Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Bolesław Prus to pseudonim artystyczny Aleksandra Głowackiego. W jego biografii jest mnóstwo niedopowiedzeń i luk. Ostatnio zażegnano spór dotyczący czasu i miejsca jego urodzin i przyjęto datę 20 sierpnia 1847 roku, a miejsce: okolice Lublina (dokładnie miejscowość Hrubieszów). Pisarz zmarł przeżywszy prawdopodobnie sześćdziesiąt pięć lat, w Warszawie. Właśnie to miasto uczynił bohaterem swoich licznych dzieł.
W pracy zatytułowanej Bolesław Prus 1847 – 1912. Kalendarium życia i twórczości autorstwa Krystyny Tokarzówny i Stanisława Fity czytamy: „Herb «Prus», którego główny motyw stanowi znak półtora księżyca, był jednym z najbardziej rozpowszechnionych wśród szlachty i posiadał trzy odmiany i dwadzieścia sześć wariantów (…) rodziny posługujące się tymi herbami były pochodzenia pruskiego”. Do jednej z tych rodzin należała rodzina Głowackich.
Rodzice Aleksandra – Antoni i Apolonia z domu Trembińską – pobrali się w 1831 roku w miejscowości Wożuczyn.
Do dziś w tamtejszej parafialnej księdze ślubów można znaleźć wpis: „Działo się w Wożuczynie, dnia dwudziestego listopada tysiąc osiemset trzydziestego pierwszego roku o godzinie czwartej po południu (…) na dniu dzisiejszym zawarte zostało religijne małżeństwo między urodzonym Antonim Głowackim, kawalerem i ekonomem, mającym podług metryki lat trzydzieści, z urodzonego Tomasza Głowackiego i Marianny z Barańskich małżonków spłodzonym synem, we wsi Wożuczynie zamieszkałym, a panną urodzoną Apolonią Trębińską [błąd], mającą podług metryki lat dwadzieścia, z urodzonego Wincentego Trębickiego i Marcjanny z Kałuskich małżonków spłodzoną córką, w Wożuczynie zamieszkałą, przy rodzicach zostającą.”
Para po ślubie mieszkała w Wożuczynie, skąd pochodziła Apolonia. Antoni Głowacki pracował w charakterze ekonoma w majątku Jana Wydżgi – „dziedzica dóbr Wożuczyna”. 8 października 1832 roku na świat przyszło pierwsze dziecko Głowackich – Brygida Emilia. Dziewczynka zmarła jednak bardzo szybko. Dwa lata później urodził się Leon Albert, pierwszy syn w rodzinie. W 1847 roku Głowaccy przenieśli się do Żabcza, wsi, w której Antoni otrzymał posadę prywatnego oficjalisty.
20 sierpnia 1847 roku o jedenastej w nocy w Hrubieszczowie urodził się Aleksander. Matka przyszłego artysty nie chciała, by jej syn przyszedł na świat w Żabczu: „Istniej w Hrubieszczowie ustna tradycja, mówiąca o tym, że proboszcz parafii hrubieszczowskiej, ksiądz Feliks Troszczyński, był krewnym Apolonii (...) i u niego to na plebani miało przyjść na świat dziecko. Matka prawdopodobnie ze względu na swój zły stan zdrowia nie chciała odbywać połogu w zapadłej wsi, Żabczu, i skorzystawszy z gościny krewnego oczekiwała rozwiązania w miasteczku, gdzie miała zapewnioną opiekę lekarską” Życiorys Bolesława Prusa
Autor: Karolina Marl�gaBolesław Prus to pseudonim artystyczny Aleksandra Głowackiego. W jego biografii jest mnóstwo niedopowiedzeń i luk. Ostatnio zażegnano spór dotyczący czasu i miejsca jego urodzin i przyjęto datę 20 sierpnia 1847 roku, a miejsce: okolice Lublina (dokładnie miejscowość Hrubieszów). Pisarz zmarł przeżywszy prawdopodobnie sześćdziesiąt pięć lat, w Warszawie. Właśnie to miasto uczynił bohaterem swoich licznych dzieł.
W pracy zatytułowanej Bolesław Prus 1847 – 1912. Kalendarium życia i twórczości autorstwa Krystyny Tokarzówny i Stanisława Fity czytamy: „Herb «Prus», którego główny motyw stanowi znak półtora księżyca, był jednym z najbardziej rozpowszechnionych wśród szlachty i posiadał trzy odmiany i dwadzieścia sześć wariantów (…) rodziny posługujące się tymi herbami były pochodzenia pruskiego”. Do jednej z tych rodzin należała rodzina Głowackich.
Rodzice Aleksandra – Antoni i Apolonia z domu Trembińską – pobrali się w 1831 roku w miejscowości Wożuczyn.
Do dziś w tamtejszej parafialnej księdze ślubów można znaleźć wpis: „Działo się w Wożuczynie, dnia dwudziestego listopada tysiąc osiemset trzydziestego pierwszego roku o godzinie czwartej po południu (…) na dniu dzisiejszym zawarte zostało religijne małżeństwo między urodzonym Antonim Głowackim, kawalerem i ekonomem, mającym podług metryki lat trzydzieści, z urodzonego Tomasza Głowackiego i Marianny z Barańskich małżonków spłodzonym synem, we wsi Wożuczynie zamieszkałym, a panną urodzoną Apolonią Trębińską [błąd], mającą podług metryki lat dwadzieścia, z urodzonego Wincentego Trębickiego i Marcjanny z Kałuskich małżonków spłodzoną córką, w Wożuczynie zamieszkałą, przy rodzicach zostającą.”
Para po ślubie mieszkała w Wożuczynie, skąd pochodziła Apolonia. Antoni Głowacki pracował w charakterze ekonoma w majątku Jana Wydżgi – „dziedzica dóbr Wożuczyna”. 8 października 1832 roku na świat przyszło pierwsze dziecko Głowackich – Brygida Emilia. Dziewczynka zmarła jednak bardzo szybko. Dwa lata później urodził się Leon Albert, pierwszy syn w rodzinie. W 1847 roku Głowaccy przenieśli się do Żabcza, wsi, w której Antoni otrzymał posadę prywatnego oficjalisty.
(K. Tokarzówna, S. Fita).
26 grudnia 1847 roku miał miejsce chrzest Aleksandra Głowackiego. Jego rodzicami chrzestnymi zostali ksiądz Feliks Troszczyński i Joanna Grodecka – dziedziczka pobliskiego Gródka.
18 sierpnia 1849 roku Antoni Głowacki odziedziczył w spadku po bracie majątek w Maszczowie, gdzie przeprowadził się z całą rodziną. W wieku trzydziestu siedmiu lat zmarła Apolonia Głowacka, Aleksander miał wówczas dwa i pół roku. Przyczyną śmierci kobiety była gruźlica. Owdowiały Antoni z trudem spłaca swojego brata Jana, któremu był winny część spadku. Rodzina Głowackich znalazła się przez to w trudnej sytuacji materialnej.
W wieku siedmiu lat Aleksander przeszedł pod opiekę ciotki Domiceli Olszewskiej mieszkającej w Lublinie. Przyszły artysta nie uczęszczał długo do żadnej z lubelskich szkół. Nauki pobierał w domu od swojego starszego brata Leona lub znienawidzonego korepetytora, który często uciekał się do kar cielesnych.
strona: 1 2 3 4 5
Szybki test:
Antoni Głowacki, ojciec Aleksandra wychodząc za jego matkę pracował w charakterze:a) ekonoma
b) oficera
c) nauczyciela
d) zarządcy
Rozwiązanie
Podczas powstania styczniowego Prus miał:
a) dwanaście lat
b) osiemnaście lat
c) szesnaście lat
d) czternaście lat
Rozwiązanie
W 1864 roku w „Kurierze Niedzielnym” Głowacki przyjął pseudonim:
a) „Marek od Tamary”
b) „Jan w Oleju”
c) „Witek z Siedlec”
d) „Piotr znad Bugu”
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies