Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Nomarcha żałował Sary. Mefres uznał, ze nie wierzy w jej winę, lecz zostanie ukarana za kłamstwo. W tym momencie rządca pałacu Kamy przyniósł wieści, że w nocy zniknęła Fenicjanka. Arcykapłan jest przekonany, że pojechała za księciem. Władca nomesu zrozumiał, że Mefres nienawidzi Ramzesa. Przerażała go myśl, że jeśli dowody wykażą winę następcy, to nie zostanie faraonem, a wtedy kapłani zyskają nieograniczoną władzę w Egipcie.
Śledztwo przeprowadzano dalej. Dwaj lekarze ze świątyni Hator byli przekonani, że dziecko zamordował mężczyzna, na co wskazywały ślady. Po tych objaśnieniach Mefres w towarzystwie arcykapłana Sema udał się do więzienia i zaklinał Sarę, aby poświadczyła, że to nie ona dopuściła się dzieciobójstwa i wydała prawdziwego zbrodniarza. Żydówka wpadła w gniew i nadal oskarżała siebie. Mefres starał się jej uświadomić, że za trzy dni odbiorą jej zwłoki synka i trafi na piętnaście lat do więzienia.
Po wyjściu z więzienia Mefres oznajmił Semowi, że dziecko zabił Ramzes. Cała sprawa wyjaśniła się szybciej niż przypuszczano. O morderstwie w domu Sary i ucieczce Kamy został poinformowany naczelnik policji w Pi-Bast. Domyślił się, że zamieszany w te zdarzenia był Lykon. Wkrótce agenci policji i Fenicjanie ścigali Greka i kapłankę.
Trzeciej nocy po wymaszerowaniu wojsk Ramzesa, naczelnik policji powrócił do miasta, wioząc dużą klatkę, zasłoniętą płótnem, z której dochodziły krzyki kobiety. O wschodzie słońca poprosił, żeby przyszli do niego kapłani Mefres i Sem oraz nomarcha. Wypytał ich o zdarzeniach w noc zabójstwa syna następcy i chciał dowiedzieć się, jak był ubrany książę. Dowiódł, że zabójca miał na sobie inną szatę niż erpatre tego wieczoru. Następnie odrzucił płótno, zakrywające tajemniczą klatkę i wszyscy ujrzeli Kamę. Kapłanka była chora. Jej piękną twarz pokrywały miedziane plamy, a oczy zdradzały objawy obłąkania. Naczelnik policji obiecał jej, że jeśli złoży zeznania, kapłani pomodlą się za nią i cofną trąd. Kama wyznała, że zabójcą jest Lykon, który najpierw chciał zabić księcia.
Mefres nadal jednak nie wierzył w niewinność Ramzesa. Przypuszczał, że kapłanka została nauczona, jak ma odpowiadać. Twierdził, że człowiek podobny do księcia nie istnieje. Sara nadal brała winę na siebie.„Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaNomarcha żałował Sary. Mefres uznał, ze nie wierzy w jej winę, lecz zostanie ukarana za kłamstwo. W tym momencie rządca pałacu Kamy przyniósł wieści, że w nocy zniknęła Fenicjanka. Arcykapłan jest przekonany, że pojechała za księciem. Władca nomesu zrozumiał, że Mefres nienawidzi Ramzesa. Przerażała go myśl, że jeśli dowody wykażą winę następcy, to nie zostanie faraonem, a wtedy kapłani zyskają nieograniczoną władzę w Egipcie.
Śledztwo przeprowadzano dalej. Dwaj lekarze ze świątyni Hator byli przekonani, że dziecko zamordował mężczyzna, na co wskazywały ślady. Po tych objaśnieniach Mefres w towarzystwie arcykapłana Sema udał się do więzienia i zaklinał Sarę, aby poświadczyła, że to nie ona dopuściła się dzieciobójstwa i wydała prawdziwego zbrodniarza. Żydówka wpadła w gniew i nadal oskarżała siebie. Mefres starał się jej uświadomić, że za trzy dni odbiorą jej zwłoki synka i trafi na piętnaście lat do więzienia.
Po wyjściu z więzienia Mefres oznajmił Semowi, że dziecko zabił Ramzes. Cała sprawa wyjaśniła się szybciej niż przypuszczano. O morderstwie w domu Sary i ucieczce Kamy został poinformowany naczelnik policji w Pi-Bast. Domyślił się, że zamieszany w te zdarzenia był Lykon. Wkrótce agenci policji i Fenicjanie ścigali Greka i kapłankę.
Trzeciej nocy po wymaszerowaniu wojsk Ramzesa, naczelnik policji powrócił do miasta, wioząc dużą klatkę, zasłoniętą płótnem, z której dochodziły krzyki kobiety. O wschodzie słońca poprosił, żeby przyszli do niego kapłani Mefres i Sem oraz nomarcha. Wypytał ich o zdarzeniach w noc zabójstwa syna następcy i chciał dowiedzieć się, jak był ubrany książę. Dowiódł, że zabójca miał na sobie inną szatę niż erpatre tego wieczoru. Następnie odrzucił płótno, zakrywające tajemniczą klatkę i wszyscy ujrzeli Kamę. Kapłanka była chora. Jej piękną twarz pokrywały miedziane plamy, a oczy zdradzały objawy obłąkania. Naczelnik policji obiecał jej, że jeśli złoży zeznania, kapłani pomodlą się za nią i cofną trąd. Kama wyznała, że zabójcą jest Lykon, który najpierw chciał zabić księcia.
Upłynęło kilka dni. Paraszytowie zajęli się ciałem syna Żydówki, a ona wciąż przebywała w więzieniu, oczekując na sąd. Kama coraz bardziej chora siedziała w klatce. Nomarcha wydał rozkaz wywiezienia jej na pustynię do kolonii trędowatych.
Pewnego wieczoru do świątyni Ptah przyszedł naczelnik policji, by porozmawiać z kapłanami. Przyprowadził ze sobą człowieka odzianego w wór, z zasłoniętą twarzą. Gdy zdjął zasłonę, kapłani krzyknęli ze zdumienia. Lykon przyznał się do zamordowania syna następcy. Kierował się nienawiścią za odebranie mu fenickiej kapłanki. Mefres zatrzymał Greka i nakazał, żeby naczelnik nikomu nie wyjawił, że Lykon istnieje. Po odejściu naczelnika, na rozkaz Mefresa kapłani wyprowadzili Lykona. Arcykapłan nie zgodził się na wydanie przestępcy sądowi, zachowując go dla najwyższej rady.
Następnego dnia arcykapłan Sem, naczelnik policji i nomarcha zjawili się u Sary. Dziewczyna od kilku dni nie jadła i nie podniosła się z ławy na ich widok. Nomarcha wyjaśnił jej, że jest wolna, a jej syna zabił Lykon, kochanek Kamy. Żydówka nie mogła w to uwierzyć. Nomarcha dodał, że Grek był podobny do Ramzesa i już nie żyje. Sara zaczęła śmiać się obłąkańczo. Mówiła, że to nie erpatre zabił syna, a ona pozwoliła, aby obcy człowiek zabrał jej ukochane dziecko. Śmiała się coraz ciszej i nagle upadła na ziemię. Po chwili skonała. Na jej twarzy pozostał wyraz głębokiego żalu.
Rozdział trzeci
Herhor liczy na to, że wojna z Libią zajmie uwagę Ramzesa przez kilka lat. Książę libijski, Musawasa, wypowiada wojnę Egiptowi, sądząc, że to słaby kraj. Następca tronu gromadzi wojska w okolicy Jezior Sodowych.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38
Szybki test:
Obok faraona Ramzesa XII najpotężniejszą osobą w państwie egipskim był:a) Mefres
b) Herhor
c) Pentuer
d) Mentezufis
Rozwiązanie
Władca Libijczyków dowództwo nad pierwszym korpusem powierzył Tehennie:
a) ministrowi wojny
b) bratu
c) dwudziestoletniemu synowi
d) doświadczonemu dowódcy armii
Rozwiązanie
Stracie wojsk egipskich i libijskich trwało:
a) sześć godzin
b) cały wieczór
c) cały dzień
d) dwie godziny
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies