Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Ramzes XIII objął wyniszczone dziedzictwo: tron państwa z pustym skarbcem, zmęczonymi pracą i wynędzniałymi poddanymi oraz kapłanami, którzy pragnęli nieograniczonej władzy. Młody faraon był świadomy kryzysu państwa i dlatego postanowił poprawić sytuację w Egipcie na drodze radykalnych i wszechstronnych reform. Bezpośrednim bodźcem do obmyślenia planu stała się jego sytuacja finansowa i obserwacja życia poddanych oraz świadomość, że państwo utrzymuje zbyt wielu urzędników, którzy bogacą się i kradną podatki.
Aby uchronić państwo przed klęską Ramzes chciał: poprawić obronność kraju, poprawić los ludu i ograniczyć władzę kapłanów.
Ukierunkowany przez Pentuera, pragnął przede wszystkim polepszyć sytuację ludu egipskiego, wyniszczonego nadmierną biedą, pracą oraz podatkami. Zamierzał wprowadzić jeden dzień wypoczynku w tygodniu oraz przydzielić na własność każdej chłopskiej rodzinie kawałek ziemi. Rozumiał, że wolny, zdrowy i wypoczęty lud pracuje wydajniej. Wiedział również, że osłabione państwo stało się łatwym łupem dla innych mocarstw. Postanowił odtworzyć armię egipską i wyruszyć na wojnę, aby wrócić z niej z bogactwami, które polepszą dobrobyt w Egipcie. Zdawał sobie też sprawę z tego, że państwo powinno mieć jednego władcę i nie zamierzał dzielić się rządami z kapłanami. Śmiały plan okazał się jedynie mrzonką w sytuacji, kiedy faraon pozbawiony był środków na utrzymanie dworu i żołnierzy.
Plan reform Ramzesa XIII wykorzystał jego następca, Herhor. Wprowadził w życie zamiary poprzednika w taki sposób, że lud błogosławił go i widział w nim wspaniałego władcę. W ciągu kilku miesięcy uspokoił bunty pospólstwa i wprowadził siódmy dzień odpoczynku. Ukrócił władzę kapłanów, spłacił długi skarbca królewskiego i zawarł traktat z Asyrią, nie oddając jej Fenicji. Poprawił również sytuację cudzoziemców. W Egipcie zapanował dobrobyt, a Herhor bez przeszkód naruszył zasoby Labiryntu.
Dzięki reformom Herhor zyskał pozycję człowieka, który ocalił państwo i odbudował je po klęskach, zadanych przez nieodpowiedzialnego poprzednika. W oczach poddanych był władcą doskonałym, kierującym się rozwagą i dobrem kraju.
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Plan reform Ramzesa XIII i rządy Herhora
Autor: Dorota BlednickaRamzes XIII objął wyniszczone dziedzictwo: tron państwa z pustym skarbcem, zmęczonymi pracą i wynędzniałymi poddanymi oraz kapłanami, którzy pragnęli nieograniczonej władzy. Młody faraon był świadomy kryzysu państwa i dlatego postanowił poprawić sytuację w Egipcie na drodze radykalnych i wszechstronnych reform. Bezpośrednim bodźcem do obmyślenia planu stała się jego sytuacja finansowa i obserwacja życia poddanych oraz świadomość, że państwo utrzymuje zbyt wielu urzędników, którzy bogacą się i kradną podatki.
Aby uchronić państwo przed klęską Ramzes chciał: poprawić obronność kraju, poprawić los ludu i ograniczyć władzę kapłanów.
Ukierunkowany przez Pentuera, pragnął przede wszystkim polepszyć sytuację ludu egipskiego, wyniszczonego nadmierną biedą, pracą oraz podatkami. Zamierzał wprowadzić jeden dzień wypoczynku w tygodniu oraz przydzielić na własność każdej chłopskiej rodzinie kawałek ziemi. Rozumiał, że wolny, zdrowy i wypoczęty lud pracuje wydajniej. Wiedział również, że osłabione państwo stało się łatwym łupem dla innych mocarstw. Postanowił odtworzyć armię egipską i wyruszyć na wojnę, aby wrócić z niej z bogactwami, które polepszą dobrobyt w Egipcie. Zdawał sobie też sprawę z tego, że państwo powinno mieć jednego władcę i nie zamierzał dzielić się rządami z kapłanami. Śmiały plan okazał się jedynie mrzonką w sytuacji, kiedy faraon pozbawiony był środków na utrzymanie dworu i żołnierzy.
Plan reform Ramzesa XIII wykorzystał jego następca, Herhor. Wprowadził w życie zamiary poprzednika w taki sposób, że lud błogosławił go i widział w nim wspaniałego władcę. W ciągu kilku miesięcy uspokoił bunty pospólstwa i wprowadził siódmy dzień odpoczynku. Ukrócił władzę kapłanów, spłacił długi skarbca królewskiego i zawarł traktat z Asyrią, nie oddając jej Fenicji. Poprawił również sytuację cudzoziemców. W Egipcie zapanował dobrobyt, a Herhor bez przeszkód naruszył zasoby Labiryntu.
Dzięki reformom Herhor zyskał pozycję człowieka, który ocalił państwo i odbudował je po klęskach, zadanych przez nieodpowiedzialnego poprzednika. W oczach poddanych był władcą doskonałym, kierującym się rozwagą i dobrem kraju.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies