Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Po chwili Dagon opuścił Sarę i im dalej odpływał od folwarku, tym większą czuł nienawiść. W końcu odwrócił się ku domowi Żydówki i zaczął ją przeklinać, wypowiadając zaklęcia, pod wpływem których woda wokół czółna zmętniała i zafalowała.
Od tamtej pory bankier nie pokazywał się w domu faraona. Pewnego dnia, kiedy książę przyszedł do swojej sypialni, zastał tam szesnastoletnią tancerkę fenicką, przysłaną przez Dagona, by przegnała gniew Ramzesa. Dziewczyna zaczęła tańczyć wokół następcy tronu, w końcu usiadła u jego stóp i zapytała, czy nadal jest zły. Ramzes chciał ją pocałować w usta, lecz zaprotestowała, tłumacząc, że jest kapłanką bogini Astoreth, której przysięgała zachować czystość. Książę zapytał jej, jak ma na imię. Odparła, że Pieszczota.
Następca tronu nie żałował, że dziewczyna odeszła, nie wyjawiając, gdzie mieszka. Porównał ją do Sary i stwierdził, że kochanka jest spokojniejsza i ładniejsza od tancerki. Od spotkania z kapłanką nie gniewał się już na Dagona. Sytuację załagodziło również to, że podczas wizyty w folwarku zjawili się chłopi, dziękując za opiekę i zapewniając, że bankier nie zmusza ich do płacenia nowych podatków. Tak działo się jedynie w Memfis, lecz w innych folwarkach dzierżawca odbierał straty, które ponosił.
Rozdział czternasty
Ramzes XII wyjeżdża do Teb. Herhor zostaje namiestnikiem na czas nieobecności władcy. Obrażony książę przenosi się do folwarku Sary. Dowiaduje się o pogłoskach na jego temat, krążących wśród ludu. Obawia się, że może zostać okrzyknięty zdrajcą. Rozmawiając z Sarą, zdaje sobie sprawę, że w jego folwarku pracują sami Żydzi.
W miesiącu Choiak (połowa września – połowa października) wody Nilu osiągnęły najwyższy punkt przypływu i zaczęły stopniowo opadać. W tym czasie Ramzes XII udał się wraz ze świtą do Teb, by podziękować bogom za przypływ. Faraon pożegnał syna, lecz zarządzanie sprawami państwowymi na czas nieobecności powierzył Herhorowi. Książę tak bardzo odczuł dowód ojcowskiej nieufności, że przez trzy dni nie wychodził ze swojego pałacu, nic nie jadł tylko płakał. Później przeniósł się do folwarku Sary, aby nie spotykać ministra wojny i rozgniewać matkę, którą obwiniał za swoje nieszczęścia.
Na drugi dzień po przeniesieniu się do domu kochanki, następcę tronu odwiedził Tutmozis. Ramzes zapytał adiutanta, czy został przysłany przez królową Nikotris i dodał, że matka i Herhor pragną pozbawić go Sary, a później władzy, lecz on nie ma zamiaru wyrzekać się czegokolwiek. Ulubieniec tłumaczył mu, że kapłani są nieprzychylnie nastawieni, ponieważ młody książę ma tylko jedną kochankę, w dodatku innej wiary. Książę oznajmił mu, że nigdy nie odda Sary, gdyż właśnie z jej powodu ojciec nie uczynił go namiestnikiem. Tutmozis starał się wyjaśnić, że prawdziwym powodem niełaski, jakiej doznaje następca tronu, są opowieści o księciu, które krążą wśród ludu i żołnierzy. Wojsko szczyciło się tym, że Ramzes zamierzał wyruszyć na wielką wojnę, po której zajdą wielkie zmiany w Egipcie, a chłopstwo śpiewało pieśni o młodym księciu i opowiadało, że następca tronu zniesie podatki. Adiutant opowiedział również o przepowiedni kapłana, który porównał faraona do słońca, a następcę tronu do księżyca, Kapłan wieszczył, że kiedy księżyc stanie przed słońcem, powstanie wielki zamęt na świecie. Ramzes był przerażony i uważał, że w tym wszystkim można dostrzec obłudę kapłanów, gdyż Herhor rządził państwem, każąc faraonowi spędzać czas na modlitwach. Tutmozis uznał, że słowa księcia są bluźnierstwem i opuścił folwark. W łódce myślał o sytuacji następcy tronu, jego upodobaniach do żołnierskiego, skromnego życia.„Faraon” - TOM I – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaPo chwili Dagon opuścił Sarę i im dalej odpływał od folwarku, tym większą czuł nienawiść. W końcu odwrócił się ku domowi Żydówki i zaczął ją przeklinać, wypowiadając zaklęcia, pod wpływem których woda wokół czółna zmętniała i zafalowała.
Od tamtej pory bankier nie pokazywał się w domu faraona. Pewnego dnia, kiedy książę przyszedł do swojej sypialni, zastał tam szesnastoletnią tancerkę fenicką, przysłaną przez Dagona, by przegnała gniew Ramzesa. Dziewczyna zaczęła tańczyć wokół następcy tronu, w końcu usiadła u jego stóp i zapytała, czy nadal jest zły. Ramzes chciał ją pocałować w usta, lecz zaprotestowała, tłumacząc, że jest kapłanką bogini Astoreth, której przysięgała zachować czystość. Książę zapytał jej, jak ma na imię. Odparła, że Pieszczota.
Następca tronu nie żałował, że dziewczyna odeszła, nie wyjawiając, gdzie mieszka. Porównał ją do Sary i stwierdził, że kochanka jest spokojniejsza i ładniejsza od tancerki. Od spotkania z kapłanką nie gniewał się już na Dagona. Sytuację załagodziło również to, że podczas wizyty w folwarku zjawili się chłopi, dziękując za opiekę i zapewniając, że bankier nie zmusza ich do płacenia nowych podatków. Tak działo się jedynie w Memfis, lecz w innych folwarkach dzierżawca odbierał straty, które ponosił.
Rozdział czternasty
Ramzes XII wyjeżdża do Teb. Herhor zostaje namiestnikiem na czas nieobecności władcy. Obrażony książę przenosi się do folwarku Sary. Dowiaduje się o pogłoskach na jego temat, krążących wśród ludu. Obawia się, że może zostać okrzyknięty zdrajcą. Rozmawiając z Sarą, zdaje sobie sprawę, że w jego folwarku pracują sami Żydzi.
W miesiącu Choiak (połowa września – połowa października) wody Nilu osiągnęły najwyższy punkt przypływu i zaczęły stopniowo opadać. W tym czasie Ramzes XII udał się wraz ze świtą do Teb, by podziękować bogom za przypływ. Faraon pożegnał syna, lecz zarządzanie sprawami państwowymi na czas nieobecności powierzył Herhorowi. Książę tak bardzo odczuł dowód ojcowskiej nieufności, że przez trzy dni nie wychodził ze swojego pałacu, nic nie jadł tylko płakał. Później przeniósł się do folwarku Sary, aby nie spotykać ministra wojny i rozgniewać matkę, którą obwiniał za swoje nieszczęścia.
Po odejściu adiutanta, Ramzes odczuł trwogę. Zdawał sobie sprawę, że są kapłani, którzy poszczą przez wiele miesięcy, ale też są i tacy, którzy oszukują ludzi i nie wierzą w duchy. Rozumiał także, że ojciec, uważany przez pospólstwo za boga, jest takim samym człowiekiem, jak inni, a nawet bardziej schorowanym i ograniczanym przez kapłanów. Miał świadomość, że nie ma prawa oceniać pobożności faraona. W Egipcie bowiem wybaczano wiele, lecz nie zapominano zdrad tajemnic kapłańskich i zdrady faraona. On znalazł się w sytuacji, kiedy jako następca tronu został wyniesiony na piedestał przez tłum nędzarzy i buntowników, co można było uznać za zdradę żyjącego faraona i najważniejszych ustaw państwowych. Musiał uważać, by nie okrzyknięto go zdrajcą i buntownikiem.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37
Szybki test:
Erpatre martwiło, że w folwarku Sary mieszkają sami:a) Grecy
b) Murzyni
c) Fenicjanie
d) Żydzi
Rozwiązanie
Największa słabość Ramzesa to:
a) kobiety
b) pieniądze
c) władza
d) sława
Rozwiązanie
Kto poinformował księcia, że Herhor, Mefres i Pentuer zawarli układ z delegatem Asyrii?
a) Hiram
b) Tutmozis
c) Dagon
d) Lykon
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies