Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Rozdział trzydziesty
Hiram informuje Ramzesa o tajnym układzie, jaki zawarli arcykapłanowie z Beroesem. Ramzes uważa, że to haniebne rozwiązanie dla Egiptu. Rozumie, że odsunięto go od ojca i z pałacu królewskiego, żeby o niczym nie widział.
Następnego dnia do pałacu księcia przybył Hiram. Oznajmił Ramzesowi, że w ciągu kilku dni zdobędzie dla niego potrzebne pieniądze, lecz zastanawiał się, po co młodemu następcy taka gotówka, skoro jego państwu należy się sto tysięcy talentów zaległych danin od ludów azjatyckich. Hiram zapytał, czy wie, że Fenicjanie przygotowują się do opuszczenia kraju, ponieważ grozi im dostanie się pod władzę Asyrii. Poinformował księcia, że Herhor, Mefres i Pentuer zawarli układ z delegatem Asyrii, na mocy którego miało dojść do traktatu między Asyrią a Egiptem. Następca tronu był oburzony, lecz nie chciał uwierzyć, że został w ten sposób zlekceważony przez kapłanów. Hiram mówił, że do Pi-Bast ma przyjechać Sargon, aby zawrzeć układ z faraonem. Tłumaczył, że w ten sposób Egipt straci należne mu podatki i sugerował, że kapłani chcą znieść władzę faraona w Egipcie, do czego dążą od czasów dziada księcia. Przekonywał, że wojna z Asyrią przyniosłaby państwu egipskiemu niewymierne korzyści i ogromny majątek. Jeśli zabraknie Fenicjan, władca będzie zmuszony zaciągać pożyczki od kapłanów, co, w ciągu dziesięciu lat, przyczyni się do utraty jego własności. Ramzes był wzburzony słowami Fenicjanina. Obawiał się, że Egipt, oddając Asyrii Fenicję po roku dostałby się w niewolę. Zarzucił jednak Hiramowi kłamstwo. Hiram przysięgał, że był ktoś, kto podsłuchiwał rozmowę kapłanów z Beroesem, a potem opowiedział mu o wszystkim. Ramzes odparł, że kapłani nie zrobiliby czegoś takiego, bojąc się zemsty bogów. On także poczuł na sobie rękę boga i słyszał jego głos w świątyni Hator. Hiram stwierdził, że młody książę jest niedoświadczony i kazał mu przyjść w nocy do świątyni Astoreth, by przekonał się, w jaki sposób kapłani go okłamali.
Następca tronu zrozumiał, że kapłani dążą do objęcia władzy w Egipcie. Wiedział, że większa część kraju należy do świątyń. Odżyła w nim dawna niechęć do kapłanów, osłabiona nieco pogodzeniem się z Herhorem, który wpłynął na faraona, by ten uczynił Ramzesa namiestnikiem i powierzył mu korpus Menfi. Czuł się oszukany i upokorzony, ponieważ nie wiedział nic o poselstwie z Asyrii i propozycjach traktatu. Przekonał się, że Mefres i Pentuer chcieli wpłynąć na jego decyzję, twierdząc, że Egipt musi unikać wojny. Odkrył także, że tylko wojna pozwoli Egiptowi podźwignąć się i zapewni dobrobyt. Przez chwilę pomyślał, że Egipt może zostać pokonany przez Asyrię, lecz doszedł do wniosku, że faraona prowadzą bogowie, więc wojna będzie zwycięska dla niego. Zastanawiał się także na tym, co takiego chce pokazać mu Hiram w świątyni Astoreth.
Rozdział trzydziesty pierwszy„Faraon” - TOM I – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaRozdział trzydziesty
Hiram informuje Ramzesa o tajnym układzie, jaki zawarli arcykapłanowie z Beroesem. Ramzes uważa, że to haniebne rozwiązanie dla Egiptu. Rozumie, że odsunięto go od ojca i z pałacu królewskiego, żeby o niczym nie widział.
Następnego dnia do pałacu księcia przybył Hiram. Oznajmił Ramzesowi, że w ciągu kilku dni zdobędzie dla niego potrzebne pieniądze, lecz zastanawiał się, po co młodemu następcy taka gotówka, skoro jego państwu należy się sto tysięcy talentów zaległych danin od ludów azjatyckich. Hiram zapytał, czy wie, że Fenicjanie przygotowują się do opuszczenia kraju, ponieważ grozi im dostanie się pod władzę Asyrii. Poinformował księcia, że Herhor, Mefres i Pentuer zawarli układ z delegatem Asyrii, na mocy którego miało dojść do traktatu między Asyrią a Egiptem. Następca tronu był oburzony, lecz nie chciał uwierzyć, że został w ten sposób zlekceważony przez kapłanów. Hiram mówił, że do Pi-Bast ma przyjechać Sargon, aby zawrzeć układ z faraonem. Tłumaczył, że w ten sposób Egipt straci należne mu podatki i sugerował, że kapłani chcą znieść władzę faraona w Egipcie, do czego dążą od czasów dziada księcia. Przekonywał, że wojna z Asyrią przyniosłaby państwu egipskiemu niewymierne korzyści i ogromny majątek. Jeśli zabraknie Fenicjan, władca będzie zmuszony zaciągać pożyczki od kapłanów, co, w ciągu dziesięciu lat, przyczyni się do utraty jego własności. Ramzes był wzburzony słowami Fenicjanina. Obawiał się, że Egipt, oddając Asyrii Fenicję po roku dostałby się w niewolę. Zarzucił jednak Hiramowi kłamstwo. Hiram przysięgał, że był ktoś, kto podsłuchiwał rozmowę kapłanów z Beroesem, a potem opowiedział mu o wszystkim. Ramzes odparł, że kapłani nie zrobiliby czegoś takiego, bojąc się zemsty bogów. On także poczuł na sobie rękę boga i słyszał jego głos w świątyni Hator. Hiram stwierdził, że młody książę jest niedoświadczony i kazał mu przyjść w nocy do świątyni Astoreth, by przekonał się, w jaki sposób kapłani go okłamali.
Następca tronu zrozumiał, że kapłani dążą do objęcia władzy w Egipcie. Wiedział, że większa część kraju należy do świątyń. Odżyła w nim dawna niechęć do kapłanów, osłabiona nieco pogodzeniem się z Herhorem, który wpłynął na faraona, by ten uczynił Ramzesa namiestnikiem i powierzył mu korpus Menfi. Czuł się oszukany i upokorzony, ponieważ nie wiedział nic o poselstwie z Asyrii i propozycjach traktatu. Przekonał się, że Mefres i Pentuer chcieli wpłynąć na jego decyzję, twierdząc, że Egipt musi unikać wojny. Odkrył także, że tylko wojna pozwoli Egiptowi podźwignąć się i zapewni dobrobyt. Przez chwilę pomyślał, że Egipt może zostać pokonany przez Asyrię, lecz doszedł do wniosku, że faraona prowadzą bogowie, więc wojna będzie zwycięska dla niego. Zastanawiał się także na tym, co takiego chce pokazać mu Hiram w świątyni Astoreth.
Ramzes udaje się do świątyni Astoreth, aby przekonać się, jakie kapłani czynią cuda. W komnacie dostrzega człowieka łudząco podobnego do siebie. Poznaje kapłankę fenicką – Kamę i zakochuje się w niej. Sara rodzi syna.
Hiram dotrzymał słowa danego księciu i w ciągu pięciu dni następca otrzymał obiecane sto talentów. Dwór Ramzesa został hojnie zaopatrzony i znów zaczęto bawić się i ucztować. Książę, widząc radość dworzan, był również zadowolony, choć trapiło go zachowanie kapłanów, którzy nie pokazywali się w pałacu. Tutmozis wyjaśnił mu, że kapłani rozumieją potrzebę zabawy po tak długim pobycie w świątyni i umartwianiu się. Ramzes jest jednak niezadowolony, że kapłani uważają go za człowieka lekkomyślnego. Przestaje wnikać w sprawy nomesu Haku i oddaje się zabawie. Domyśla się, że kapłani nie wiedzą o jego spotkaniach z Hiramem.
Rzeczywiście kapłani nie zdołali przejrzeć planów Ramzesa i wpływu Hirama na młodego księcia. Mefres był przekonany, że następca tronu poważnie myśli o wypędzeniu Fenicjan z Egiptu, a książę i jego dworzanie zaciągają coraz większe długi, by nigdy ich nie spłacić.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37
Szybki test:
Ludzie oskarżali Sarę o:a) zdradę narodu żydowskiego
b) opóźnienie się przypływu Nilu nieurodzaj
c) uwiedzenie młodego faraona w celach majątkowych
d) cudzołóstwo
Rozwiązanie
Kama zapytana przez księcia o imię odparła, że brzmi ono:
a) Pieszczota
b) Rozkosz
c) Niewinność
d) Podniecenie
Rozwiązanie
Stolica państwa faraona to:
a) Memfis
b) Giza
c) Teby
d) Kair
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies