji.
68.
Cesarz ze stoma tysiącami Francuzów płakał. Ogarnął go dziwny lęk. Domyślił się zdrady Ganelona, którego przekupił bogactwem, srebrem, złotem i mułami król Marsyl.
Król Hiszpanii przywołał do siebie baronów, hrabiów, diuków, emirów. W trzy dni zebrał czterysta tysięcy ludzi. Na wieżę wystawiono Mahometa, do którego codziennie modlili się poganie. Potem wszyscy wyruszyli przez doliny, góry, aż dotarli do tylnej straży dowodzonej przez Rolanda.
69.
Bratanek Marsyla poprosił go o „łaskę zadania Rolandowi pierwszego ciosu”. Władca zgodził się i podarował mu swą rękawicę.
70.
Bratanek, trzymając rękawicę, podziękował królowi Marsylowi za wielki dar. Poprosił także wuja o dwunastu baronów, którzy pójdą z nim walczyć przeciwko dwunastu parom. Brat Marsyla – Falsaron, zaoferował, że pójdzie razem z bratankiem walczyć przeciw armii cesarza.
Na pomoc Marsylowi przybył król Korsalis z Barbarii, znający czarnoksięskie sztuki. Pojawił się także Małprymis z Brylantu (szybszy w biegu od konia).
72.
Do Marsyla dołączył emir z Balagieru: „Ciało miał piękne, twarz jasną i śmiałą”, był odważny. Obiecał, że zabije Rolanda i wszystkich Francuzów w obozie w Ronsewal, uwalniając tym samym Hiszpanię. Król Marsyl podziękował mu.
73.
Pomoc królowi zaoferował również Almanzor z doliny Maurieny z dwudziestoma tysiącami swych ludzi.
74.
Przybył także Turgis z Tortelozy, życzący chrześcijanom śmierci.
75.
Dołączył również Eskremis z Waltemy (jego lenno), wykrzykujący: „Pójdę do Ronsewal, aby zetrzeć pychę. Jeśli tam zdybię Rolanda, nie ocali swej głowy (…)”.
76.
Pojawił się Esturgan z towarzyszem Astramarysem. Byli to „wypróbowane zdrajcy i łotry”. Obiecali zgładzić Francuzów i doprowadzić Karola do płaczu.
77.
Przybył Margarys z Sewilli – człowiek piękny i cieszący się powodzeniem kobiet, będący najlepszym rycerzem wśród pogan. Obiecał Marsylowi zwycięstwo i zagarnięcie Francji w przeciągu roku.
78.
Przybył Szernubel z Muniem o włosach do ziemi, niebywałej sile, potrafiący unieść cztery objuczone muły. W jego kraju nie świeciło słońce, zboże nie rosło, deszcz nie padał, a kamienie były czarne. Na jego kraj ludzie mówili, że to jest mieszkanie diabłów. On także obiecał królowi pokonanie Franków.
79.
„Zbroją się poganie w saraceńskie kolczugi, wszyscy prawie w potrójne druciane koszulki, wiązana głowie wyborne hełmy saragoskie, przypasują miecze z wieńskiej stali. Mają bogate tarcze, walenckie włócznie i sztandary białe, niebieskie i czerwone”. Wsiedli na rumaki i ruszyli zwartym szeregiem wśród dźwięku trąb. Dzień był piękny. Francuzi usłyszeli nadciągających wrogów. Roland oświadczył ludziom, że muszą wytrwać i zwyciężyć dla króla Karola, a poganie nie mogą ich pohańbić.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Szybki test:
Umierając, Roland twarz miał zwróconą ku:a) ziemi
b) Francji
c) niebu
d) Hiszpanii
Rozwiązanie
Wysyłając Ganelona jako posła do króla Marsyla cesarz dał mu:
a) pierścień
b) prawą rękawicę
c) diadem
d) gałązkę oliwną
Rozwiązanie
Brimamonda, po przyjęciu sakramentu siłą zmieniła imię na:
a) Joanna
b) Julianna
c) Katarzyna
d) Barbara
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies