Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Zebrani stanęli przed żywym obrazem, który składał się z trzech kondygnacji: na dole stali rolnicy, wyżej – urzędnicy a najwyżej znajdował się złoty tron faraona. Pentuer opowiedział, że za czasów początków dynastii dziewiętnastej rolnicy mieli motyki i łopaty z brązu, a ich pługi ciągnął wół lub osioł. Żyli dostatnio, dzieci uczyły się, a żony zajmowały się domem. Urzędnicy ubierali się skromniej i żywili się podobnie jak chłopi. Na znak kapłana obraz ożył i chłopi zaczęli podawać kosze ze zbiorami urzędnikom, ci zostawiali sobie niewielką część, a resztę stawiali obok tronu.
Pentuer odsłonił kolejny żywy obraz. Mówił, że dzisiejsi chłopi są wychudzeni i nadzy, mają plecy poranione uderzeniami kija. Ich żony ciągną pługi, a dzieci częściej umierają z głodu lub są sprzedawane Fenicjanom. Motyka chłopa jest drewniana i szybciej się psuje. Urzędnicy są bogato ubrani, podróżują konno lub w lektykach. Ponownie na znak kapłana obraz ożył i chłopi zaczęli oddawać zbiory urzędnikom, którzy zostawili sobie większość rzeczy, a niewiele stawiali obok tronu. Pentuer wyjaśnił, że to obraz dzisiejszego Egiptu, gdzie chłop żyje w nędzy, urzędnik jest bogaczem, a skarb faraona nie jest tak pełny jak dawniej. W tym momencie pojawiły się jakieś ręce, które zaczęły zabierać rzeczy spod tronu faraona, a potem chwytały chłopów. Kapłan powiedział, że te ręce symbolizują cudzoziemców, którzy zagarniają część pieniędzy faraona i urzędników jako procenty za udzielone pożyczki.
Zgromadzeni stanęli następnie przed wystawą przemysłową. Pentuer wyjaśnił, że zebrane rzeczy wyrabiano dawniej w Egipcie za czasów Ramzesa I. Dziś wszystkie te przedmioty, dużo gorszej jakości, przywożą do kraju cudzoziemcy, którzy za pożyczki biorą w dzierżawę ziemię i wykorzystują chłopów jak niewolników. Kapłan pokazał w dłoni bryłkę złota, wartą jeden talent. Oświadczył, że za taki kawałek złota, Fenicjanin ma władzę nad ludźmi, pozbawiając faraona dochodów z majątków. Wspomniał, że coraz częściej wybuchają bunty chłopów, którzy nie mogą już dłużej znosić pracy ponad siły, głodu i kar. To właśnie handel z cudzoziemcami niszczy coraz bardziej Egipt.
Po tych słowach kapłan zwrócił się ponownie do księcia i powiedział, że wszystko, co niszczy kraj może przyczynić się do upadku państwa. Ma jednak nadzieję, że bogowie ześlą władcę, który zatrzyma proces upadku Egiptu i odbuduje państwo. Dodał, że skarbiec faraona będzie pełen dopiero wtedy, kiedy będą zadowoleni ludzie. Prosił go, by jako władca zapewnił Egiptowi spokój, a ludowi dobrobyt i żeby nie zapominał, że Fenicjanie są niczym jadowita żmija, która wysysa krew z ludu, zagarnia majątki nomarchów i faraona. „Faraon” - TOM I – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaZebrani stanęli przed żywym obrazem, który składał się z trzech kondygnacji: na dole stali rolnicy, wyżej – urzędnicy a najwyżej znajdował się złoty tron faraona. Pentuer opowiedział, że za czasów początków dynastii dziewiętnastej rolnicy mieli motyki i łopaty z brązu, a ich pługi ciągnął wół lub osioł. Żyli dostatnio, dzieci uczyły się, a żony zajmowały się domem. Urzędnicy ubierali się skromniej i żywili się podobnie jak chłopi. Na znak kapłana obraz ożył i chłopi zaczęli podawać kosze ze zbiorami urzędnikom, ci zostawiali sobie niewielką część, a resztę stawiali obok tronu.
Pentuer odsłonił kolejny żywy obraz. Mówił, że dzisiejsi chłopi są wychudzeni i nadzy, mają plecy poranione uderzeniami kija. Ich żony ciągną pługi, a dzieci częściej umierają z głodu lub są sprzedawane Fenicjanom. Motyka chłopa jest drewniana i szybciej się psuje. Urzędnicy są bogato ubrani, podróżują konno lub w lektykach. Ponownie na znak kapłana obraz ożył i chłopi zaczęli oddawać zbiory urzędnikom, którzy zostawili sobie większość rzeczy, a niewiele stawiali obok tronu. Pentuer wyjaśnił, że to obraz dzisiejszego Egiptu, gdzie chłop żyje w nędzy, urzędnik jest bogaczem, a skarb faraona nie jest tak pełny jak dawniej. W tym momencie pojawiły się jakieś ręce, które zaczęły zabierać rzeczy spod tronu faraona, a potem chwytały chłopów. Kapłan powiedział, że te ręce symbolizują cudzoziemców, którzy zagarniają część pieniędzy faraona i urzędników jako procenty za udzielone pożyczki.
Zgromadzeni stanęli następnie przed wystawą przemysłową. Pentuer wyjaśnił, że zebrane rzeczy wyrabiano dawniej w Egipcie za czasów Ramzesa I. Dziś wszystkie te przedmioty, dużo gorszej jakości, przywożą do kraju cudzoziemcy, którzy za pożyczki biorą w dzierżawę ziemię i wykorzystują chłopów jak niewolników. Kapłan pokazał w dłoni bryłkę złota, wartą jeden talent. Oświadczył, że za taki kawałek złota, Fenicjanin ma władzę nad ludźmi, pozbawiając faraona dochodów z majątków. Wspomniał, że coraz częściej wybuchają bunty chłopów, którzy nie mogą już dłużej znosić pracy ponad siły, głodu i kar. To właśnie handel z cudzoziemcami niszczy coraz bardziej Egipt.
Wzruszony Ramzes przytulił głowę kapłana do swojej piersi.
Nazajutrz Pentuer o wschodzie słońca opuścił świątynię i udał się do Memfis. Książę natomiast przez kilka dni z nikim nie rozmawiał, zastanawiając się nad tym, co pokazał mu wielki kapłan. Szczególnie przerażało go to, czego dowiedział się o Fenicjanach, ponieważ sam zaciągnął pożyczkę u Dagona i oddał mu w dzierżawę część swoich folwarków. Co więcej, widział w jaki sposób bankier wydzierał podatki od chłopów. Zrozumiał również, jak wiele dla państwa znaczą ludzie i ziemia. Zastanawiał się, skąd wziąć ludzi, którzy walczyliby z pustynnymi piaskami i odzyskali utracone grunty. Przypomniał sobie, że pewnego dnia widział niewolników, prowadzonych przez generała Nitagera i że byli to ludzie zdrowi i silni. W jego głowie zrodził się plan szybkiego pozyskania rąk do pracy – wystarczyło wkroczyć do Azji i chwytać niewolników, którzy pracowaliby dla chłopów egipskich. Potem jednak wspomniał słowa Pentuera, który mówił, że jedną z przyczyn klęsk Egiptu były wojny. Zaczynał wątpić w słuszność swojego pomysłu, kiedy zdarzyło się coś, co podważyło wiarygodność kapłanów.
Pewnego dnia poszedł z jednym z lekarzy do biblioteki. Droga wiodła przez korytarz, w którym widział wcześniej jak lano smołę na człowieka w lochu. Lekarz wyjaśnił mu, że ów człowiek był najemnikiem, który za opłatę udawał męczennika podczas uroczystości. To obudziło na nowo nieufność Ramzesa do kapłanów i zaczął się zastanawiać, czy przedstawienie Pentuera mogło być wiarygodne. Podejrzewał, że oszukano go, a uroczystość miała na celu odciągnięcie jego myśli o wojnie, której nie chciał ani Herhor, ani Mefres.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37
Szybki test:
Rodowici Egipcjanie mieli skórę barwy:a) mahoniowej
b) złotej
c) pszenicznej
d) miedzianej
Rozwiązanie
W nomesie Hak Ramzes wysłuchuje raportu o prowadzeniu prowincji. Nomarcha za zubożenie Egiptu obwinia:
a) cudzoziemców
b) słabość armii
c) złe zarządzanie niewolnikami
d) niechęć ludzi do kapłanów
Rozwiązanie
Sargon upokarza Ramzesa, pokonując na igrzyskach w świątyni Astoreth:
a) krokodyla
b) lwa
c) panterę
d) byka
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies