Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
W czasach Ramzesa XII byli dość zamożni, zdrowi, dobrze ubrani. Ich żony nosiły złote bransolety i zausznice. Podróżowali na koniach lub w lektykach. Jedli syto i pili wyłącznie wino. Najwyższym urzędnikiem w państwie faraona był nomarcha. To właśnie on zarządzał dużymi jednostkami terytorialnymi – nomesami. Głównym zadaniem nomarchów było zbieranie podatków, dostarczanie ich faraonowi oraz kontrola podległych urzędników. Zbierając podatki, sami się bogacili, nieuczciwie zatrzymując dla siebie część państwowych danin. Nomarchowie często wywodzili się z książęcych bądź królewskich rodów. Ubierali się w szaty oblamowane purpurową taśmą. Na głowach nosili korony.
Ważną pozycję w Egipcie zajmowało wojsko. Armia składała się z dowódców i innych wysokich dygnitarzy, których rekrutowano ze środowiska arystokracji. Zwykli żołnierze pochodzili najczęściej z ludu lub byli najemnikami z innych krajów. Wojsko spełniało rolę obronną. Przy pomocy żołnierzy utrzymywany był porządek i powstrzymywano bunty. Podstawową funkcją wojska było prowadzenie wojen i łupieżczych wypraw. Najwyżsi oficerowie ubierali się w czepce i kaftany w różnobarwne pasy. Najbogatsi nosili mosiężne pancerze. Urzędnicy i wojskowi byli narzędziem w rękach prawdziwych władców – kapłanów i faraona.
Szczególnie uprzywilejowaną warstwą w Egipcie była szlachta. Ta najzamożniejsza klasa społeczna spędzała czas na ucztach i zabawach. Arystokraci ubierali się w białe, długie szaty i nosili na głowach peruki. Często kąpali się i nacierali ciało wonnymi olejkami. Zajmowali również ważne stanowiska urzędnicze i wojskowe.
Kasta kapłańska była kolejnym i najważniejszym elementem społeczeństwa egipskiego. Duchowni byli przedstawicielami władzy religijnej w państwie. Ta elitarna grupa zajmowała silną i uprzywilejowaną pozycję. Kapłani jako jedyni mieli dostęp do nauki, wiedzy, która była przekazywana od wielu pokoleń wyłącznie w obrębie tego stanu. Zajmowali się między innymi leczeniem chorych, kształceniem dzieci szlacheckich, regulowaniem przypływów Nilu.
Przez lud postrzegani byli jako ci, którzy wyzyskują biednych i bogacą się ich kosztem. Posiadana wiedza pozwalała im sprawnie manipulować i kierować pospólstwem oraz urzędnikami państwowymi i faraonem. Arcykapłani bardzo często kontrolowali decyzje faraona i w czasach Ramzesa XII to właśnie oni mieli decydujący wpływ na gospodarkę kraju i sojusze z sąsiednimi państwami. Posiadali własne, najbogatsze w państwie majątki, własne wojsko i robotników. Wewnętrznie kapłaństwo dzieliło się na kapłanów niższych, wyższych i arcykapłanów. Wyróżniali się ogolonymi głowami i skórą pantery, noszoną na plecach. W rzeczywistości kasta kapłańska sprawowała nie tylko władzę religijną, ale także świecką, mając tym samym faktyczną kontrolę nad Egiptem. Obraz społeczeństwa egipskiego w „Faraonie” Prusa
Autor: Dorota BlednickaW czasach Ramzesa XII byli dość zamożni, zdrowi, dobrze ubrani. Ich żony nosiły złote bransolety i zausznice. Podróżowali na koniach lub w lektykach. Jedli syto i pili wyłącznie wino. Najwyższym urzędnikiem w państwie faraona był nomarcha. To właśnie on zarządzał dużymi jednostkami terytorialnymi – nomesami. Głównym zadaniem nomarchów było zbieranie podatków, dostarczanie ich faraonowi oraz kontrola podległych urzędników. Zbierając podatki, sami się bogacili, nieuczciwie zatrzymując dla siebie część państwowych danin. Nomarchowie często wywodzili się z książęcych bądź królewskich rodów. Ubierali się w szaty oblamowane purpurową taśmą. Na głowach nosili korony.
Ważną pozycję w Egipcie zajmowało wojsko. Armia składała się z dowódców i innych wysokich dygnitarzy, których rekrutowano ze środowiska arystokracji. Zwykli żołnierze pochodzili najczęściej z ludu lub byli najemnikami z innych krajów. Wojsko spełniało rolę obronną. Przy pomocy żołnierzy utrzymywany był porządek i powstrzymywano bunty. Podstawową funkcją wojska było prowadzenie wojen i łupieżczych wypraw. Najwyżsi oficerowie ubierali się w czepce i kaftany w różnobarwne pasy. Najbogatsi nosili mosiężne pancerze. Urzędnicy i wojskowi byli narzędziem w rękach prawdziwych władców – kapłanów i faraona.
Szczególnie uprzywilejowaną warstwą w Egipcie była szlachta. Ta najzamożniejsza klasa społeczna spędzała czas na ucztach i zabawach. Arystokraci ubierali się w białe, długie szaty i nosili na głowach peruki. Często kąpali się i nacierali ciało wonnymi olejkami. Zajmowali również ważne stanowiska urzędnicze i wojskowe.
Kasta kapłańska była kolejnym i najważniejszym elementem społeczeństwa egipskiego. Duchowni byli przedstawicielami władzy religijnej w państwie. Ta elitarna grupa zajmowała silną i uprzywilejowaną pozycję. Kapłani jako jedyni mieli dostęp do nauki, wiedzy, która była przekazywana od wielu pokoleń wyłącznie w obrębie tego stanu. Zajmowali się między innymi leczeniem chorych, kształceniem dzieci szlacheckich, regulowaniem przypływów Nilu.
Faraon był wcieleniem boga Ozirisa. Sprawował władzę nad państwem, a jego wola była niepodważalna.
Na szczycie egipskiej piramidy społecznej stał faraon - ziemskie wcielenie boga Ozyrysa. Otoczony boskim kultem władca sprawował w państwie władzę absolutną. To od jego woli i zamysłu zależały losy kraju. Zamiar faraona musiał być zrealizowany bezwarunkowo i natychmiast. Jego faktyczne panowanie było jednak bardzo ograniczone. Uzależnienie od arcykapłanów Ramzesa XII sprawiało, że władza faraona była marną kopią potęgi wcześniejszych władców Egiptu. Pozostawał marionetką w ich rękach, a jego wpływy były znikome. Egipski władca w rzeczywistości był ubogi, a jego państwo miało słabe podwaliny – zmęczony pracą i wyzyskiem lud. Szczególnie mocno odczuł to młody faraon, Ramzes XIII, który nie potrafił pogodzić się z władzą arcykapłanów, ich wpływem na losy kraju i pustym skarbcem państwa.
Egipt, który zaprezentował w swym wywodzie Herhor, w czasach Ramzesa XII był już jedynie obrazem, należącym do przeszłości. Państwo nie było już silne, a nadrzędna rola faraona została ograniczona. Rządy Ramzesa XII i krótkie panowanie jego syna to okres upadku Egiptu i jego wielowiekowej struktury społecznej, targanej wewnętrznymi konfliktami i biedą. W strukturę tę stopniowo wdzierali się cudzoziemcy, którzy udzielali pożyczek i zagarniali dzierżawione w zamian majątki. Jedność państwa, opierająca się na wielowiekowej tradycji, została zachwiana przez napływ obcych kultur i religii.
strona: 1 2
Szybki test:
Herhor porównał całą ludność do:a) faraona
b) pustego kielicha
c) piramidy
d) opadającego Nilu
Rozwiązanie
Jak stwierdził Herhor, podstawą społeczeństwa jest:
a) warstwa kapłańska
b) artstokracja
c) lud
d) wojsko
Rozwiązanie
Najwyższym urzędnikiem w państwie faraona był:
a) arcykapłan
b) kapłan Amona
c) dowódca wojsk
d) nomarcha
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies