Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon

Charakterystyka pozostałych bohaterów

Autor: Dorota Blednicka

Kama

Bardzo młoda kapłanka fenicka w świątyni Astoreth (kiedy po raz pierwszy Dagon przysłał ją do Ramzesa miała szesnaście lat). Wyróżniała się urodą i zawsze otaczał ją tłum wielbicieli. Zakochał się w niej Grek Lykon, śpiewak świątyni, któremu obiecała, że ucieknie z nim do Grecji. Z czasem została wykorzystana przez Fenicjan do wpłynięcia na Ramzesa. Przed księciem udawała osobę miłą, łagodną i zakochaną. Ramzes dostrzegał jej wyrachowanie i obłudę.

W rzeczywistości była osobą próżną, bezwzględną, pragnęła pochlebstw i drogich prezentów. Z łatwością manipulowała mężczyznami. Przyczyniła się do wygnania Sary, wyjawiając, że jej syn jest również Żydem. Kiedy zajęła jej miejsce, stała się agresywna, wrzaskliwa i zawsze miała pretensje do księcia. Tęskniła za dawnym życiem, kiedy mężczyźni składali jej hołdy. Szybko została znienawidzona przez służbę, którą upokarzała. To ona podsunęła Lykonowi pomysł zamordowania syna Ramzesa, a następnie uciekła z kochankiem. Zachorowała na trąd (zaraziła się zakładając podrzucony welon). Została wywieziona na pustynię do miasteczka trędowatych.

Lykon

Grek, zakochany w Kamie, śpiewak przy świątyni Astoreth. Był uderzająco podobny do Ramzesa: „W smudze światła, o parę kroków stał prześliczny człowiek, zupełnie podobny do niego. Ta sama twarz, oczy, młodzieńczy zarost, ta sama postawa, ruchy i odzienie.”

Właśnie przez podobieństwo do księcia był wykorzystywany najpierw przez Fenicjan do przekonywania ludzi, że następca tronu zmienił wiarę. Później stał się więźniem Mefresa i udawał szaleństwo, aby poddani myśleli, że faraon zachorował na obłęd jak jego bracia.

Lykon był osobą gwałtowną, porywczą i bezwzględną, darzył szaleńczą miłością Kamę. Kiedy Ramzes zainteresował się kapłanką, Grek zapałał do niego ogromną nienawiścią i chciał nawet go zabić. W ostateczności zamordował dziecko Sary. Posiadał również dar jasnowidzenia, który wykorzystywał Mefres – to dzięki tej zdolności Lykon odnalazł Samentu w Labiryncie. Zginął, uduszony przez faraona, lecz udało mu się go śmiertelnie zranić.
Hebron

Córka nomarchy tebańskiego, żona Tutmozisa i kochanka Ramzesa XIII. Dwudziestoletnia piękność o niezależnym charakterze. Nie zwracała uwagi na męża, którego poślubiła z woli faraona i ojca. Od początku zakochana w Ramzesie, ceniła jego inteligencję.

Hiram

Członek najwyższej rady tyryjskiej, książę, który chętnie rozdawał jałmużnę biednym. Był to „niewysoki człowiek z siwą brodą, ubrany w złocistą togę i złotą obręcz na czole”. Według słów Sary wzbogacił się, sprzedając porywane dziewczęta. Dzięki szpiegom, wiedział o planach kapłanów i przekazywał je Ramzesowi. Umiejętnie kierował księciem i wykorzystywał go do swoich celów.

Dagon

Bakier fenicki i pożyczkodawca Ramzesa. Był to człowiek: „w sile wieku, żółty, suchy, ale dobrze zbudowany. Miał niebieską tunikę, na niej biały płaszcz z cienkiej tkaniny, ogromne włosy własne, ściśnięte złotą obrączką, i dużą czarną brodę, również własną. Bujny ten zarost imponująco wyglądał obok peruk i przyprawionych bródek egipskich elegantów.”

Dzięki przebiegłości zyskał zaufanie Ramzesa. Był osobą zakłamaną i fałszywą – chciał zyskać przychylność Sary, aby wstawiła się za nim u księcia. W dzierżawionych majątkach bezwzględnie traktował chłopów, nakładając na nich większe podatki.

Beroes

Arcykapłan chaldejski, mędrzec i prorok. Miał: „około czterdziestu lat, bujne włosy i brodę kruczej barwy, zadumane oczy i dziwnie szlachetne rysy, których zdawało się, nigdy gniew nie zmarszczył ani nie wykrzywiła trwoga.”

Do Egiptu przybył jako posłaniec rady babilońskiej, która ostrzegała kapłanów przed niebezpieczeństwem, wiszącym nad państwem. Był zwolennikiem traktatu między Asyrią a Egiptem. Człowiek opanowany o wyjątkowej mądrości. Posiadał dar lewitowania w powietrzu.

strona:    1    2    3    4  

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Faraon” - TOM I – szczegółowe streszczenie
„Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie
„Faraon” - streszczenie w pigułce
Czas i miejsce akcji „Faraona”
Geneza „Faraona”
Życiorys Bolesława Prusa
„Faraon” jako powieść historyczna
Walka o władzę w Egipcie – konflikt między Ramzesem XIII a kapłanami
Obraz społeczeństwa egipskiego w „Faraonie” Prusa
Kompozycja utworu i narrator w „Faraonie”
Główne wątki „Faraona” Bolesława Prusa
Plan wydarzeń „Faraona”
Motywy literackie w „Faraonie”
Prawda historyczna a fikcja literacka w „Faraonie”
Realizm „Faraona”
Tragizm postaci Ramzesa XIII
Charakterystyka pozostałych bohaterów
Ramzes (później Ramzes XIII) – szczegółowa charakterystyka
Uniwersalna wymowa „Faraona”
Przyczyny kryzysu państwa egipskiego
Państwo i jego problemy w „Faraonie”
„Faraon” na szklanym ekranie
Plan reform Ramzesa XIII i rządy Herhora
Rola kapłanów w Egipcie
Kalendarium twórczości Bolesława Prusa
Kalendarium życia Bolesława Prusa
Słowniczek pojęć egipskich
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies