Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon

Realizm „Faraona”

Autor: Dorota Blednicka

Faraon jest powieścią historyczną, lecz Bolesław Prus nadał jej zupełnie nowy wymiar. Jako czołowy polski pozytywista, swoją powieść historyczną zabarwił elementami, charakterystycznymi dla realizmu. Faraon przez to pozostaje historyczny w sferze tematyki, a realistyczny w aspekcie techniki pisarskiej i sposobu kreowania świata przedstawionego.

Prus w sposób realistyczny przedstawia cztery aspekty życia Egiptu. Są to:
1. opisy przyrody,
2. opisy budowli,
3. opisy wnętrz i przedmiotów codziennego użytku,
4. opisy zewnętrznego wyglądu człowieka.

Przyroda w dziele ukazana jest w sposób ogólny, pozbawiony plastycznego artyzmu. Jest to rodzaj relacji narratora – obserwatora, który w sposób zdystansowany i raczej naukowy ukazuje czytelnikowi ogół świata natury Egiptu. Szczególną uwagę skupił autor na świętej rzece, Nilu, który wytycza rytm życia i pracy mieszkańców. Taki opis stanu rzeki poprzedza wydarzenia i sprawia, że całość utworu zachowuje ciągłość i spójność. Ciekawym zastosowaniem realizmu w powieści jest scena Tyfonu na pustyni. Dynamiczna relacja zjawiska przyrody buduje atmosferę grozy i tajemniczości.

Również w opisach budowli Prus wykazał się talentem iście reporterskim. Pozostają one suchą relacją i opisem faktów, lecz pozwalają na konkretną wizualizację budynków, świątyń i piramid, dzięki dbałości pisarza o szczegóły. Tworzą w wyobraźni odbiorcy obraz – ilustrację czy też fotografię, pozbawioną malowniczości i nadmiernych ozdobników. Dzięki temu Prus ukazał panoramiczny obraz życia w starożytnym Egipcie.

Kolejnym przejawem realizmu w Faraonie jest ukazanie wnętrz, które autor krótko charakteryzuje. Nie skupia się na rozbudowanych opisach, co może dać wrażenie ascetyczności miejsc wydarzeń. Zamysł Prusa był zgoła inny. Akcentuje on jedynie, gdzie dzieje się akcja, a skupia się na bohaterach.

To właśnie bohaterowie są głównym elementem powieści. Ich psychologizm zostaje uzupełniony poprzez realistyczne i bogate opisy strojów, czynności życia codziennego. Skupienie się na wyglądzie zewnętrznym stanowi istotny element charakteryzujący postacie.

Realizm Faraona jest ogólnikowy i pozbawiony kolorytu artystycznego. To właśnie dzięki takiej technice, treść utworu nie przytłacza, jest łatwa do przyswojenia przez czytelnika. Ta pustka tła zostaje w ciekawy sposób wypełniona atmosferą tajemniczości oraz nastrojem grozy.

Szybki test:

Głównym elementem powieści są:
a) spisanie historii Ramzesa XIII
b) wątki miłosne
c) opisy architektury egipskiej
d) bohaterowie
Rozwiązanie

Talentem reporterskim wykazał się Prus:
a) w opisach kostiumów
b) w opisach budowli
c) w opisie charakteru bohaterów
d) w opisie walk
Rozwiązanie

Przyroda w dziele ukazana jest w sposób:
a) monumentalny
b) świadczący o dobrej znajomości autora botaniki
c) szczegółowy
d) ogólny
Rozwiązanie

Zobacz inne artykuły:

Inne

„Faraon” - TOM I – szczegółowe streszczenie „Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie „Faraon” - streszczenie w pigułce Czas i miejsce akcji „Faraona” Geneza „Faraona” Życiorys Bolesława Prusa „Faraon” jako powieść historyczna Walka o władzę w Egipcie – konflikt między Ramzesem XIII a kapłanami Obraz społeczeństwa egipskiego w „Faraonie” Prusa Kompozycja utworu i narrator w „Faraonie” Główne wątki „Faraona” Bolesława Prusa Plan wydarzeń „Faraona” Motywy literackie w „Faraonie” Prawda historyczna a fikcja literacka w „Faraonie” Realizm „Faraona” Tragizm postaci Ramzesa XIII Charakterystyka pozostałych bohaterów Ramzes (później Ramzes XIII) – szczegółowa charakterystyka Uniwersalna wymowa „Faraona” Przyczyny kryzysu państwa egipskiego Państwo i jego problemy w „Faraonie” „Faraon” na szklanym ekranie Plan reform Ramzesa XIII i rządy Herhora Rola kapłanów w Egipcie Kalendarium twórczości Bolesława Prusa Kalendarium życia Bolesława Prusa Słowniczek pojęć egipskich Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies