Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Pokazał Pentuerowi przyrząd w postaci osadzonego na osi wielkiego koła, z mnóstwem wiader na obwodzie. Wszedł do koła i zaczął poruszać nogami. Urządzenie zaczęło się obracać, a pojemniki czerpały wodę z sadzawki i wlewały do koryta, umiejscowionego wyżej. Stary kapłan tłumaczył, że zamiast człowieka mógłby chodzić wół, a ludzie wtedy wreszcie by odpoczywali.
Następnie wrócili do pylonu, a Menes zademonstrował właściwości miedzianego kociołka z pionową rurą, zakrytą dużym kamieniem. Podpalił drwa pod wynalazkiem i po chwili para wypchnęła głaz. Kapłan był przekonany, że nadejdą czasy, kiedy konie i woły zastąpią pracę ludzkich rąk, a później gotująca woda zastąpi pracę zwierząt. Tłumaczył, że wszystko na świecie się zmienia, a mądrość pozostaje ta sama.
Pentuer spędził kilka dni w świątyni Nut. W towarzystwie Menesa przypatrywał się gwiazdom i podziwiał wynalazki mędrca. Wiedział jednakże, że jego przyrządy nie mają szansy, aby zostały wykorzystane w Egipcie. Do budowy tysięcy kół zabrakłoby drzewa, a do ich napędzania zwierząt.
Rozdział dwudziesty drugi
Zaręczyny Tutmozisa z Hebron. Dziewczyna zakochuje się w faraonie. Spotkanie przeciwników władcy i arcykapłanów w świątyni Amona. Faraon wieczorem opuszcza sypialnię i spotyka się z Hebron. Królowa Nikotris sądzi, że jej syn oszalał. Tutmozis domyśla się, że to Lykon udaje władcę. Rozmawia z Semem i od tej pory nikt już nie widuje Greka.
Przez czas, kiedy Pentuer objeżdżał kraj w poszukiwaniu delegatów, Ramzes zgodnie z obietnicą pojechał do pałacu najdostojniejszego Antefa, nomarchy prowincji. Tam poprosił go o rękę jego córki, Hebron, dla swojego adiutanta, Tutmozisa. Nomarcha z radością wyraził na to zgodę. Po zakończeniu rozmowy, zjawił się Tutmozis i podziękował Antefonowi, że zgodził się oddać mu swoją córkę i tak wspaniale ją wychował. Ustalono, że ceremonia zaślubin odbędzie się za kilka dni.
Nomarcha zaprosił gości na wspaniałą ucztę, na której pojawiła się Hebron. Faraon, aby uczcić Antefa i swego ulubieńca, zaprosił dziewczynę do swojego stołu. Bardzo szybko przekonał się, że piękna panna nie zwraca uwagi na narzeczonego, ale posyła w jego stronę wymowne spojrzenia. Władca zapytał, czy jest szczęśliwa, że wkrótce poślubi Tutmozisa. Odparła, że tak, ale nie ślub jest przyczyną jej zadowolenia. Małżeństwo nie interesowało jej i wolałaby zostać kapłanką Izydy. Wychodzi za mąż, ponieważ taka była wola jej ojca, który pragnie mieć spadkobiercę. Tutmozis podobał się jej, lecz gdyby nie rozkaz faraona, nie poślubiłaby go. Z podziwem patrzyła na władcę i oznajmiła, że będzie mogła być blisko Ramzesa i czasami go widywać. Młodzieniec poczuł, że dziewczyna zasiała w jego sercu niepokój.
W kilka dni później odbyły się zaślubiny Hebron i Tutmozisa. Do pałacu Antefa przybyli Herhor i Mefres oraz najznakomitsi dostojnicy i sąsiedni nomarchowie. Później w otoczeniu gwardii nadjechał pan młody, a na końcu Ramzes XIII. Goście zebrali się w sali przodków nomarchy. Zjawiła się Hebron, ubrana w białe szaty z licznym orszakiem przyjaciółek i służebnic. Wówczas jej ojciec, po spaleniu kadzideł przed Amonem i faraonem, oświadczył, że uwalnia swą córkę spod opieki i ofiarowuje jej posag. Podał jej akt w złotej puszce, spisany w obecności sądu. Po krótkiej przekąsce, Hebron wsiadła do lektyki i orszak ślubny ruszył ku świątyni Amona. W sali kolumnowej Herhor spalił kadzidła przed posągiem boga, a Tutmozis odczytał akt zaślubin. Po nim wielki sędzia w imieniu panny młodej przeczytał jej akt, w którym składała obietnicę bycia dobrą żoną i panią domu małżonka. Następnie Tutmozis i Hebron wypili wino ze wspólnego pucharu i zapalili kadzidła. Po ceremonii młoda para wraz z gośćmi przejechała do pałacu królewskiego. W prezencie od władcy otrzymali piękny pałacyk w głębi ogrodu.„Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaPokazał Pentuerowi przyrząd w postaci osadzonego na osi wielkiego koła, z mnóstwem wiader na obwodzie. Wszedł do koła i zaczął poruszać nogami. Urządzenie zaczęło się obracać, a pojemniki czerpały wodę z sadzawki i wlewały do koryta, umiejscowionego wyżej. Stary kapłan tłumaczył, że zamiast człowieka mógłby chodzić wół, a ludzie wtedy wreszcie by odpoczywali.
Następnie wrócili do pylonu, a Menes zademonstrował właściwości miedzianego kociołka z pionową rurą, zakrytą dużym kamieniem. Podpalił drwa pod wynalazkiem i po chwili para wypchnęła głaz. Kapłan był przekonany, że nadejdą czasy, kiedy konie i woły zastąpią pracę ludzkich rąk, a później gotująca woda zastąpi pracę zwierząt. Tłumaczył, że wszystko na świecie się zmienia, a mądrość pozostaje ta sama.
Pentuer spędził kilka dni w świątyni Nut. W towarzystwie Menesa przypatrywał się gwiazdom i podziwiał wynalazki mędrca. Wiedział jednakże, że jego przyrządy nie mają szansy, aby zostały wykorzystane w Egipcie. Do budowy tysięcy kół zabrakłoby drzewa, a do ich napędzania zwierząt.
Rozdział dwudziesty drugi
Zaręczyny Tutmozisa z Hebron. Dziewczyna zakochuje się w faraonie. Spotkanie przeciwników władcy i arcykapłanów w świątyni Amona. Faraon wieczorem opuszcza sypialnię i spotyka się z Hebron. Królowa Nikotris sądzi, że jej syn oszalał. Tutmozis domyśla się, że to Lykon udaje władcę. Rozmawia z Semem i od tej pory nikt już nie widuje Greka.
Przez czas, kiedy Pentuer objeżdżał kraj w poszukiwaniu delegatów, Ramzes zgodnie z obietnicą pojechał do pałacu najdostojniejszego Antefa, nomarchy prowincji. Tam poprosił go o rękę jego córki, Hebron, dla swojego adiutanta, Tutmozisa. Nomarcha z radością wyraził na to zgodę. Po zakończeniu rozmowy, zjawił się Tutmozis i podziękował Antefonowi, że zgodził się oddać mu swoją córkę i tak wspaniale ją wychował. Ustalono, że ceremonia zaślubin odbędzie się za kilka dni.
Nomarcha zaprosił gości na wspaniałą ucztę, na której pojawiła się Hebron. Faraon, aby uczcić Antefa i swego ulubieńca, zaprosił dziewczynę do swojego stołu. Bardzo szybko przekonał się, że piękna panna nie zwraca uwagi na narzeczonego, ale posyła w jego stronę wymowne spojrzenia. Władca zapytał, czy jest szczęśliwa, że wkrótce poślubi Tutmozisa. Odparła, że tak, ale nie ślub jest przyczyną jej zadowolenia. Małżeństwo nie interesowało jej i wolałaby zostać kapłanką Izydy. Wychodzi za mąż, ponieważ taka była wola jej ojca, który pragnie mieć spadkobiercę. Tutmozis podobał się jej, lecz gdyby nie rozkaz faraona, nie poślubiłaby go. Z podziwem patrzyła na władcę i oznajmiła, że będzie mogła być blisko Ramzesa i czasami go widywać. Młodzieniec poczuł, że dziewczyna zasiała w jego sercu niepokój.
Kiedy znaleźli się w nowym mieszkaniu, rozpoczęła się ostateczna ceremonia ślubna. Tutmozis ujął za rękę Hebron i podprowadził ją do płonącego przed posągiem Izydy ognia. Wtedy Mefres wylał na głowę dziewczyny łyżkę świętej wody, a Hebron dotknęła ognia. Tutmozis podzielił się z nią chlebem i na palec wsunął jej swój pierścień jako znak, że od tej pory jest już jego żoną. Kapłani przez cały czas śpiewali hymny weselne i obnieśli posąg bogini po całym domu. Kapłanki natomiast wykonywały święte tańce.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38
Szybki test:
Hiram namawiał Ramzesa XIII do tego by zlecił Fenicjanom wybudowanie:a) piramidy
b) grobowca
c) świątyni
d) kanału
Rozwiązanie
Tyfon to:
a) nazwa egipska miesiąca
b) choroba
c) wylew Nilu
d) burza piaskowa
Rozwiązanie
Władca Libijczyków dowództwo nad pierwszym korpusem powierzył Tehennie:
a) ministrowi wojny
b) bratu
c) dwudziestoletniemu synowi
d) doświadczonemu dowódcy armii
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies