Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Memfis – grecka nazwa jednego z największych miast Egiptu w czasach XX dynastii, położonego na zachodnim brzegu Nilu. Od czasów dynastii III było stolicą państwa i centrum kultu boga Ptah.
Faraon – wyrażenie używane w mowie potocznej od drugiej połowy XIV wieku dla uniknięcia wymawiania świętego imienia króla.
Amon – pierwotnie lokalny bóg tebański. Za panowania dynastii XX uznany został za bóstwo państwowe. Przedstawiany był jako człowiek z wysoką koroną, ozdobioną piórami barwy niebieskiej.
Chonsu – jedno z bóstw księżycowych, czczone jako syn Amona i bogini Mut.
Fenicja – kraj na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, zamieszkały przez ludność pochodzenia semickiego.
Erpatre – „ten, który należy do arystokracji”. Tytułu tego używali wszyscy arystokraci egipscy.
Nomarcha – z greckiego „naczelnik nomu”; urzędnik sprawujący władzę w określonej prowincji.
Apis – czarny byk z białym trójkątem na czole, czczony w Memfis.
Cheops – drugi król IV dynastii. Z jego rozkazu wybudowano największą piramidę.
Tamaryndus – gatunek drzewa, rosnącego na granicy ziemi uprawnej i pustyni.
Skóra pantery – oznaka godności kapłańskiej, od początku XIX dynastii stała się nieodłącznym elementem ubiorów kapłańskich.
Skarabeusz – żuk, w którym Egipcjanie widzieli symbol boga Cheperi, uosobienie wschodzącego słońca.
Oziris – prusowska pisownia imienia Ozyrys. Władca Państwa Umarłych. Według legend Ozyrys był królem Egiptu, mężem bogini Izydy, zamordowanym przez brata, Seta, który następnie zwłoki wrzucił do Nilu. Z polecenia boga słońca Re bóg Anubis zabalsamował je, a Izyda przywróciła mu życie nie na ziemi, lecz w Państwie Umarłych.
Ptah – jedno z głównych bóstw egipskich, opiekun rzemiosł, sztuki i wynalazca ognia.
Pylon – wieża w kształcie ściętego ostrosłupa o podstawie prostokątnej.
Horus – syn Ozyrysa i Izydy lub bóstwo słoneczne. Słowniczek pojęć egipskich
Autor: Dorota BlednickaMemfis – grecka nazwa jednego z największych miast Egiptu w czasach XX dynastii, położonego na zachodnim brzegu Nilu. Od czasów dynastii III było stolicą państwa i centrum kultu boga Ptah.
Faraon – wyrażenie używane w mowie potocznej od drugiej połowy XIV wieku dla uniknięcia wymawiania świętego imienia króla.
Amon – pierwotnie lokalny bóg tebański. Za panowania dynastii XX uznany został za bóstwo państwowe. Przedstawiany był jako człowiek z wysoką koroną, ozdobioną piórami barwy niebieskiej.
Chonsu – jedno z bóstw księżycowych, czczone jako syn Amona i bogini Mut.
Fenicja – kraj na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, zamieszkały przez ludność pochodzenia semickiego.
Erpatre – „ten, który należy do arystokracji”. Tytułu tego używali wszyscy arystokraci egipscy.
Nomarcha – z greckiego „naczelnik nomu”; urzędnik sprawujący władzę w określonej prowincji.
Apis – czarny byk z białym trójkątem na czole, czczony w Memfis.
Cheops – drugi król IV dynastii. Z jego rozkazu wybudowano największą piramidę.
Tamaryndus – gatunek drzewa, rosnącego na granicy ziemi uprawnej i pustyni.
Skóra pantery – oznaka godności kapłańskiej, od początku XIX dynastii stała się nieodłącznym elementem ubiorów kapłańskich.
Skarabeusz – żuk, w którym Egipcjanie widzieli symbol boga Cheperi, uosobienie wschodzącego słońca.
Oziris – prusowska pisownia imienia Ozyrys. Władca Państwa Umarłych. Według legend Ozyrys był królem Egiptu, mężem bogini Izydy, zamordowanym przez brata, Seta, który następnie zwłoki wrzucił do Nilu. Z polecenia boga słońca Re bóg Anubis zabalsamował je, a Izyda przywróciła mu życie nie na ziemi, lecz w Państwie Umarłych.
Ptah – jedno z głównych bóstw egipskich, opiekun rzemiosł, sztuki i wynalazca ognia.
Pylon – wieża w kształcie ściętego ostrosłupa o podstawie prostokątnej.
Sfinks – mitologiczne zwierzę przedstawiane w sztuce egipskiej jako lew z ludzką głową, symbol boga Amona.
Papirus – wyrabiany był z trzciny cukrowej, której łodygi, pokrojone na wąskie paski, wkładano warstwami na krzyż i prasowano.
Labirynt – budowla o skomplikowanym układzie komnat i korytarzy. Świątynia grobowa, położona na terenie oazy Fayum.
Tyfon – inna nazwa boga Seta, zabójcy Ozyrysa.
Hator – jedna z bogiń nieba, przedstawiana w postaci krowy lub kobiety z krowią głową. Patronka radości, miłości i dobrych urodzin.
Satrapa – wielkorządca prowincji w starożytnej Persji.
Księga Zmarłych – zbiór modlitw, hymnów, przypowieści i zaklęć magicznych, który miał zapewnić zmarłemu beztroski i szczęśliwy pobyt w krainie wieczności, niezależnie od jego ziemskich uczynków.
Infuła – królewski hełm, barwy błękitnej, ozdobiony wężem, symbolem władzy królewskiej.
Szybki test:
Infuła - symbol władzy królewskiej to:a) berło
b) miecz
c) pierścień
d) hełm
Rozwiązanie
Apis to czczony w Memfis:
a) lew
b) byk
c) ibis
d) skarabeusz
Rozwiązanie
Tytułu erpatre:
a) używał następca faraona
b) używali wyżsi urzędnicy
c) używali wszyscy arystokraci egipscy
d) uzywali arcykapłani
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies