Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Szczęście Ramzesa nie trwało długo, ponieważ jego pobyt w domu Żydówki nie sprzyjał interesom Fenicjan. Pewnego dnia do pałacu księcia przybył Hiram z wielką świtą kupców, otoczony tłumem ubogich Egipcjan, którym chętnie dawał jałmużnę. Fenicjanie zjawili się, aby zaprosić następcę na igrzyska w świątyni Astoreth. Erpatre chętnie zgodził się na udział w uroczystości i przyjął złoty klucz do loży w cyrku.
O czwartej po południu udał się do cyrku z nomarchą i oficerami. Powitany został okrzykami Azjatów i Egipcjan. Po lewej stronie mieściła się loża Hirama, a po prawej – kapłanek i kapłanów. Książę dostrzegł Kamę, która zajęta była rozmową z cudzoziemcem o wspaniałej postawie i szpakowatych włosach. Okazało się, że to Sargon. Ramzes rozgniewał się. Na nowo odżyła w nim nienawiść do Asyryjczyków i zazdrość o dziewczynę.
Na arenie rozpoczęły się widowiska. Książę był jednak znudzony. Tylko raz uważniej spojrzał na przedstawienie. Pojawili się Chaldejczykowie. Najstarszy z nich uśpił młodego chłopca, a pozostali położyli śpiącego na trzech włóczniach, które później usunęli. Chłopiec zawisł w powietrzu, sztywny niczym kłoda. Zjawisko wzbudziło podziw wszystkich.
Potem odbyła się najważniejsza część widowiska – walka byków. Ramzes obserwował przez cały czas rozmawiającą z Sargonem Kamę. Asyryjczyk nie spuszczał z niej wzroku, a kapłanka zachowywała się dość poufale. Książę poczuł w sercu ból. Po raz pierwszy kobieta, której pragnął, okazywała w jego obecności względy innemu mężczyźnie.
Tymczasem na arenę wypuszczono drugiego byka. Niespodziewanie zwierzę zaatakowało włóczniarza, podrzucając go do góry na rogach. Rozjuszony byk nie dawał się ujarzmić. Na trybunach powstał zamęt, kobiety płakały. Nagle z lóż dostojników skoczyli na plac Ramzes z wydobytym mieczem i Sargon z krótką siekierą. Zwierzę pędziło wprost na następcę tronu i zupełnie nieoczekiwanie skierowało się na Asyryjczyka, który natychmiast je powalił.
Publiczność wiwatowała, obsypując zwycięzcę kwiatami. Zaskoczony sytuacją Ramzes stał na arenie. Patrzył, jak Kama rzuca kwiaty Sargonowi. To jeszcze bardziej rozwścieczyło księcia. Najchętniej wbiłby swój miecz w pierś Asyryjczyka, lecz zdołał się opanować i podarował nieprzyjacielowi złoty łańcuch. Upokorzony, opuścił cyrk.
Rozdział trzydziesty czwarty„Faraon” - TOM I – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaSzczęście Ramzesa nie trwało długo, ponieważ jego pobyt w domu Żydówki nie sprzyjał interesom Fenicjan. Pewnego dnia do pałacu księcia przybył Hiram z wielką świtą kupców, otoczony tłumem ubogich Egipcjan, którym chętnie dawał jałmużnę. Fenicjanie zjawili się, aby zaprosić następcę na igrzyska w świątyni Astoreth. Erpatre chętnie zgodził się na udział w uroczystości i przyjął złoty klucz do loży w cyrku.
O czwartej po południu udał się do cyrku z nomarchą i oficerami. Powitany został okrzykami Azjatów i Egipcjan. Po lewej stronie mieściła się loża Hirama, a po prawej – kapłanek i kapłanów. Książę dostrzegł Kamę, która zajęta była rozmową z cudzoziemcem o wspaniałej postawie i szpakowatych włosach. Okazało się, że to Sargon. Ramzes rozgniewał się. Na nowo odżyła w nim nienawiść do Asyryjczyków i zazdrość o dziewczynę.
Na arenie rozpoczęły się widowiska. Książę był jednak znudzony. Tylko raz uważniej spojrzał na przedstawienie. Pojawili się Chaldejczykowie. Najstarszy z nich uśpił młodego chłopca, a pozostali położyli śpiącego na trzech włóczniach, które później usunęli. Chłopiec zawisł w powietrzu, sztywny niczym kłoda. Zjawisko wzbudziło podziw wszystkich.
Potem odbyła się najważniejsza część widowiska – walka byków. Ramzes obserwował przez cały czas rozmawiającą z Sargonem Kamę. Asyryjczyk nie spuszczał z niej wzroku, a kapłanka zachowywała się dość poufale. Książę poczuł w sercu ból. Po raz pierwszy kobieta, której pragnął, okazywała w jego obecności względy innemu mężczyźnie.
Tymczasem na arenę wypuszczono drugiego byka. Niespodziewanie zwierzę zaatakowało włóczniarza, podrzucając go do góry na rogach. Rozjuszony byk nie dawał się ujarzmić. Na trybunach powstał zamęt, kobiety płakały. Nagle z lóż dostojników skoczyli na plac Ramzes z wydobytym mieczem i Sargon z krótką siekierą. Zwierzę pędziło wprost na następcę tronu i zupełnie nieoczekiwanie skierowało się na Asyryjczyka, który natychmiast je powalił.
Publiczność wiwatowała, obsypując zwycięzcę kwiatami. Zaskoczony sytuacją Ramzes stał na arenie. Patrzył, jak Kama rzuca kwiaty Sargonowi. To jeszcze bardziej rozwścieczyło księcia. Najchętniej wbiłby swój miecz w pierś Asyryjczyka, lecz zdołał się opanować i podarował nieprzyjacielowi złoty łańcuch. Upokorzony, opuścił cyrk.
Ramzes odwiedza Kamę. Dziewczyna przekonuje go, by uchronił Fenicję przed oddaniem jej Asyrii. Sargon zostaje posłem. Do Kamy przychodzi Lykon i namawia ją do ucieczki z Egiptu.
Był już miesiąc Tot (czerwiec – lipiec), lecz na dworze Ramzesa wciąż bawiono się i opowiadano o zajściu podczas igrzysk w świątyni Astoreth. Książę z całego widowiska zapamiętał dwie rzeczy: zwycięstwo Sargona i jego zaloty do Kamy.
Pewnego dnia wysłał do kapłanki list z pytaniem, kiedy może go u siebie przyjąć. Odpisała, że będzie na niego czekała wieczorem. W nocy książę w największej tajemnicy opuścił pałac i udał się do Kamy. Powitała go sama, zapewniając, że umarłaby gdyby zginął w cyrku. Słowa te rozgniewały Ramzesa. Dziewczyna rozpłakała się, mówiąc, że serce następcy odwróciło się od niej. Młodzieniec chciał się dowiedzieć, czy już jest kochanką Sargona. Odparła, że nie, ale może zostać żoną Asyryjczyka, który pragnie pojąć ją za pierwszą małżonkę. Istniały ustawy, według których kapłanka mogła poślubić mężczyznę, pochodzącego z królewskiego rodu. Jeżeli najwyższa rada kapłanów tyryjskich tak zdecyduje, będzie musiała wypełnić ich wolę, tym bardziej, że Asyryjczycy mają zająć Fenicję, a Sargon zostanie wówczas satrapą. Księcia zaskoczyła ta wiadomość. Kama wyjaśniła mu, że po raz drugi rozpoczną się modły o odwrócenie nieszczęścia od jej ojczyzny. W ostatnich dniach do Egiptu przybył chaldejski kapłan Istubar z listami, w których król Assar mianował Sargona posłem i pełnomocnikiem do zawarcia traktatu dotyczącego zaboru Fenicji.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37
Szybki test:
Rodowici Egipcjanie mieli skórę barwy:a) mahoniowej
b) pszenicznej
c) złotej
d) miedzianej
Rozwiązanie
Beroes ostrzegał przed:
a) wojną z Asyrią
b) wojną z Persją
c) buntem następcy faraona
d) nieurodzajem
Rozwiązanie
Bakura to:
a) kapłan
b) wojskowy
c) Grek
d) robotnik
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies