Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Rozdział dwudziesty czwarty
Znaki zwiastujące nieszczęście. Chaos w Egipcie. Mefres, dzięki Lykonowi, odkrywa, że Samentu chce przedostać się do Labiryntu. Samobójstwo Samentu. Dozorcy Labiryntu wydają wyrok na Mefresa i Lykona.
Dwunastego dnia Paofi z różnych świątyń egipskich rozeszły się niepokojące wieści. W świątyni Horusa wywrócił się ołtarz, a w świątyni Izydy posąg bóstwa płakał. Przepowiedziano również złe wróżby, a kapłani twierdzili, że Egiptowi grozi nieszczęście.
Arcykapłani Herhor i Mefres zarządzili procesje dookoła świątyń i składanie ofiar w domach. Trzynastego Paofi odbyło się w Memfisie wielkie nabożeństwo, lecz wynoszone posągi musiały się cofnąć, ponieważ mieszkańcy kpili z wiernych i obrzucali kamieniami łodzie bogów. Policja zachowywała się obojętnie. Rozpowiadano, że kapłani chcą podnieść bunt przeciwko faraonowi i nie pozwalają na żadne ulgi dla pracującego ludu. Wieczorem pod świątyniami stały gromady robotników, złorzecząc na stan kapłański.
Po zachodzie słońca arcykapłani i ich stronnicy zebrali się w świątyni Ptah, przynosząc złe wiadomości. Komunikacja między Dolnym a Górnym Egiptem została przerwana. Na gościńcach było pełno wojsk. Herhor wyjaśnił, że faraon chce, aby dwudziestego trzeciego dnia żołnierze zajęli świątynie. Nie wie jednak, że lud i wojsko ugną się przed potęgą Ozirisa. Kapłani muszą sprawić, że lud zbuntuje się trzy dni wcześniej niż to zaplanował Ramzes XIII.
Po tajnym zebraniu w świątyni zostali tylko Herhor i Mefres. Minister wojny zastanawiał się, czy Lykon potrafiłby udawać faraona na tronie. Mefres zapewnił go, że Grek jest tak podobny do Ramzesa, że nawet królowa Nikotris nie zauważyła różnicy. Schodzą do podziemi, gdzie w piwnicy przetrzymywany był Lykon. Mefres wyciągnął kulkę z ciemnego kryształu i wprowadził Greka w stan letargu. Zapytał go, czy widzi w kuli faraona. Lykon dostrzegł władcę w pałacu z Hebron. Następnie arcykapłan nakazuje odnaleźć mu zdrajcę, który szuka drogi do skarbca Labiryntu. Młodzieniec dostrzega mężczyznę, odzianego w płachtę żebraka, leżącego na dziedzińcu ostatniej oberży przed skarbcem.
Mefres postanowił jeszcze w nocy wyruszyć do Labiryntu. Jeśli uda mu się uratować skarbiec, zapragnął zostać jego dozorcą. Minister Herhor zgodził się na to, rozmyślając, że arcykapłan w końcu pokazał do czego zmierza – chce osadzić na tronie faraona Lykona, a siebie uczynić dozorcą Labiryntu. Po opuszczeniu podziemi świątyni Ptah, Mefres wyruszył do Labiryntu. Wiózł ze sobą śpiącego Lykona. „Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaRozdział dwudziesty czwarty
Znaki zwiastujące nieszczęście. Chaos w Egipcie. Mefres, dzięki Lykonowi, odkrywa, że Samentu chce przedostać się do Labiryntu. Samobójstwo Samentu. Dozorcy Labiryntu wydają wyrok na Mefresa i Lykona.
Dwunastego dnia Paofi z różnych świątyń egipskich rozeszły się niepokojące wieści. W świątyni Horusa wywrócił się ołtarz, a w świątyni Izydy posąg bóstwa płakał. Przepowiedziano również złe wróżby, a kapłani twierdzili, że Egiptowi grozi nieszczęście.
Arcykapłani Herhor i Mefres zarządzili procesje dookoła świątyń i składanie ofiar w domach. Trzynastego Paofi odbyło się w Memfisie wielkie nabożeństwo, lecz wynoszone posągi musiały się cofnąć, ponieważ mieszkańcy kpili z wiernych i obrzucali kamieniami łodzie bogów. Policja zachowywała się obojętnie. Rozpowiadano, że kapłani chcą podnieść bunt przeciwko faraonowi i nie pozwalają na żadne ulgi dla pracującego ludu. Wieczorem pod świątyniami stały gromady robotników, złorzecząc na stan kapłański.
Po zachodzie słońca arcykapłani i ich stronnicy zebrali się w świątyni Ptah, przynosząc złe wiadomości. Komunikacja między Dolnym a Górnym Egiptem została przerwana. Na gościńcach było pełno wojsk. Herhor wyjaśnił, że faraon chce, aby dwudziestego trzeciego dnia żołnierze zajęli świątynie. Nie wie jednak, że lud i wojsko ugną się przed potęgą Ozirisa. Kapłani muszą sprawić, że lud zbuntuje się trzy dni wcześniej niż to zaplanował Ramzes XIII.
Po tajnym zebraniu w świątyni zostali tylko Herhor i Mefres. Minister wojny zastanawiał się, czy Lykon potrafiłby udawać faraona na tronie. Mefres zapewnił go, że Grek jest tak podobny do Ramzesa, że nawet królowa Nikotris nie zauważyła różnicy. Schodzą do podziemi, gdzie w piwnicy przetrzymywany był Lykon. Mefres wyciągnął kulkę z ciemnego kryształu i wprowadził Greka w stan letargu. Zapytał go, czy widzi w kuli faraona. Lykon dostrzegł władcę w pałacu z Hebron. Następnie arcykapłan nakazuje odnaleźć mu zdrajcę, który szuka drogi do skarbca Labiryntu. Młodzieniec dostrzega mężczyznę, odzianego w płachtę żebraka, leżącego na dziedzińcu ostatniej oberży przed skarbcem.
Następnej nocy Samentu wszedł do Labiryntu. Łatwo przemieszczał się z jednej komnaty do drugiej, odczytując poprawnie znaki i odnajdując ukryte korytarze i pokoje. Po półtoragodzinnej wędrówce znalazł się w skarbcu. Otworzył jedną kolumnę i wydobył z niej duży garnek z cienkim sznureczkiem. Z zaciekawieniem wysypał proszek z naczynia i zauważył, że bardzo szybko się pali. Następnie usunął wszystkie garnczki ze słupów i usunął z nich tajemniczą substancję. W ten sposób zabezpieczył budynek przed zapadnięciem się.
Po tym zajęciu usiadł zmęczony. Marzył, że wkrótce zajmie miejsce Herhora i zniszczy znienawidzonego arcykapłana. Później dzięki młodemu i zapalczywemu władcy, którym łatwo mógł pokierować, ustanowi wiarę w jednego boga. Zjednoczy również w jedno państwo Egipcjan, Fenicjan, Żydów, Greków i Libijczyków. Razem wybudują kanał, łączący Morze Śródziemne z Czerwonym i stworzą ogromną flotę. Następnie zwerbuje potężną armię i podbije króla Assara. Był pewien, że już w miesiącu Hator zostanie władcą Egiptu, gdyż Ramzes XIII za bardzo lubi kobiety i wojsko, by rządzić. Jeżeli na młodzieńcu zakończy się dynastia, to syn Samentu zapoczątkuje nową.
Kapłan minął już kilkadziesiąt komnat i korytarzy, kiedy nagle wydało mu się, że zauważył smugę światła na posadzce. Podszedł do ściany, w której ukryte były drzwi, lecz nie uchyliły się. Ogarnął go przerażający strach. Zaczął panicznie biegać, szukając ukrytych wejść i korytarzy. Wreszcie jedne ustąpiły. Samentu poczuł, że grozi mu niebezpieczeństwo. Ponownie opanowało go przerażenie, którego tym razem nie potrafił przezwyciężyć. Pożałował, że naraził swoje życie dla bogactw i zaspokojenia kaprysu młodego, nieodpowiedzialnego faraona.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38
Szybki test:
Władca Libijczyków dowództwo nad pierwszym korpusem powierzył Tehennie:a) dwudziestoletniemu synowi
b) doświadczonemu dowódcy armii
c) ministrowi wojny
d) bratu
Rozwiązanie
Spotkanie przeciwników Ramzesa XIII i arcykapłanów odbywa się w świątyni:
a) Amona
b) Sema
c) Seta
d) Ozyrysa
Rozwiązanie
Hebron była córką nomarchy:
a) libijskiego
b) fenickiego
c) trackiego
d) tebańskiego
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies