Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Następnego dnia Hiram przysłał skrzynię, w której Ramzes XIII znalazł wyroby nieznanych mu ludów. Nie wątpił już w istnienie krajów, o których usłyszał. Postanowił położyć kres otaczającej go obłudzie. Rozzłościł się także na Fenicjan, którzy obiecywali mu złoto, lecz chcieli w ten sposób zmusić go do korzystnych dla siebie układów.
Kazał przekazać Dagonowi, że od tej chwili przestaje być bankierem faraona. Wiadomość ta szybko obiegła miasto. Opowiadano, że Fenicjanie popadli w niełaskę władcy, a lud zaczął napadać na sklepy znienawidzonych cudzoziemców.
Kapłani odetchnęli z ulgą. Herhor odwiedził Mefresa i zaproponował, że skoro Ramzes odwrócił się od Fenicjan, kapłani powinni okazać mu wdzięczność. Mefres nie zgodził się na to. Twierdził, że młodzieniec nie jest jeszcze faraonem, gdyż nie odbyła się koronacja w świątyni. Przypomniał, że porwał fenicką kapłankę i publicznie drwił z jego pobożności, a teraz podburzał wojsko i lud przeciwko kapłanom. Minister wojny próbował przekonać arcykapłana, że należy okazać łaskę faraonowi, ponieważ to powstrzyma go przed rozkazem, aby odebrać skarby świątyniom. Mefres był jednak pełen nienawiści do młodego władcy. Twierdził, że ma w rękach rzecz, która zniszczy Ramzesa XIII.
Tego samego dnia faraon wezwał obu arcykapłanów. Wkrótce po nich przybyli Pentuer i dostojny Sem. Ramzes opowiedział o zmianach, jakie wprowadził, ażeby wzmocnić siły obronne kraju. Mefres poinformował go, że świątynie zapłacą za pogrzeb Ramzesa XII, który był panem pobożnym i sprawiedliwym. Tak wielki hołd złożony ojcu zaskoczył i wzruszył młodzieńca. Oznajmił, że pragnie załagodzić zatarg z kapłanami i chce czasami zasięgać ich opinii w rozmaitych sprawach. Wspomniał o tym, że chce poprawić niedolę ludu i dać im co siódmy dzień odpoczynku. Mefres odparł, że takie rozporządzenie przyniesie państwu dziesięć tysięcy talentów strat każdego roku. Tym słowom sprzeciwia się Pentuer, mówiąc, że straty będą tylko w pierwszym roku, a gdy lud odpocznie, zacznie pracować wydajniej.
Ramzes powiedział, że dlatego właśnie będzie potrzebował pomocy kapłanów i chce, aby dali państwu trzydzieści tysięcy talentów na podźwignięcie skarbca i wprowadzenie reform. Herhor odparł, że kapłani nie dysponują taką sumą. Wtedy faraon napomknął o Labiryncie, na co Mefres odpowiedział, że są to skarby bogów, które można naruszyć tylko w chwili największej potrzeby państwa. Ramzes XIII wybuchł gniewem, a wówczas arcykapłan poradził mu, aby przepędził z kraju Fenicjan, co jeszcze bardziej wzburzyło władcę. Rzekł, że Fenicjanie mają poręczenia, zobowiązujące do spłaty pożyczek. Mefres dodał zuchwale, że kapłani nie będą trwonili skarbu na potrzeby faraona, bo nie mają do tego prawa. „Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaNastępnego dnia Hiram przysłał skrzynię, w której Ramzes XIII znalazł wyroby nieznanych mu ludów. Nie wątpił już w istnienie krajów, o których usłyszał. Postanowił położyć kres otaczającej go obłudzie. Rozzłościł się także na Fenicjan, którzy obiecywali mu złoto, lecz chcieli w ten sposób zmusić go do korzystnych dla siebie układów.
Kazał przekazać Dagonowi, że od tej chwili przestaje być bankierem faraona. Wiadomość ta szybko obiegła miasto. Opowiadano, że Fenicjanie popadli w niełaskę władcy, a lud zaczął napadać na sklepy znienawidzonych cudzoziemców.
Kapłani odetchnęli z ulgą. Herhor odwiedził Mefresa i zaproponował, że skoro Ramzes odwrócił się od Fenicjan, kapłani powinni okazać mu wdzięczność. Mefres nie zgodził się na to. Twierdził, że młodzieniec nie jest jeszcze faraonem, gdyż nie odbyła się koronacja w świątyni. Przypomniał, że porwał fenicką kapłankę i publicznie drwił z jego pobożności, a teraz podburzał wojsko i lud przeciwko kapłanom. Minister wojny próbował przekonać arcykapłana, że należy okazać łaskę faraonowi, ponieważ to powstrzyma go przed rozkazem, aby odebrać skarby świątyniom. Mefres był jednak pełen nienawiści do młodego władcy. Twierdził, że ma w rękach rzecz, która zniszczy Ramzesa XIII.
Tego samego dnia faraon wezwał obu arcykapłanów. Wkrótce po nich przybyli Pentuer i dostojny Sem. Ramzes opowiedział o zmianach, jakie wprowadził, ażeby wzmocnić siły obronne kraju. Mefres poinformował go, że świątynie zapłacą za pogrzeb Ramzesa XII, który był panem pobożnym i sprawiedliwym. Tak wielki hołd złożony ojcu zaskoczył i wzruszył młodzieńca. Oznajmił, że pragnie załagodzić zatarg z kapłanami i chce czasami zasięgać ich opinii w rozmaitych sprawach. Wspomniał o tym, że chce poprawić niedolę ludu i dać im co siódmy dzień odpoczynku. Mefres odparł, że takie rozporządzenie przyniesie państwu dziesięć tysięcy talentów strat każdego roku. Tym słowom sprzeciwia się Pentuer, mówiąc, że straty będą tylko w pierwszym roku, a gdy lud odpocznie, zacznie pracować wydajniej.
Zagniewany władca opuścił zebranie i udał się do swojego gabinetu. Nie wątpił już, że kapłani go nienawidzą. Czuł się zlekceważony tym, że obiecali mu modlitwy zamiast potrzebnych pieniędzy. Jednocześnie przypomniał sobie, że skarbiec starczy na utrzymanie dworu przez dziesięć dni, a później nie będzie miał za co żyć i opłacać wojsko. Arcykapłani znali doskonale jego położenie i zamierzali go zgubić na kilka dni przed pogrzebem ojca. Ogarnęła go rozpacz, ponieważ czuł, że z wydaniem ostatniego talentu, skończy się jego władza.
Pomimo później pory wezwał Tutmozisa i oznajmił, że kapłani odmówili pożyczki. Ulubieniec spytał, czy ma zaprowadzić arcykapłanów do więzienia. Wojsko nie zawahałoby się przed wypełnieniem każdego rozkazu faraona. Ramzes uważał, że jeszcze za wcześnie na tak radykalne posunięcia i na razie musi być łaskawym dla kapłanów do czasu pogrzebu ojca, aby w przypływie zemsty nie zakłócili spokoju duszy zmarłego. Kazał, aby Hiram przysłał mu kapłana, o którym mówił.
Tutmozis poinformował go, że lud zniszczył domy Fenicjan, a kapłani podburzają arystokratów i nomarchów, twierdząc, że faraon chce zrujnować szlachtę.
Następnego dnia przybyła do władcy deputacja kapłanów fenickich, ażeby złożyć mu hołd. Przynieśli dary warte trzy tysiące talentów, co niezmiernie ucieszyło Ramzesa, ponieważ bankructwo skarbu odsunęło się o kilka kolejnych dni.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38
Szybki test:
Tutmozis zmarł od ciosu zadanego toporem przez:a) Eunana
b) Herhora
c) Menesa
d) Samentu
Rozwiązanie
Sament to kapłan świątyni:
a) Amona
b) Seta
c) Sema
d) Ozyrysa
Rozwiązanie
Tyfon to:
a) nazwa egipska miesiąca
b) choroba
c) wylew Nilu
d) burza piaskowa
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies