Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Mumia Ramzesa XII zatrzymała się tam przez parę dni, Jego następca rozpoczynał rządy od złożenia hołdu grobowi Ozirisa.
Po dwudniowym odpoczynku w pałacu rządowym w Abydos, Ramzes w towarzystwie arcykapłana Sema, wybrał się do świątyni Seta. Dojechawszy na miejsce, wysiadł przed bramą ludową, co bardzo spodobało się pospólstwu i ucieszyło kapłanów. Pieszo przeszedł przez aleję sfinksów i powitany przez świętych mężów, spalił kadzidło przed posągiem boga Seti. W perystylu arcykapłan wskazał mu miejsce na jego wizerunek. W sali „boskiego objawienia” ujrzał siedem słupów, poświęconych planetom: Merkuremu, Wenerze (Wenus), Księżycowi, Marsowi, Jowiszowi, Saturnowi i Ziemi.
W komnacie „stołów ofiarnych” faraon oddał Ozirisowi swój złoty hełm i pancerz, żądając, aby dary zostały w świątyni i nie trafiły do Labiryntu. W zamian arcykapłan ofiarował mu najpiękniejszą piętnastoletnią tancerkę.
Do sanktuarium wszedł dostojny Sem, aby wynieść z niej posąg bożka. Pół godziny później w mrokach komnaty ukazała się złota łódź. Kapłani upadli na twarze, a zaciekawiony Ramzes wpatrywał się w przezroczyste zasłony. Ujrzał piękne dziecko, które spojrzało na niego tak mądrymi oczami, że władca Egiptu poczuł trwogę. Kapłani szeptali, że to Horus, wschodzące słońce. Rozpoczęła się procesja. Po niej faraon znów ujrzał chłopca i pomyślał o swoim synku, który mógł być równie piękny jak to dziecko i rozpłakał się w obecności stu tysięcy poddanych. Kapłani mówili, że faraon nawrócił się i Oziris poruszył jego serce.
Tego samego dnia ślepiec i dwóch paralityków, modlących się za murem świątyni, odzyskali zdrowie. Rada kapłańska uchwaliła, żeby dzień zaliczyć do rzędu cudownych i na zewnętrznej ścianie gmachu wymalować obraz, przedstawiający zapłakanego faraona i uzdrowionych.
Po południu Ramzes XIII powrócił do pałacu i wysłuchał raportów. Wieczorem w namiocie oficerskim zjawił się Samentu. Podejrzewał, że był śledzony. Okazało się, że szedł za nim Eunana, żołnierz z manewrów pod Pi-Bailos, który przybył, aby upaść do stóp faraona i błagać go o litość dla wojowników, naprawiających z rozkazu kapłanów kanał. Władca wezwał go do siebie, a Eunana poprosił o przyjęcie do wojsk, by dłużej nie musiał służyć w pułku kapłańskim. Ramzes, widząc jego nienawiść do kapłanów, przyjął go do swojej gwardii.
Samentu wyznał władcy, że jest bliski poznania drogi do skarbca Labiryntu. Znalazł plan w Abydos, w grobie Ozirisa. Wyjaśnił, że szlak przebiega cztery razy przez cały budynek, a na każdych drzwiach, prowadzących do celu jest fragment pewnego zdania. Ramzes powiedział, że byłoby mu żal, gdyby kapłanowi coś się stało. Samentu odparł, że nie ma zagrożenia, gdyż do Labiryntu dostanie się niewidocznymi furtkami, które nie są pilnowane przez dozorców. Opowiedział swoje dzieje, żeby przekonać władcę, że nic mu nie grozi. Kiedy miał dwadzieścia pięć lat był kapłanem Ozirisa. Wyprawiono go wtedy na półwysep Synai, aby wybudował kaplicę dla górników. Prace ciągnęły się sześć lat, a w wolnych chwilach zwiedzał tamtejsze pieczary. Dzięki temu nabrał doświadczenia i przyzwyczaił wzrok do ciemności. Pewnego razu odkrył rzecz tak straszną, że wpłynęła ona na zmianę jego stanowiska. Na zachód od kopalń leżał łańcuch olbrzymich jaskiń. Odnalazł tam zwłoki dziwacznego i przerażającego stworzenia. Zrozumiał, że mogło być ono dziełem boga Seta, który był znacznie potężniejszy od Ozirisa. Wtedy też zwrócił się ku Setowi, a po powrocie do Egiptu osiadł w jego świątyni. W niej przechowywane były mumie i szkielety niespotykanych zwierząt. Kapłan wyjaśnił, że świat ulega nieustannym zmianom. W Egipcie można odnaleźć ukryte pod piaskami gruzy dawnych miast i świątyń. Dawniej było tu morze, a przed dziesiątkami tysięcy lat nie było ludzi, lecz stworzenia podobne do małp. Jeszcze wcześniej żyły ogromne latające, pływające i chodzące gady. Przed nimi były tylko ryby i ślimaki, a wcześniej wyłącznie rośliny.„Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaMumia Ramzesa XII zatrzymała się tam przez parę dni, Jego następca rozpoczynał rządy od złożenia hołdu grobowi Ozirisa.
Po dwudniowym odpoczynku w pałacu rządowym w Abydos, Ramzes w towarzystwie arcykapłana Sema, wybrał się do świątyni Seta. Dojechawszy na miejsce, wysiadł przed bramą ludową, co bardzo spodobało się pospólstwu i ucieszyło kapłanów. Pieszo przeszedł przez aleję sfinksów i powitany przez świętych mężów, spalił kadzidło przed posągiem boga Seti. W perystylu arcykapłan wskazał mu miejsce na jego wizerunek. W sali „boskiego objawienia” ujrzał siedem słupów, poświęconych planetom: Merkuremu, Wenerze (Wenus), Księżycowi, Marsowi, Jowiszowi, Saturnowi i Ziemi.
W komnacie „stołów ofiarnych” faraon oddał Ozirisowi swój złoty hełm i pancerz, żądając, aby dary zostały w świątyni i nie trafiły do Labiryntu. W zamian arcykapłan ofiarował mu najpiękniejszą piętnastoletnią tancerkę.
Do sanktuarium wszedł dostojny Sem, aby wynieść z niej posąg bożka. Pół godziny później w mrokach komnaty ukazała się złota łódź. Kapłani upadli na twarze, a zaciekawiony Ramzes wpatrywał się w przezroczyste zasłony. Ujrzał piękne dziecko, które spojrzało na niego tak mądrymi oczami, że władca Egiptu poczuł trwogę. Kapłani szeptali, że to Horus, wschodzące słońce. Rozpoczęła się procesja. Po niej faraon znów ujrzał chłopca i pomyślał o swoim synku, który mógł być równie piękny jak to dziecko i rozpłakał się w obecności stu tysięcy poddanych. Kapłani mówili, że faraon nawrócił się i Oziris poruszył jego serce.
Tego samego dnia ślepiec i dwóch paralityków, modlących się za murem świątyni, odzyskali zdrowie. Rada kapłańska uchwaliła, żeby dzień zaliczyć do rzędu cudownych i na zewnętrznej ścianie gmachu wymalować obraz, przedstawiający zapłakanego faraona i uzdrowionych.
Po południu Ramzes XIII powrócił do pałacu i wysłuchał raportów. Wieczorem w namiocie oficerskim zjawił się Samentu. Podejrzewał, że był śledzony. Okazało się, że szedł za nim Eunana, żołnierz z manewrów pod Pi-Bailos, który przybył, aby upaść do stóp faraona i błagać go o litość dla wojowników, naprawiających z rozkazu kapłanów kanał. Władca wezwał go do siebie, a Eunana poprosił o przyjęcie do wojsk, by dłużej nie musiał służyć w pułku kapłańskim. Ramzes, widząc jego nienawiść do kapłanów, przyjął go do swojej gwardii.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38
Szybki test:
Menes to:a) bibliotekarz
b) strażnik Labiryntu
c) astrolog i wynalazca
d) minister skarbu
Rozwiązanie
Tyfon to:
a) wylew Nilu
b) nazwa egipska miesiąca
c) choroba
d) burza piaskowa
Rozwiązanie
Mentezufis opowiadał, że człowiek składa się z trzech części: ciała, iskry bożej i łączącego je:
a) ducha
b) pragnienia
c) trwania
d) cienia
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies