Zerwała się burza i przerażeni ludzie skupili się pod skałami. Zrobiło się tak gorąco, że piasek parzył skórę. Pentuer zbliżył flakon do ust następcy i zmusił go do wypicia napoju. Ramzes w ciągu paru chwil odzyskał świadomość. Zapytał, czy kapłan nie zna sposobu na uratowanie ludzi z żywiołu. Pentuer wyznał, że jest tylko jeden człowiek, który mógłby walczyć ze złymi duchami, ale nie ma go z nimi.

Burza szalała i zapadła ciemność. Nagle książę usłyszał kapłana, który wzywał Beroesa. W północnej stronie pustyni rozległ się grzmot. Ramzes dostrzegł postać kapłana, który wznosił ku niebu ręce. Z jego głowy i palców wyskakiwały iskry. Nagle następca poczuł, że gwałtowność wichru słabnie, a upał zmniejsza się. Nawałnica ucichła i spadł deszcz. Między żołnierzami i jeńcami zapanowała radość. Książę uznał to za cud, lecz stary Libijczyk wyjaśnił mu, że czasami południowy wiatr sprowadza ulewę.

Zauważono człowieka, który uciekał na koniu. Zagniewany Ramzes kazał związać jeńców, a Tehenna poddał się bez większego oporu.

Pentuer uznał, że nadszedł czas powrotu do obozu. Wyjął jakieś naczynie i zapalił przemoczone pochodnie. Książę był pełen podziwu dla mądrości i umiejętności kapłana, lecz ten poprosił go, żeby nie wymagał wyjawienia tajemnic świątyń. Następnie wyciągnął z torby niewielki posążek, który wskazywał drogę powrotną przez pustynię.

Panowało przejmujące zimno i woda w kałużach zmieniła się w lód. Ramzes mianował Pentuera swoim doradcą, doceniając jego wiedzę i potęgę. Zapytał go, dlaczego ma dla niego tyle życzliwości. Kapłan wyjaśnił mu, że bogowie dali mu znak, że Ramzes jako jedyny jest w stanie pomóc ludowi egipskiemu w niedoli. Opowiedział księciu o nędzy biedaków, z których sam się wywodził. Chłopstwo za dużo pracuje, płaci za wysokie podatki, cierpi nędzę i jest prześladowane. Zasugerował, aby następca rozkazał, by nie dręczono ludzi, by zmniejszył podatki, wyznaczył dni odpoczynku i każdą rodzinę obdarował skrawkiem ziemi. Erpatre wyznał, że po objęciu tronu tak właśnie zamierza zrobić i obiecał, że zrealizuje swoje plany. Pentuer zdradził młodzieńcowi, że kapłani tak naprawdę boją się go. Książę domyślał się, że arcykapłani nie chcą wojny z Asyrią, aby nie dopuścić do chwały faraona. Młody następca z całego serca pragnął nieograniczonej i niezależnej władzy.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38  

Szybki test:

Tutmozis zmarł od ciosu zadanego toporem przez:
a) Samentu
b) Eunana
c) Menesa
d) Herhora
Rozwiązanie

Arcykapłan świątyni Seta zalecił staremu i schorowanemu władcy, żeby każdego dnia pił:
a) kobyle mleko
b) miksturę ze specjalnych ziół
c) krew z niewinnych dzieci
d) puchar wina
Rozwiązanie

Grób Ramzesa XII znajdował się w:
a) Tebach
b) Gizie
c) Numbii
d) Memphis
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne

„Faraon” - TOM I – szczegółowe streszczenie „Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie „Faraon” jako powieść historyczna „Faraon” - streszczenie w pigułce Czas i miejsce akcji „Faraona” Geneza „Faraona” Życiorys Bolesława Prusa Realizm „Faraona” Tragizm postaci Ramzesa XIII Walka o władzę w Egipcie – konflikt między Ramzesem XIII a kapłanami Obraz społeczeństwa egipskiego w „Faraonie” Prusa Kompozycja utworu i narrator w „Faraonie” Główne wątki „Faraona” Bolesława Prusa Plan wydarzeń „Faraona” Motywy literackie w „Faraonie” Prawda historyczna a fikcja literacka w „Faraonie” Uniwersalna wymowa „Faraona” Przyczyny kryzysu państwa egipskiego Państwo i jego problemy w „Faraonie” Charakterystyka pozostałych bohaterów Ramzes (później Ramzes XIII) – szczegółowa charakterystyka Plan reform Ramzesa XIII i rządy Herhora Rola kapłanów w Egipcie „Faraon” na szklanym ekranie Kalendarium twórczości Bolesława Prusa Kalendarium życia Bolesława Prusa Słowniczek pojęć egipskich Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies