Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Beroes oznajmił Mefresowi, że stan kapłański w Egipcie jest zagrożony, a mądrość zaniedbana. Wielu kapłanów zeszło na drogę kłamstwa i prostymi sztuczkami oszukuje naiwnych ludzi. Kolegium babilońskie, aby ratować kapłaństwo egipskie zdecydowało, że Beroes pozostanie przez kilka lat w Egipcie. Następnie Chaldejczyk odezwał się do Herhora. Oświadczył mu, że dla Egiptu nadchodzą ciężkie lata, ponieważ zaniedbano święte tajemnice kapłańskie. Ostrzegł przed wojną z Asyrią, która pokona Egipcjan.
Słowa Beroesa przeraziły kapłanów. Mefres prosił go, by wskazał im, jak mogą uniknąć zagłady kraju. Chaldejczyk rzekł, że muszą przez dziesięć lat utrzymać pokój z Asyrią i zawrzeć przymierze, na mocy którego Asyria odda Egiptowi część Izraela i część kraju Edom. Radził także, by Egipt na razie zrezygnował na rzecz Asyrii z Fenicji. Zapewnił, że najbogatsi Fenicjanie przeniosą się z dobytkiem do Egiptu. Herhor zapytał, co stanie się z flotą Egiptu, jeśli Asyria osiedli się w Fenicji i zabierze statki. Beroes wyjaśnił, że w takiej sytuacji Egipcjanie zaczną budować własne statki i wkrótce będą mogli rozwinąć handel na zachodzie. Potem dodał, że przekazał jedynie rady kolegium babilońskiego, a kapłani sami zdecydują, co robić dalej.
Pentuer zapytał Chaldejczyka, jakie klęski wewnętrzne grożą państwu. Beroes odpowiedział, że jako kapłani powinni w tym najlepiej się orientować. Herhor zgodził się na traktat z Asyrią. Chaldejczyk nakazał, by powiadomili kolegium w Babilonie o tej decyzji, a natychmiast do Egiptu zostanie przysłane poselstwo od króla Assara. Pentuer uważał, że należy również ulżyć nędzy ludu, ponieważ robotnicy buntują się przeciwko pracy, za którą nie otrzymują zapłaty, a rolnicy pracują ponad siły. Herhor kazał zamilknąć Pentuerowi, mówiąc, że teraz najważniejszy jest pokój z Asyrią i uciszenie osób, które pragną wojny, licząc na szybkie wzbogacenie się.
Spotkanie zakończyło się. Uczestnicy złożyli przed ołtarzem przysięgę milczenia. Piwnicę ponownie wypełniła dziwna atmosfera i ukazały się tajemnicze istoty, co zaskoczyło Egipcjan. Niespodziewanie dla wszystkich Beroes wzniósł się w powietrze.
O godzinie ósmej rano Phut wrócił do fenickiego zajazdu, gdzie w pokoju czekał na niego odnaleziony dobytek. W kilka minut po nim u Asarhadona zjawił się zaufany sługa, aby opowiedzieć mu o nocnych zajściach. Według jego słów gość udał się do świątyni Seta. Gospodarz domyślił się, że Phut jest chaldejskim kapłanem. Jakiś czas później przyszedł kolejny sługa, który stał pod domem kapłanki i widział, że Phut do rana zabawiał się z tancerkami, pijąc i hałasując. Asarhadon był zaskoczony tą opowieścią. Postanowił zawiadomić o wszystkim starszych gminy fenickiej. Po powrocie do zajazdu wezwał dziesiętnika policji i oznajmił mu, że mieszkający u niego Phut może być niebezpiecznym człowiekiem, po czym kazał Chaldejczykowi opuścić karczmę. Przybysz oświadczył, że wieczorem odpływa do Teb.„Faraon” - TOM I – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaBeroes oznajmił Mefresowi, że stan kapłański w Egipcie jest zagrożony, a mądrość zaniedbana. Wielu kapłanów zeszło na drogę kłamstwa i prostymi sztuczkami oszukuje naiwnych ludzi. Kolegium babilońskie, aby ratować kapłaństwo egipskie zdecydowało, że Beroes pozostanie przez kilka lat w Egipcie. Następnie Chaldejczyk odezwał się do Herhora. Oświadczył mu, że dla Egiptu nadchodzą ciężkie lata, ponieważ zaniedbano święte tajemnice kapłańskie. Ostrzegł przed wojną z Asyrią, która pokona Egipcjan.
Słowa Beroesa przeraziły kapłanów. Mefres prosił go, by wskazał im, jak mogą uniknąć zagłady kraju. Chaldejczyk rzekł, że muszą przez dziesięć lat utrzymać pokój z Asyrią i zawrzeć przymierze, na mocy którego Asyria odda Egiptowi część Izraela i część kraju Edom. Radził także, by Egipt na razie zrezygnował na rzecz Asyrii z Fenicji. Zapewnił, że najbogatsi Fenicjanie przeniosą się z dobytkiem do Egiptu. Herhor zapytał, co stanie się z flotą Egiptu, jeśli Asyria osiedli się w Fenicji i zabierze statki. Beroes wyjaśnił, że w takiej sytuacji Egipcjanie zaczną budować własne statki i wkrótce będą mogli rozwinąć handel na zachodzie. Potem dodał, że przekazał jedynie rady kolegium babilońskiego, a kapłani sami zdecydują, co robić dalej.
Pentuer zapytał Chaldejczyka, jakie klęski wewnętrzne grożą państwu. Beroes odpowiedział, że jako kapłani powinni w tym najlepiej się orientować. Herhor zgodził się na traktat z Asyrią. Chaldejczyk nakazał, by powiadomili kolegium w Babilonie o tej decyzji, a natychmiast do Egiptu zostanie przysłane poselstwo od króla Assara. Pentuer uważał, że należy również ulżyć nędzy ludu, ponieważ robotnicy buntują się przeciwko pracy, za którą nie otrzymują zapłaty, a rolnicy pracują ponad siły. Herhor kazał zamilknąć Pentuerowi, mówiąc, że teraz najważniejszy jest pokój z Asyrią i uciszenie osób, które pragną wojny, licząc na szybkie wzbogacenie się.
Spotkanie zakończyło się. Uczestnicy złożyli przed ołtarzem przysięgę milczenia. Piwnicę ponownie wypełniła dziwna atmosfera i ukazały się tajemnicze istoty, co zaskoczyło Egipcjan. Niespodziewanie dla wszystkich Beroes wzniósł się w powietrze.
Rozdział dwudziesty pierwszy
Ramzes wyrusza w podróż. Witający następcę tronu lud zmuszany jest do zbierania się na brzegach Nilu. Nomarcha nomesu Aa pokazuje mu prowincję. Wyjaśnia, że państwo ubożeje, gdyż pustynia zabiera żyzne grunty.
Podróż Ramzesa rozpoczęła się w miesiącu Famenut (koniec grudnia – początek stycznia). Odprowadzony przez kapłanów i urzędników oraz tłumy ludu na statek, książę puścił Memfis. W podróży mieli mu towarzyszyć arcykapłan Mefres i święty ojciec Mentezufis, którzy upoważnieni zostali, do pomocy młodemu następcy w pełnieniu władzy. Za statkiem księcia płynęły inne okręty, zajmowane przez kapłanów, dworzan i urzędników. Przed namiestnikiem płynął statek Otoesa, nomarchy prowincji Aa sąsiadującej ze stolicą.
Kiedy statek księcia odbił od brzegu, tłumy zaczęły tak głośno wiwatować, że następca tronu musiał wyjść z namiotu i ukazać się poddanym. Przed łodzią pływały czółna, z których ludzie rzucali kwiaty. Niektórzy skakali do wody i płynęli za barką następcy tronu. Ramzes poczuł dumę, że jest witany jak ojciec. Upajał się krzykiem poddanych. Niespodziewanie zauważył, że w dalszych szeregach ludu widać było kije, które spadały na plecy chłopów. Nomarcha wyjaśnił mu, że zapewne policja schwytała bandę złodziei i wymierza im karę. Następca przeszedł na tył statku i ujrzał, że brzegi Nilu są już puste, czółna zniknęły, a ludzie wrócili do żurawi. Zaskoczony, że uroczystość tak szybko się skończyła, spochmurniał i poczuł pogardę do tłumu, który tak szybko przeszedł od wielkiej radości do codziennej pracy.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37
Szybki test:
Sarę przed ukamienowaniem ratuje tajemniczy kapłan odziany w skórę:a) tygrysa
b) pantery
c) wielbłąda
d) lwa
Rozwiązanie
Syn Sary I Ramzesa to:
a) Mojżesz
b) Izaak
c) Jakub
d) Dawid
Rozwiązanie
Największa słabość Ramzesa to:
a) sława
b) władza
c) pieniądze
d) kobiety
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies