Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Rozpoczęła się uroczystość. Z budynków wybiegły na dziedziniec tancerki i kapłani z posągiem bogini Hator. Po procesji wystąpił Pentuer i ogłosił, że z woli faraona kapłani mają wtajemniczyć erpatre w szczegóły życia państwa egipskiego, które znane są bogom, rządcom kraju i świątyniom. Potem zwrócił się bezpośrednio do następcy, mówiąc, że od kilku miesięcy szuka odpowiedzi na pytanie: dlaczego zmniejszyły się i nadal zmniejszają dochody faraona. Nie znalazł odpowiedzi u nomarchów, wielkich pisarzy, aż w końcu zwrócił się ku bogom, którzy wysłuchali jego modlitw i próśb. Zgodnie z wolą bogów książę miał ujrzeć, czym był Egipt czterysta lat temu, za panowania dynastii dziewiętnastej i czym jest obecnie.
Pentuer rozpoczął opowieść. Za czasów panowania pierwszego faraona dynastii dziewiętnastej Ramzes I miał dochody rzędu stu trzydziestu tysięcy talentów. Dziś faraon Ramzes XII ma roczny dochód w wysokości dziewięćdziesięciu ośmiu tysięcy talentów. Lecz nie tylko dochody faraona się zmniejszyły. Ramess I miał wojska liczące sto osiemdziesiąt tysięcy ludzi. Mówiąc to, kapłan wskazał na prostokąt czerwonej barwy, który leżał na dziedzińcu i wyjaśnił, że wówczas wojsko składało się wyłącznie z Egipcjan. Dziś władca ma zaledwie sto dwadzieścia tysięcy żołnierzy, którzy w dużej mierze są najemnikami z obcych krajów. Tu kapłan wskazał na mniejszy prostokąt, składający się z pasków o różnej barwie, dodając, że najemnicy kosztują więcej niż wojska egipskie. Mefres uznał, że należy jak najszybciej znieść obce pułki, co będzie musiał uczynić książę, kiedy obejmie tron po ojcu. Ramzes zamyślił się, pamiętając, że najemne wojska są lepiej wyszkolone niż pułki egipskie.
Pentuer kontynuował swoją opowieść, mówiąc, że poznali już dwa nieszczęścia Egiptu: zmniejszający się dochód władcy i mniejsza liczebnie armia. Po tych słowach wskazał pas ziemi usypany na kształt Nilu. Kapłan opowiadał, że w początkach dynastii dziewiętnastej cały Egipt obejmował pięćset tysięcy miar ziemi, a na każdej miarze żyło szesnastu ludzi. Przez czterysta lat do czasów Ramzesa XII z każdym pokoleniem pustynia zabierała część pól uprawnych. W tym momencie, na znak Pentuera, pojawili się kapłani, którzy zaczęli zasypywać piaskiem murawę wokół symbolu rzeki. Wielki mędrzec mówił dalej, że dzieje się tak, bowiem zabrakło ludzi, którzy by za pomocą pługa i wiader z wodą walczyli z pustynią. Chłopi zamiast pracować na roli, służyli wojsku jako tragarze podczas wojen i ginęli w drodze. W czasach Ramzesa I Egipt posiadał osiem milionów ludności, powiedział kapłan, wskazując na osiem kwadratów, ułożonych z czerwonej fasoli. Natomiast teraz liczy zaledwie sześć milionów ludzi, z czego część to cudzoziemcy – tu Pentuer wskazał na sześć kwadratów usypanych z kolorowych ziaren.
Kapłani z podziwem wysłuchali przemowy wielkiego pisarza, który na koniec dodał, że główną przyczyną zmniejszenia się dochodów faraona jest zmniejszenie się liczebności mieszkańców Egiptu. Książę wysłuchał mędrca z uwagą i odszedł milczący.„Faraon” - TOM I – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaRozpoczęła się uroczystość. Z budynków wybiegły na dziedziniec tancerki i kapłani z posągiem bogini Hator. Po procesji wystąpił Pentuer i ogłosił, że z woli faraona kapłani mają wtajemniczyć erpatre w szczegóły życia państwa egipskiego, które znane są bogom, rządcom kraju i świątyniom. Potem zwrócił się bezpośrednio do następcy, mówiąc, że od kilku miesięcy szuka odpowiedzi na pytanie: dlaczego zmniejszyły się i nadal zmniejszają dochody faraona. Nie znalazł odpowiedzi u nomarchów, wielkich pisarzy, aż w końcu zwrócił się ku bogom, którzy wysłuchali jego modlitw i próśb. Zgodnie z wolą bogów książę miał ujrzeć, czym był Egipt czterysta lat temu, za panowania dynastii dziewiętnastej i czym jest obecnie.
Pentuer rozpoczął opowieść. Za czasów panowania pierwszego faraona dynastii dziewiętnastej Ramzes I miał dochody rzędu stu trzydziestu tysięcy talentów. Dziś faraon Ramzes XII ma roczny dochód w wysokości dziewięćdziesięciu ośmiu tysięcy talentów. Lecz nie tylko dochody faraona się zmniejszyły. Ramess I miał wojska liczące sto osiemdziesiąt tysięcy ludzi. Mówiąc to, kapłan wskazał na prostokąt czerwonej barwy, który leżał na dziedzińcu i wyjaśnił, że wówczas wojsko składało się wyłącznie z Egipcjan. Dziś władca ma zaledwie sto dwadzieścia tysięcy żołnierzy, którzy w dużej mierze są najemnikami z obcych krajów. Tu kapłan wskazał na mniejszy prostokąt, składający się z pasków o różnej barwie, dodając, że najemnicy kosztują więcej niż wojska egipskie. Mefres uznał, że należy jak najszybciej znieść obce pułki, co będzie musiał uczynić książę, kiedy obejmie tron po ojcu. Ramzes zamyślił się, pamiętając, że najemne wojska są lepiej wyszkolone niż pułki egipskie.
Pentuer kontynuował swoją opowieść, mówiąc, że poznali już dwa nieszczęścia Egiptu: zmniejszający się dochód władcy i mniejsza liczebnie armia. Po tych słowach wskazał pas ziemi usypany na kształt Nilu. Kapłan opowiadał, że w początkach dynastii dziewiętnastej cały Egipt obejmował pięćset tysięcy miar ziemi, a na każdej miarze żyło szesnastu ludzi. Przez czterysta lat do czasów Ramzesa XII z każdym pokoleniem pustynia zabierała część pól uprawnych. W tym momencie, na znak Pentuera, pojawili się kapłani, którzy zaczęli zasypywać piaskiem murawę wokół symbolu rzeki. Wielki mędrzec mówił dalej, że dzieje się tak, bowiem zabrakło ludzi, którzy by za pomocą pługa i wiader z wodą walczyli z pustynią. Chłopi zamiast pracować na roli, służyli wojsku jako tragarze podczas wojen i ginęli w drodze. W czasach Ramzesa I Egipt posiadał osiem milionów ludności, powiedział kapłan, wskazując na osiem kwadratów, ułożonych z czerwonej fasoli. Natomiast teraz liczy zaledwie sześć milionów ludzi, z czego część to cudzoziemcy – tu Pentuer wskazał na sześć kwadratów usypanych z kolorowych ziaren.
Rozdział dwudziesty ósmy
Pentuer opowiada o niedoli ludu egipskiego. Przyczynę ubożenia widzi w biedzie i wyzysku ludu, cudzoziemcach, którzy w zamian za pożyczki odbierają wysoki procent. Ramzes dochodzi do wniosku, że wojna wzbogaciłaby Egipt.
Wieczorem następca tronu i kapłani ponownie zebrali się na dziedzińcu świątyni. Po procesji Pentuer zaczął przemawiać do zgromadzonych. Wyjaśnił, że przedstawione wcześniej powody zmniejszenia się wpływów do skarbca władcy są jedynie początkiem klęski państwa. Pozornie bowiem faraon ma dziewięćdziesiąt osiem tysięcy talentów rocznie, ale nie wszystko wpływa do skarbca. Wspomniał o odkryciach, jakich dokonał Herhor w powiecie Zajęczym. Za czasów Ramzesa I mieszkało tam dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy płacili trzysta pięćdziesiąt talentów rocznie. Dziś mieszka tam piętnaście tysięcy osób, którzy płacą dwieście siedemdziesiąt talentów podatku. Dzieje się tak, dlatego, że w początkach dynastii dziewiętnastej było w tym okręgu około stu urzędników, a obecnie jest ich przeszło dwustu. Ramzes XII płaci ze swojego skarbca urzędnikom rocznie dwadzieścia cztery tysiące talentów. Pentuer zwrócił się do księcia, mówiąc, że teraz wyjaśni mu, jak wygląda życie prostego ludu i urzędników teraz, a jak żyli dawniej.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37
Szybki test:
Ludzie oskarżali Sarę o:a) zdradę narodu żydowskiego
b) cudzołóstwo
c) uwiedzenie młodego faraona w celach majątkowych
d) opóźnienie się przypływu Nilu nieurodzaj
Rozwiązanie
Ulubieńcem następcy faraona był:
a) Tutmozis
b) Pentuer
c) Nitager
d) Herhor
Rozwiązanie
W lutym opadający Nil przybiera barwę:
a) żółtą
b) szarą
c) zieloną
d) niebieską
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies