Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
W sali złotej czekała na władcę królowa Nikotris. Opowiedziała mu, że słyszała wieczorem głos męża, który był zasmucony tym, że młody Ramzes wchodził na błędną drogę, wyrzekając się święceń arcykapłańskich i traktując źle kapłanów. Takim postępowaniem szybko zgubi siebie, Egipt i dynastię. Słowa matki rozgniewały władcę. Podejrzewał o ingerencję kapłanów, którzy najwyraźniej grozili mu w pierwszym dniu panowania.
Królowa mówiła mu, że nie jest ostrożny. Po południu był u niej minister Herhor, niezadowolony z przyjęcia go przez Ramzesa. Obawiał się, że władca chce usunąć kapłanów z dworu. Nikotris przeczuwała, że cały Egipt oburzy się, kiedy arcykapłani ogłoszą, że nowy pan jest bezbożnikiem. Ramzes odparł, że lud egipski nie wierzy już tak jak dawniej w bogów, a arystokracja i dostojnicy chcą władzy królewskiej zamiast kapłańskiej. Matka poprosiła go, żeby był rozważny.
Ramzes wrócił do sypialni. Czuł, że właśnie rozpoczęła się walka między nim a kapłanami. Postanowił, że każdy, kto nie spełni jego rozkazów, zostanie uznany za wroga i przeciwko niemu zwróci policję, sąd i wojsko.
Rozdział czternasty
Opis ostatniego dnia życia Ramzesa XII. Przejazd nieboszczyka do dzielnicy zmarłych i obrzęd przygotowania zwłok do balsamowania i pogrzebu.
W miesiącu Hator, po trzydziestu czterech latach panowania nad Dolnym i Górnym Egiptem, zmarł faraon Mer-amen-Ramzes XII, władca dwóch światów. Odszedł, ponieważ czuł, że jego ciało stało się bezużyteczne, a cień tęsknił do wiekuistej ojczyzny. Tego dnia obudził się o wschodzie słońca i wsparty na prorokach, otoczony chórem kapłanów, udał się do kaplicy Ozirisa. Jak zawsze wskrzesił bóstwo, umył je i ubrał, złożył ofiarę i podniósł ręce do modlitwy. Poprosił Amona, aby pozwolił mu odejść do wieczności i połączyć się z cieniami przodków. Nagle zamilkł i upadł w ramiona asystujących mu kapłanów. Wieść o śmierci faraona obiegła pałac. Na dziedzińcu zebrali się opłakujący pana poddani. Wkrótce tragiczna wiadomość została przekazana mieszkańcom stolicy.
Tymczasem kapłani, modląc się, usadowili ciało Ramzesa XII w bogatej lektyce. Królowa Nikotris rzuciła się do stóp zmarłego i opłakiwała jego śmierć. Na znak Herhora służące siłą oderwały ją od ciała męża i odprowadziły do komnat.„Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaW sali złotej czekała na władcę królowa Nikotris. Opowiedziała mu, że słyszała wieczorem głos męża, który był zasmucony tym, że młody Ramzes wchodził na błędną drogę, wyrzekając się święceń arcykapłańskich i traktując źle kapłanów. Takim postępowaniem szybko zgubi siebie, Egipt i dynastię. Słowa matki rozgniewały władcę. Podejrzewał o ingerencję kapłanów, którzy najwyraźniej grozili mu w pierwszym dniu panowania.
Królowa mówiła mu, że nie jest ostrożny. Po południu był u niej minister Herhor, niezadowolony z przyjęcia go przez Ramzesa. Obawiał się, że władca chce usunąć kapłanów z dworu. Nikotris przeczuwała, że cały Egipt oburzy się, kiedy arcykapłani ogłoszą, że nowy pan jest bezbożnikiem. Ramzes odparł, że lud egipski nie wierzy już tak jak dawniej w bogów, a arystokracja i dostojnicy chcą władzy królewskiej zamiast kapłańskiej. Matka poprosiła go, żeby był rozważny.
Ramzes wrócił do sypialni. Czuł, że właśnie rozpoczęła się walka między nim a kapłanami. Postanowił, że każdy, kto nie spełni jego rozkazów, zostanie uznany za wroga i przeciwko niemu zwróci policję, sąd i wojsko.
Rozdział czternasty
Opis ostatniego dnia życia Ramzesa XII. Przejazd nieboszczyka do dzielnicy zmarłych i obrzęd przygotowania zwłok do balsamowania i pogrzebu.
W miesiącu Hator, po trzydziestu czterech latach panowania nad Dolnym i Górnym Egiptem, zmarł faraon Mer-amen-Ramzes XII, władca dwóch światów. Odszedł, ponieważ czuł, że jego ciało stało się bezużyteczne, a cień tęsknił do wiekuistej ojczyzny. Tego dnia obudził się o wschodzie słońca i wsparty na prorokach, otoczony chórem kapłanów, udał się do kaplicy Ozirisa. Jak zawsze wskrzesił bóstwo, umył je i ubrał, złożył ofiarę i podniósł ręce do modlitwy. Poprosił Amona, aby pozwolił mu odejść do wieczności i połączyć się z cieniami przodków. Nagle zamilkł i upadł w ramiona asystujących mu kapłanów. Wieść o śmierci faraona obiegła pałac. Na dziedzińcu zebrali się opłakujący pana poddani. Wkrótce tragiczna wiadomość została przekazana mieszkańcom stolicy.
Lektyka ruszyła w otoczeniu arcykapłanów, przy asyście wojska, które składało hołd faraonowi. Następnie ustawiono ją na złocistym statku, pod purpurowym baldachimem, zasypując kwiatami. Barka królewska ruszyła ku drugiemu brzegowi Nilu, żegnana płaczem służby i dworskich kobiet. Za rzeką, między Memfisem a „Płaskowyżem Mumii” mieściła się dzielnica, poświęcona zmarłym. Zamieszkiwali ją wyłącznie kolchici i paraszytowie, którzy balsamowali zwłoki. Tu właśnie przywożono nieboszczyków i robiono mumie oraz przygotowywano wszystko, co było potrzebne zmarłemu w drodze ku wieczności.
Kapłani zostawili lektykę przed bramą i szybko oddalili się, aby nie padło na nich nieczyste tchnienie zgromadzonych w tym miejscu zwłok. Zostali jedynie urzędnicy cywilni, najwyższy sędzia i skarbnik, którzy mieli zadbać o to, by przygotowania odbyły się zgodnie z tradycją.
Brama otworzyła się i wyszło z niej kilkunastu ludzi w kapłańskich szatach, z zasłoniętymi twarzami. Przenieśli lektykę w głąb dziedzińca, do ogromnego budynku, gdzie balsamowano wyłącznie królewskie zwłoki oraz tych dostojników, którzy pozyskali wyjątkową łaskę faraona. Oglądając ciało władcy, mężczyźni zauważyli, że zamiast złotych bransolet ma mosiężne, a w pierścieniach fałszywe kamienie. Przeklinając kapłanów, których obwiniali za ograbienie nieboszczyka, zaczęli przygotowywać zwłoki do balsamowania. Rozmawiali o nowym władcy, ciesząc się, że w końcu zrobi porządek z kapłanami. Obawiali się jednak, że młody faraon może poddać się woli znienawidzonego stanu, choć ma za sobą wojsko.
Ciało Ramzesa XII zostało posadzone w złotej łodzi i wciągnięte na niej do sali pomalowanej na niebiesko i ozdobionej gwiazdami. Komnata przedstawiała niebo i drogę słońca od wschodu do zachodu. Rozległo się trzykrotne uderzenie w blachę spiżową i na balkonie ukazała się łódź, w której płynął nieboszczyk. Zaśpiewano hymn na cześć słońca, a czółno przesuwało się ku górze, gdzie stała kapłanka przebrana za boginię Izydę, z synem Horusem. Ona również zaczęła iść w górę łuku.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38
Szybki test:
Grób Ramzesa XII znajdował się w:a) Memphis
b) Tebach
c) Gizie
d) Numbii
Rozwiązanie
Samentu:
a) umiera otruty
b) popełnia samobójstwo
c) zostaje skazany na śmierć za zdradę interesów państwa
d) zostaje zasztyletowany
Rozwiązanie
Posążek posiadający magiczną właściwość – każdej nocy odpadały mu ręce, nogi i głowa, a po modlitwie faraona wszystkie członki zrastały się na nowo - przedstawiał:
a) Seta
b) Sema
c) Ozirisa
d) Amona
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies