Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Śluby panieńskie
„Urodziłem się w Surochowie, w ziemi przemyskiej, z Jacka z Pleszowic i Marii z Dembińskich Fredrów małżonków. Kiedy? Nie wiem dokładnie, bo w owym czasie proboszcze na mokro oficjowali, a na sucho pisali" - rozpoczyna swój życiorys Aleksander hrabia Fredro w pamiętniku Trzy po trzy. „Metryki więc odszukać nie mogłem, może i dlatego że plebania w Jarosławiu zgorzała".
Dokładna data narodzin pisarza nie jest znana. Przyjmuje się, że wydarzenie to miało miejsce 20 czerwca 1793 roku w Surochowie niedaleko Jarosławia. Fredro pochodził ze starej rodziny ziemiańskiej (tytuł hrabiego, herb szlachecki Bończa). W latach młodzieńczych nie kwapił się zbytnio do nauki, jego kształcenie i wychowanie powierzono prywatnym nauczycielom – guwernerom. Sam wspominał: „uczyłem się krótko i nietęgo, a w szesnastym roku życia, podług rachuby mojej piastunki, wstąpiłem do wojska.”
Zaciągnął się do oddziałów księcia Józefa Poniatowskiego, wkraczających do Galicji (tereny zaboru austriackiego). Za wojenne zasługi otrzymał Krzyż Virtuti Militari i francuską Legię Honorową, co dowodzi jego dzielności i odwagi. Do 1814 roku był oficerem wojsk napoleońskich i dosłużył się rangi kapitana. Brał udział w rosyjskiej kampanii Napoleona. Dostał się wówczas do niewoli u Rosjan, ale udało mu się zbiec w przebraniu wieśniaka. Wkrótce znalazł się w Paryżu, gdzie z zachwytem obserwował teatrzyki, w których grywano komedie i melodramaty.
W 1815 roku powrócił do kraju i osiadł w rodzinnym gnieździe – Beńkowej Wiszni, gdzie wraz z bratem Maksymilianem zyskali miano awanturników. Zainspirowany oglądanymi we Francji spektaklami, Fredro napisał komedię Intryga naprędce. W 1817 roku wystawił ją teatr we Lwowie. Sztuka nie spodobała się publiczności, ale jej autor wcale się tym niepowodzeniem nie zraził, tylko baczniej zaczął studiować teksty Moliera (francuskiego komediopisarza).
„Poważnie” zaczął tworzyć jako dojrzały mężczyzna, w 1821 roku napisał ważny dla jego dorobku, pełen humoru utwór Pan Geldhab. Miał wtedy 28 lat. Życie prywatne Fredry nie układało się zbyt pomyślnie, podobno – paradoksalnie autor zabawnych komedii był człowiekiem skłonnym do ponuractwa i z natury samotnikiem.
W 1817 roku poznał Zofię z Jabłonowskich Skarbkową i... zakochał się na całe życie. Zofia jako piętnastoletnia dziewczynka została wydana za mąż za świetnie sytuowanego hrabiego Skarbka. Odeszła od męża po kilku latach nieudanego małżeństwa, a z Fredrą łączył ją długoletni romans. Pobrali się po 10 latach wspólnych starań, a ich małżeństwo było bardzo szczęśliwe. Para dochowała się dwójki dzieci – syna i córki o aspiracjach literackich. Życiorys Fredry
Autor: Ewa Petniak„Urodziłem się w Surochowie, w ziemi przemyskiej, z Jacka z Pleszowic i Marii z Dembińskich Fredrów małżonków. Kiedy? Nie wiem dokładnie, bo w owym czasie proboszcze na mokro oficjowali, a na sucho pisali" - rozpoczyna swój życiorys Aleksander hrabia Fredro w pamiętniku Trzy po trzy. „Metryki więc odszukać nie mogłem, może i dlatego że plebania w Jarosławiu zgorzała".
Dokładna data narodzin pisarza nie jest znana. Przyjmuje się, że wydarzenie to miało miejsce 20 czerwca 1793 roku w Surochowie niedaleko Jarosławia. Fredro pochodził ze starej rodziny ziemiańskiej (tytuł hrabiego, herb szlachecki Bończa). W latach młodzieńczych nie kwapił się zbytnio do nauki, jego kształcenie i wychowanie powierzono prywatnym nauczycielom – guwernerom. Sam wspominał: „uczyłem się krótko i nietęgo, a w szesnastym roku życia, podług rachuby mojej piastunki, wstąpiłem do wojska.”
Zaciągnął się do oddziałów księcia Józefa Poniatowskiego, wkraczających do Galicji (tereny zaboru austriackiego). Za wojenne zasługi otrzymał Krzyż Virtuti Militari i francuską Legię Honorową, co dowodzi jego dzielności i odwagi. Do 1814 roku był oficerem wojsk napoleońskich i dosłużył się rangi kapitana. Brał udział w rosyjskiej kampanii Napoleona. Dostał się wówczas do niewoli u Rosjan, ale udało mu się zbiec w przebraniu wieśniaka. Wkrótce znalazł się w Paryżu, gdzie z zachwytem obserwował teatrzyki, w których grywano komedie i melodramaty.
W 1815 roku powrócił do kraju i osiadł w rodzinnym gnieździe – Beńkowej Wiszni, gdzie wraz z bratem Maksymilianem zyskali miano awanturników. Zainspirowany oglądanymi we Francji spektaklami, Fredro napisał komedię Intryga naprędce. W 1817 roku wystawił ją teatr we Lwowie. Sztuka nie spodobała się publiczności, ale jej autor wcale się tym niepowodzeniem nie zraził, tylko baczniej zaczął studiować teksty Moliera (francuskiego komediopisarza).
„Poważnie” zaczął tworzyć jako dojrzały mężczyzna, w 1821 roku napisał ważny dla jego dorobku, pełen humoru utwór Pan Geldhab. Miał wtedy 28 lat. Życie prywatne Fredry nie układało się zbyt pomyślnie, podobno – paradoksalnie autor zabawnych komedii był człowiekiem skłonnym do ponuractwa i z natury samotnikiem.
Twórca przezabawnych sztuk był człowiekiem wewnętrznych sprzeczności – pisał komedie, a w rzeczywistości był „ponurakiem”, angażował się w sprawy społeczne, a marzył o samotności. Kazimierz Wyka (historyk i krytyk literatury) nazwał Fredrę „rzadkim przykładem zupełnego samotnika literackiego, którego nikt nie nauczył jego sztuki i od którego nikt się nie nauczy”. Miewał skłonności hipochondryczne (hipochondryk – symulant, chory z urojenia) i mizantropijne (niechęć do ludzi jako gatunku ludzkiego). Pisarstwo pochłaniało go całkowicie, izolował się od ludzi, pozostawał w kręgu najbliższych.
W 1830 roku wybuchło powstanie listopadowe. Fredro, ze względu na wiek i nękające go choroby, nie brał w nim udziału. Do powstania poszli jego bracia, natomiast on działał w tajnym komitecie obywatelskim, wspierającym powstanie przez dostarczanie broni i pieniędzy, rzekomo przechowywał w swoim majątku dwóch powstańców z Wielkopolski.
Pisarstwo Fredry „leży” na pograniczu dwóch epok: romantyzmu i pozytywizmu, choć autora Zemsty wielokrotnie krytykowano, że w czasach ogólnonarodowego cierpienia (zabory, powstania narodowe), jego twórczość nie była „zaangażowana” w sprawy kraju, że pisze humorystyczne sztuki, zamiast pisać w celu „pokrzepienia serc”.
strona: 1 2
Szybki test:
Rodzina Fredrów zamieszkiwała na terenach:a) zaboru pruskiego
b) Austrii
c) Galicji
d) zaboru rosyjskiego
Rozwiązanie
Pamiętnik Fredry nosi tytuł:
a) „Cudzoziemszczyzna”
b) „Pan Jowialski”
c) „Ożenić się nie mogę”
d) „Trzy po trzy”
Rozwiązanie
Talent Fredry w książce „Nowa epoka poezji polskiej” nazwał „podrzędnym”:
a) Seweryn Goszczyński
b) Antoni Malczewski
c) Józef Bohdan Zaleski
d) Adam Mickiewicz
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies