Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Twórczość Prusa można podzielić na trzy główne działy. Pierwszym z nich jest publicystyka i felietonistyka na łamach warszawskiej prasy. Drugi dział to małe formy narracyjne, bardzo wysoko cenione przez ówczesnych oraz współczesnych znawców literatury. Nowelki, szkice humorystyczne i opowiadania autorstwa Bolesława Prusa cechuje chęć zwrócenia uwagi na najbiedniejszych oraz najbardziej poszkodowanych przedstawicieli polskiego społeczeństwa. Dzieci, biedacy i zwykli ludzie zmagają się w nich z codziennymi problemami, a także z zagadnieniami moralnymi.
Trzeci dział w twórczości Prusa stanowią powieści. Artysta w tej dziedzinie pozostawał w opozycji do innego wielkiego Polskiego pozytywisty – Henryka Sienkiewicza, którego twórczość można określić jako narodowo-pokrzepiającą. W odróżnieniu do swojego konkurenta Prus zwracał uwagę na palące problemy Polski im współczesnej. Nazywany był „wielkim obserwatorem”, ponieważ w jego powieściach panował realizm oraz szczególny nacisk na „hołdowanie codzienności”.
Nowele i opowiadania
1875 - Pałac i rudera
1879 - Przygoda Stasia
1880 - Powracająca fala
1880 - Michałko
1880 - Antek
1880 - Nawrócony
1880 - Katarynka
1882 - Kamizelka
1882 - On
1883 - Milknące głosy
1883 - Grzechy dzieciństwa
1884 - Na wakacjach
1884 - Omyłka
1884 - Pleśń świata
1884 - Żywy telegraf
1885 - Cienie
1888 - Z legend dawnego Egiptu
1890 - Sen
Powieści
1877 - Dusze w niewoli
1880 - Anielka
1886 - Placówka
1890 - Lalka
1894 - Emancypantki
1897 - Faraon
1909 - Dzieci
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Kalendarium twórczości Bolesława Prusa
Twórczość Prusa można podzielić na trzy główne działy. Pierwszym z nich jest publicystyka i felietonistyka na łamach warszawskiej prasy. Drugi dział to małe formy narracyjne, bardzo wysoko cenione przez ówczesnych oraz współczesnych znawców literatury. Nowelki, szkice humorystyczne i opowiadania autorstwa Bolesława Prusa cechuje chęć zwrócenia uwagi na najbiedniejszych oraz najbardziej poszkodowanych przedstawicieli polskiego społeczeństwa. Dzieci, biedacy i zwykli ludzie zmagają się w nich z codziennymi problemami, a także z zagadnieniami moralnymi.
Trzeci dział w twórczości Prusa stanowią powieści. Artysta w tej dziedzinie pozostawał w opozycji do innego wielkiego Polskiego pozytywisty – Henryka Sienkiewicza, którego twórczość można określić jako narodowo-pokrzepiającą. W odróżnieniu do swojego konkurenta Prus zwracał uwagę na palące problemy Polski im współczesnej. Nazywany był „wielkim obserwatorem”, ponieważ w jego powieściach panował realizm oraz szczególny nacisk na „hołdowanie codzienności”.
Nowele i opowiadania
1875 - Pałac i rudera
1879 - Przygoda Stasia
1880 - Powracająca fala
1880 - Michałko
1880 - Antek
1880 - Nawrócony
1880 - Katarynka
1882 - Kamizelka
1882 - On
1883 - Milknące głosy
1883 - Grzechy dzieciństwa
1884 - Na wakacjach
1884 - Omyłka
1884 - Pleśń świata
1884 - Żywy telegraf
1885 - Cienie
1888 - Z legend dawnego Egiptu
1890 - Sen
Powieści
1877 - Dusze w niewoli
1880 - Anielka
1886 - Placówka
1890 - Lalka
1894 - Emancypantki
1897 - Faraon
1909 - Dzieci
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies