Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
W ostateczności odwołano się do porady arcykapłana świątyni Seta. Zalecił on, żeby władca każdego dnia pił kubek krwi z niewinnych dzieci. Kapłani oniemieli, słysząc taką radę i zaczęli się zastanawiać nad wyszukiwaniem odpowiedniego potomstwa. W tym momencie faraon przebudził się i zaprotestował. Kapłan Seta starał się wyjaśnić, że to środek często stosowany w Asyrii i Fenicji. Ramzes XII nie zgodził się jednak na zastosowanie tak okrutnej kuracji. Herhor zasugerował, by wezwać Beroesa, cudotwórcę i najmądrzejszego kapłana Babilonu. Faraon i tym razem uległ prośbom wiernego sługi, a w dwa dni później do Memfisu przybył Chaldejczyk. Poradził, aby znaleźć w Egipcie człowieka, którego modlitwy dosięgną tronu najwyższego boga. Jeśli ta osoba pomodli się w intencji Ramzesa XII, odzyska on zdrowie i będzie żył jeszcze przez długie lata. Beroes zdradził faraonowi sposób, który pozwoli mu odszukać odpowiedniego poddanego.
Na godzinę przed zachodem słońca, kapłan chaldejski nakazał przenieść władcę do niezamieszkanej komnaty, w której znajdował się tylko mały stolik. Tam modlił się już Beroes. Kiedy zostali sami, postawił przed faraonem czarną kulę i kazał się w nią wpatrywać. Ramzes XII najpierw dostrzegł potworną rudowłosą głowę. Kapłan wyjaśnił, że jest to Trwoga. Nieoczekiwanie ciało władcy zgięło się ku podłodze, a udręczony starzec krzyczał, że nie powinni go męczyć, bo jego ciało pragnie odpoczynku. Na prośbę Beroesa nie odrywał wzroku od kuli. W pewnym momencie ujrzał cały Egipt i stado srebrzystych ptaków, unoszących się nad ziemią. Usłyszał różne modlitwy. Jakiś chory prosił o powrót do zdrowia. Jego lekarz błagał bogów o to, aby pacjent chorował jak najdłużej. Te sprzeczne modlitwy rozbijały się o siebie i nie dolatywały do boskich uszu Amona. Każdy prosił wyłącznie o swoje dobro, nie myśląc o bliźnich. Nagle usłyszał wołanie kobiety, wzywającej synka do chaty. Zobaczył ubogą lepiankę pisarza. Chłopiec bawił się wesoło i cieszył z każdej rzeczy. Matka zmusiła go, aby się pomodlił. Wtedy władca zauważył, że szczera modlitwa dziecka o zdrowie dla rodziców wzbiła się i wzniosła aż do tronu boga. Zamyślony Amon otworzył oczy i na świat padł z nich promień szczęścia. Od nieba aż po ziemię zapanowała kojąca cisza.
Faraon ocknął się z letargu. Beroes zapytał, czy odnalazł człowieka, którego modlitwy dotrą do najwyższego boga. Ramzes XII odrzekł, że tak, ale nie zamierzał wykradać dla siebie potęgi jego modlitwy. To małe dziecko posiadało bowiem dar dawania ludziom krótkiej chwili zapomnienia i spokoju. „Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaW ostateczności odwołano się do porady arcykapłana świątyni Seta. Zalecił on, żeby władca każdego dnia pił kubek krwi z niewinnych dzieci. Kapłani oniemieli, słysząc taką radę i zaczęli się zastanawiać nad wyszukiwaniem odpowiedniego potomstwa. W tym momencie faraon przebudził się i zaprotestował. Kapłan Seta starał się wyjaśnić, że to środek często stosowany w Asyrii i Fenicji. Ramzes XII nie zgodził się jednak na zastosowanie tak okrutnej kuracji. Herhor zasugerował, by wezwać Beroesa, cudotwórcę i najmądrzejszego kapłana Babilonu. Faraon i tym razem uległ prośbom wiernego sługi, a w dwa dni później do Memfisu przybył Chaldejczyk. Poradził, aby znaleźć w Egipcie człowieka, którego modlitwy dosięgną tronu najwyższego boga. Jeśli ta osoba pomodli się w intencji Ramzesa XII, odzyska on zdrowie i będzie żył jeszcze przez długie lata. Beroes zdradził faraonowi sposób, który pozwoli mu odszukać odpowiedniego poddanego.
Na godzinę przed zachodem słońca, kapłan chaldejski nakazał przenieść władcę do niezamieszkanej komnaty, w której znajdował się tylko mały stolik. Tam modlił się już Beroes. Kiedy zostali sami, postawił przed faraonem czarną kulę i kazał się w nią wpatrywać. Ramzes XII najpierw dostrzegł potworną rudowłosą głowę. Kapłan wyjaśnił, że jest to Trwoga. Nieoczekiwanie ciało władcy zgięło się ku podłodze, a udręczony starzec krzyczał, że nie powinni go męczyć, bo jego ciało pragnie odpoczynku. Na prośbę Beroesa nie odrywał wzroku od kuli. W pewnym momencie ujrzał cały Egipt i stado srebrzystych ptaków, unoszących się nad ziemią. Usłyszał różne modlitwy. Jakiś chory prosił o powrót do zdrowia. Jego lekarz błagał bogów o to, aby pacjent chorował jak najdłużej. Te sprzeczne modlitwy rozbijały się o siebie i nie dolatywały do boskich uszu Amona. Każdy prosił wyłącznie o swoje dobro, nie myśląc o bliźnich. Nagle usłyszał wołanie kobiety, wzywającej synka do chaty. Zobaczył ubogą lepiankę pisarza. Chłopiec bawił się wesoło i cieszył z każdej rzeczy. Matka zmusiła go, aby się pomodlił. Wtedy władca zauważył, że szczera modlitwa dziecka o zdrowie dla rodziców wzbiła się i wzniosła aż do tronu boga. Zamyślony Amon otworzył oczy i na świat padł z nich promień szczęścia. Od nieba aż po ziemię zapanowała kojąca cisza.
Rozdział dziesiąty
Do obozu księcia przychodzi rozkaz, by wracał jak najszybciej do Memfisu. Następca i Pentuer rozmawiają o piramidach. Pentuer słyszy pieśń, opłakującą zmarłego faraona.
O wschodzie słońca, dwudziestego pierwszego dnia miesiąca Hator, do obozu nad Sodowymi Wodami nadeszły rozkazy, aby trzy pułki pomaszerowały do Libii, a reszta wojsk wraz z księciem wracała do Memfisu. O dziewiątej rano wojska były już w drodze. Mentezufis poinformował Ramzesa, że powinien jak najszybciej dotrzeć do stolicy. W połowie drogi będą czekały na niego wypoczęte konie. Następca domyślił się, że jego ojciec musi być poważnie chory. Kapłan nie potwierdził jego przypuszczeń, więc erpatre zdał mu dowodzenie nad armią i razem z Pentuerem, Tutmozisem oraz dwudziestoma ludźmi ruszył do Memfisu. Po pięciu godzinach dotarł do orszaku, a o zachodzie słońca wjechał na pagórek, z którego widoczna była dolina z piramidami. W nocy wjechali do krainy zmarłych, ciągnącej się na wzgórzach po lewej stronie rzeki. Spoczywały tu miliony mumii nie tylko ludzi, ale również zwierząt. Za czasów Ramzesa królewski i magnacki cmentarz przeniesiono do Teb, a na starym grzebano chłopów i robotników z najbliższych okolic. Minęli grupę ludzi, wracających z grobów swoich krewnych. Książę zapytał, co oznaczają widoczne na północy ogniska. Odpowiedziano mu, że następnego dnia ma wrócić do miasta po zwycięskiej wojnie erpatre i cały lud Memfisu przygotowywał się, aby powitać go w chwale. Ramzes uznał, że Mentezufis chciał go pozbawić triumfalnego wjazdu i dlatego wysłał go w nocy do miasta.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38
Szybki test:
Skarby Egiptu gromadzone były od wieków i przechowywane w:a) świątyni Ozyrysa
b) Labiryncie
c) świątyni Amona
d) piramidach
Rozwiązanie
Posążek posiadający magiczną właściwość – każdej nocy odpadały mu ręce, nogi i głowa, a po modlitwie faraona wszystkie członki zrastały się na nowo - przedstawiał:
a) Sema
b) Seta
c) Ozirisa
d) Amona
Rozwiązanie
Faraon wynoszony był w lektyce i ukazywał się na dziedzińcu swojej gwardii w godzinach:
a) popołudniowych
b) porannych
c) południowych
d) wieczornych
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies