Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Motyw pieniądza
Pieniądz spełnia istotną rolę w powieści. To właśnie brak środków na realizację planów, jest jedną z przyczyn klęski młodego faraona.
Motyw pracy
W powieści motyw ten jest ukazany na przykładzie ludu. Chłopi, nadmiernie wykorzystywani, nie mają sił pracować, co wpływa niekorzystnie na państwo.
Motyw przemiany
W duszy młodego Ramzesa zachodzi wewnętrzna przemiana. Z młodego księcia zastaje on mianowany następcą tronu, który zaczyna dostrzegać, że państwo, którym ma w przyszłości rządzić, chyli się ku upadkowi. Dzięki obserwacjom i wyciąganym wnioskom zaczyna dojrzewać do ostatecznego zamiaru – wypowiedzenia wojny kapłanom.
Motyw przyjaźni
Przyjaciółmi są Ramzes i Tutmozis. Ramzes ma w swym ulubieńcu najbardziej zaufanego powiernika i wiernego poddanego. Zawsze może liczyć na jego pomoc, wie, że zostanie wysłuchany. Do Tutmozisa zwraca się z każdą, nawet najbardziej poufną prośbą. Tutmozis pozostaje jego oddanym żołnierzem i ginie w imię odzyskania władzy przez młodego faraona.
Motyw rozmowy
Rozmowa w Faraonie to w wielu przypadkach sposób na przedstawienie krótkich, filozoficznych i historycznych opowiadań o potędze państwa egipskiego, jego początkach i wierzeniach.
Motyw samobójstwa
Samobójstwo z rozpaczy popełnia starzec, niewolnik. Przez dziesięć lat każdej nocy kopał kanał dla bogatego właściciela, a w zamian miał otrzymać skrawek ziemi i wolność dla swoich dzieci. Kiedy żołnierze zakopali rów, popełnił samobójstwo. Było to aktem bólu i bezsilności wobec praw, które odmawiały niewolnikowi wszystkiego. Krzywdę starca zrozumiał młody Ramzes i kazał wykupić jego dzieci.
Motyw spisku
Kapłani zawierają tajny akt, na mocy którego ma zostać podpisany traktat z Asyrią. Później, za plecami młodego faraona, przeprowadzony zostaje spisek, który ma obalić jego rządy.
Motyw ucznia i mistrza
Uczniem i mistrzem w powieści są Ramzes i Pentuer. Kapłan tłumaczy Ramzesowi, co powinien zrobić, aby polepszyć życie najbiedniejszych i doprowadzić do dobrobytu państwa.
Motyw władzyMotywy literackie w „Faraonie”
Autor: Dorota BlednickaMotyw pieniądza
Pieniądz spełnia istotną rolę w powieści. To właśnie brak środków na realizację planów, jest jedną z przyczyn klęski młodego faraona.
Motyw pracy
W powieści motyw ten jest ukazany na przykładzie ludu. Chłopi, nadmiernie wykorzystywani, nie mają sił pracować, co wpływa niekorzystnie na państwo.
Motyw przemiany
W duszy młodego Ramzesa zachodzi wewnętrzna przemiana. Z młodego księcia zastaje on mianowany następcą tronu, który zaczyna dostrzegać, że państwo, którym ma w przyszłości rządzić, chyli się ku upadkowi. Dzięki obserwacjom i wyciąganym wnioskom zaczyna dojrzewać do ostatecznego zamiaru – wypowiedzenia wojny kapłanom.
Motyw przyjaźni
Przyjaciółmi są Ramzes i Tutmozis. Ramzes ma w swym ulubieńcu najbardziej zaufanego powiernika i wiernego poddanego. Zawsze może liczyć na jego pomoc, wie, że zostanie wysłuchany. Do Tutmozisa zwraca się z każdą, nawet najbardziej poufną prośbą. Tutmozis pozostaje jego oddanym żołnierzem i ginie w imię odzyskania władzy przez młodego faraona.
Motyw rozmowy
Rozmowa w Faraonie to w wielu przypadkach sposób na przedstawienie krótkich, filozoficznych i historycznych opowiadań o potędze państwa egipskiego, jego początkach i wierzeniach.
Motyw samobójstwa
Samobójstwo z rozpaczy popełnia starzec, niewolnik. Przez dziesięć lat każdej nocy kopał kanał dla bogatego właściciela, a w zamian miał otrzymać skrawek ziemi i wolność dla swoich dzieci. Kiedy żołnierze zakopali rów, popełnił samobójstwo. Było to aktem bólu i bezsilności wobec praw, które odmawiały niewolnikowi wszystkiego. Krzywdę starca zrozumiał młody Ramzes i kazał wykupić jego dzieci.
Motyw spisku
Kapłani zawierają tajny akt, na mocy którego ma zostać podpisany traktat z Asyrią. Później, za plecami młodego faraona, przeprowadzony zostaje spisek, który ma obalić jego rządy.
Motyw ucznia i mistrza
Uczniem i mistrzem w powieści są Ramzes i Pentuer. Kapłan tłumaczy Ramzesowi, co powinien zrobić, aby polepszyć życie najbiedniejszych i doprowadzić do dobrobytu państwa.
Władza w powieści staje się powodem walki między faraonem - Ramzesem XIII a kapłanami. Władca zdaje sobie sprawę z tego, że jako faraon ma ograniczoną władzę i postanawia wyegzekwować swoje prawa. Kapłani, sprawujący faktyczną władzę w Egipcie, nie zamierzają z niej zrezygnować.
Motyw władcy
W powieści można wyróżnić trzy portrety władców: Ramzesa XII, Ramzesa XIII i Herhora. Ramzes XII jest schorowanym starcem, który został prawie całkowicie odsunięty od sprawowania rządów w państwie. Coraz częściej marzy o śmierci. Ma świadomość, że pozostawia po sobie następcę, który dzięki zaletom i odwadze będzie w stanie podnieść chylący się ku upadkowi kraj. Ramzes XIII to faraon – buntownik. Młody i porywczy, pragnie silnej i samodzielnej władzy, której nie zamierza dzielić, jak ojciec, z kapłanami. Ma zadatki na doskonałego faraona: widzi przyczyny klęski swojego państwa, chce poprawić dolę ludu i zyskać miano „wielkiego”. Herhor to władca, który obejmuje tron dzięki swojej pozycji w państwie. Wciela w życie wszystkie zamiary poprzednika i dzięki nim zyskuje miano dojrzałego i rozsądnego władcy.
Motyw zemsty
Zemstą Kamy na Sarze jest namówienie Lykona do zamordowania synka Żydówki. Faraon Ramzes XIII ginie w wyniku zemsty dwóch osób: Lykona i Mefresa. Arcykapłan Mefres od dłuższego czasu nienawidzi władcy za to, że szydził z jego wiary. Lykon pała nienawiścią za odebranie mu Kamy. Pośrednio do śmierci Ramzesa przyczynia się Mefres – wprowadza on w stan letargu Greka i dając mu sztylet, nakazuje odnaleźć faraona. Lykon ginie z rąk Ramzesa, który jednocześnie mści się na nim za zabójstwo syna.
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies